Οι νύχτες είναι μεγάλες.
Όταν φτάσετε στο σπίτι, με το βραχιόλι νοσοκομείου ακόμα στον καρπό σας και το γλυκό σας κοριτσάκι να κλαίει όλη τη νύχτα. Όταν δοκιμάζετε στην πράξη όσα έχετε διαβάσει για να την ηρεμήσετε και τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί. Και τελικά τα δάκρυα της χαράς για τον ερχομό της, γίνονται δάκρυα εξάντλησης και απογοήτευσης.
Οι νύχτες είναι μεγάλες.
Όταν τραγουδάτε τα νανουρίσματα χωρίς αποτέλεσμα.
Οι νύχτες είναι μεγάλες.
Όταν ο πυρετός είναι υψηλός και δεν ξέρετε τι συμβαίνει. Όταν αναζητάτε συμπτώματα στο διαδίκτυο και παίρνετε τον παιδίατρο για να σας πει “δεν είναι κάτι σοβαρό” και να ηρεμήσετε.
Οι νύχτες είναι μεγάλες.
Όταν τα σώματά μας έχουν εξαντληθεί από την ημέρα, αλλά το μυαλό μας εξακολουθεί να βασανίζεται με ερωτήσεις: είναι χαρούμενα τα παιδιά μου; τους έχουμε μάθει άραγε αρκετά για να αντιμετωπίσουν μια μέρα τον κόσμο;
Οι νύχτες είναι μεγάλες.
Όταν αυτά τα μικρά πλασματάκια που κάποτε μας βομβάρδιζαν με χιλιάδες ερωτήσεις και τραγούδια στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου ή μέσα στο σπίτι, τώρα απομονώνονται στα δωμάτιά τους με το κινητό τους. Τότε αναρωτιόμαστε αν όλα είναι καλά στον κόσμο τους και προσπαθούμε να τα πλησιάσουμε για σιγουρευτούμε ότι νιώθουν ήρεμα και ασφαλή μέσα τους.
Ναι. Οι νύχτες είναι μεγάλες.
Αλλά τα χρόνια;
Τα χρόνια είναι σύντομα.
Όταν δεν κοιμόταν χωρίς εσάς και τώρα το κυνηγάτε για να το κάνετε μια αγκαλιά.
Τα χρόνια είναι σύντομα.
Όταν το χεράκι που κάποτε έσφιγγε το δάχτυλό σας, έχει απελευθερωθεί και περπατά προς την πρώτη ημέρα του Νηπιαγωγείου, του δημοτικού, του Γυμνασίου…
Τα χρόνια είναι σύντομα.
Όταν αυτό το πλασματάκι που νομίζατε ότι δεν θα κοιμόταν ποτέ, θα κοιμάται μέχρι το μεσημέρι αν δεν το ξυπνήσετε.
Τα χρόνια είναι σύντομα.
Όταν τα μικρά μας γίνονται μεγάλα. Όταν ο τρόπος μας γίνεται ο τρόπος τους. Όταν η αγάπη μας γίνεται και γλυκιά αγωνία…
Θα θυμόμαστε…
Ότι οι νύχτες ήταν τόσο μεγάλες. Αλλά τα χρόνια είναι τόσο σύντομα.
Ελεύθερη Μετάφραση, Έλενα Θάνου, Πηγή: No Mama’s Perfect.
