Το αριστούργημα του συγγραφέα Μενέλαου Λουντέμη, «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα», που έχει «μαγέψει» γενιές και γενιές, είναι τώρα διαθέσιμο για online προβολή από την Παιδική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
Το βιβλίο περιγράφει τους αγώνες και τους κόπους που καταβάλει ένα παιδί, ο Μέλιος, για να μορφωθεί, να πάει στο σχολείο και τελικά να επιβιώσει.
Το εμβληματικό αυτό έργο είναι ένας ύμνος για το σχολείο, το βιβλίο και το δάσκαλο και παρουσιάζει την ηθογραφία μιας άλλης εποχής. Η ελληνική επαρχία και οι άνθρωποί της, τα παιδικά όνειρα και τα πρώτα αθώα ερωτικά σκιρτήματα, ο αγώνας για μια επιβίωση διαφορετική από τη συνηθισμένη, αποτελούν τα στοιχεία εκείνα που μιλούν κατευθείαν στην καρδιά του θεατή.
Λίγα λόγια για την παράσταση:
Ένα ορφανό, χαρισματικό αγόρι, ο Μέλιος, διψάει για μόρφωση. Η λαχτάρα του για μάθηση, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, του δίνει ώθηση και φτερά. Φως, στήριγμα και οδηγός του σε αυτή την διαδρομή είναι ο δάσκαλός του, ο οποίος τον βοηθάει να φύγει απ’ το χωριό και να πάει στην πόλη να μορφωθεί. Αγωνίζεται να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο, ζει μια μεγάλη περιπέτεια και παίρνει δύναμη από τα γράμματα, τη γνώση και τα βιβλία που τόσο αγαπά.
Στο έργο του Μενέλαου Λουντέμη, ο μικρός ήρωας του μυθιστορήματος «Συννεφιάζει», το ορφανό αγόρι, στο «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» αποκτάει όνομα, γίνεται ο Μέλιος, που «πιάνει φιλία» με τα βιβλία για να μάθει όσα του κρύβουν οι μεγάλοι. Με ακούραστο πείσμα, με πάθος και με ελπίδα τραβάει ολομόναχος για τη μεγάλη πολιτεία, το μεγάλο σχολείο.
Στα δύσκολα βήματα του, συναντά καλούς φίλους, αλλά και σκληρούς ανθρώπους. Και παλεύει να φτάσει ψηλά στ’ άστρα. Γνωρίζει την προδοσία και τη φιλία, το μίσος και την τρυφερότητα, δοκιμάζεται και αδικείται, αγαπά και αγαπιέται, υποστηρίζει με πάθος την ειλικρίνεια και την αλήθεια, παλεύει με θάρρος ενάντια στην αδικία. Το ταξίδι του αυτό προς την ενηλικίωση, που κυλά όπως το μεγάλο ποτάμι της πολιτείας του, άλλοτε με ορμή και άλλοτε γαλήνια, άλλοτε με πικρές και άλλοτε με χαρές, θα τον σημαδέψει για πάντα. Και σημαδεύει μαζί και εμάς, γιατί ο κόσμος του Μελιού που φαντάζει μακρινός, δε διαφέρει πολύ από τον δικό μας κόσμο. Μόνιμος συνοδοιπόρος του σε αυτό το κακοτράχαλο ταξίδι θα είναι πάντα το βιβλίο και η αστείρευτη δίψα του για μάθηση.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Μαίρη Ανδρέου
Θεατρική Διασκευή: Γιάννης Ρήγας
Σκηνικά: Ευαγγελία Κιρκινέ
Πρωτότυπη μουσική: Κλέων Αντωνίου
Κίνηση: Κωνσταντίνα Λάλλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Μάγια Ανδριανού
Φωτισμοί: Richard Antony Λούκας
Τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά):
Βάσω Ασίκογλου, Αλέξανδρος Ζαφειριάδης, Ευαγγελίνα Καριοφύλλη, Σοφία Μπλέτσου, Μιχάλης Παπαδημητρίου, Χρήστος Τσιώτας.
Σημείωμα σκηνοθέτιδας (Μαίρη Ανδρέου):
Το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» είναι ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη. Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά έργα του συγγραφέα και μαζί με τα μυθιστορήματα «Συννεφιάζει» «Αγέλαστη Άνοιξη» και «Κάτω απ’ τα κάστρα της Ελπίδας» αποτελούν μια τετραλογία που μιλάει για την ζωή και τις αντίξοες συνθήκες ενός προσφυγόπουλου από την Κωνσταντινούπολη του Μελιού Καδρα. Είναι ένα έργο ύμνος για το βιβλίο το σχολείο και τον δάσκαλο. Ένα αριστουργηματικό κείμενο που σημαδεύει όποιον το διαβάζει. Ο Μέλιος προσφέρει στον Λουντέμη την ευκαιρία να αναπλάσει ένα κοινωνικό μωσαϊκό με το οποίο έχει εξοικειωθεί από καιρό: τους αστούς και τους μεροκαματιάρηδες της επαρχίας, τα βλάχικα κονάκια, τους αλήτες του σχολείου και τους γύφτους.
Το παιδί που μετράει τ’ άστρα κάνει παρέα με όλους. Εντυπωσιάζει τους ευυπόληπτους πολίτες και τους δασκάλους του, μαθαίνει γράμματα στους αγράμματους, ανακηρύσσεται σε αρχηγό της σχολικής «συμμορίας» διαποτίζοντας με το ευεργετικό του πνεύμα τα μέλη της.
Στόχος της παράστασής μας και του έργου είναι να περάσουμε το μήνυμα ότι καμία δυσκολία δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην γνώση και στη μάθηση. Ακριβώς όπως και ο ήρωας του βιβλίου ή ο κάθε ήρωας που υπήρξε ανάμεσα μας, έχουμε ανάγκη από ένα στόχο, ένα μόνιμο συνοδοιπόρο, ένα φύλακα άγγελο που θα μας βοηθήσει να βγούμε από το σκοτάδι που ο καθένας μας έχει κλειστεί. Στη ζωή ερχόμαστε πάντα αντιμέτωποι, όπως ο Μέλιος, με την λύπη, την αδικία, την αγάπη, τη χαρά, την κακία, το δίκιο, τη φιλία, το παράπονο. Αλίμονο αν σταματήσουμε και μείνουμε μόνο σ’ αυτά. Το να μετράς τα αστέρια ίσως μοιάζει ρομαντικό, είναι όμως ένα σημάδι ότι αυτός ο ουρανός με τα τόσο διαφορετικά αστέρια δέχεται στην αγκαλιά του όλους εμάς όσο διαφορετικοί και απλοί αν είμαστε.
Πόσες φορές δεν μετρήσαμε και εμείς τα αστέρια κάποιο καλοκαίρι ξαπλωμένοι ανάσκελα κάτω από τον Ελληνικό ουρανό;
Πόσες φορές δεν προσπαθήσαμε να αντεπεξέλθουμε στις αντιξοότητες και στο άδικο που μας τυραννούσε;
Πόσες φορές δεν συναντήσαμε εκείνον τον έναν φύλακα άγγελο της ζωής μας και παράλληλα τον έναν εκείνο «τύραννο» που γκρέμιζε στην πρώτη ευκαιρία τα όνειρα μας;
Πόσοι από εμάς δεν νιώσαμε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε οι ήρωες αυτού του βιβλίου, ενός βιβλίου που έδωσε απίστευτη δύναμη στους ονειροπόλους, στους μαχητές, στους ρομαντικούς, στους Έλληνες μιας γενιάς που έψαχνε να βρει δύναμη από κάπου;
Στόχος μας, λοιπόν, είναι, αφενός τα παιδιά που θα παρακολουθήσουν την παράσταση μας να ταυτιστούν με το πείσμα, το ήθος και την όρεξη για μάθηση του Μελιού και αφετέρου, οι καθηγητές και οι γονείς να γυρίσουν στα χρόνια που ήταν παιδιά, που προσπαθούσαν να πιαστούν από κάπου, να κρυφτούν πίσω από κάπου και να νιώσουν ότι ανήκουν κάπου».
