«Δοκίμασε τουλάχιστον μια μπουκιά»
«Δεν θέλω!»
Σχεδόν όλα τα παιδιά περνούν μια περίοδο κατά την οποία είναι αρκετά δύσκολα στο τραπέζι. Αυτό οφείλεται στη φυσική ανάπτυξη του εγκεφάλου. Αυτή η αντίδραση, που λέγεται νεοφοβία (φόβος του καινούριου), είναι πολύ έντονη από τεσσάρων έως επτά ετών.
Το 77% των παιδιών αρνούνται να δοκιμάσουν φαγητά που δεν τους είναι γνωστά. Οι γονείς πιστεύουν συχνά ότι αν δοκιμάσουν κάτι θα τους αρέσει. Από τα τέσσερα ως τα επτά όμως με τη δοκιμή δε θα αλλάξουν γνώμη. Από τα επτά τους μπορούν να διαπιστώσουν ότι τελικά δεν ήταν τόσο κακό.
Ο περιορισμός στις γνωστές τροφές είναι θέμα ασφάλειας.
Σε αυτή την κριτική περίοδο μπορεί να απορρίψουν ακόμη κι ένα γνωστό φαγητό με διαφορετική εμφάνιση.
Αν το πρόβλημα επιμένει και γίνεται πραγματικά έντονο θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή.
Το παιδί δοκιμάζει ευκολότερα ένα φρούτο ή ένα λαχανικό που μάζεψε ή μαγείρεψε μαζί σας. Μπορείτε να του μάθετε το λεξιλόγιο των αισθήσεων, είναι καυτερό, γλυκό… Όσο πιο εξοικειωμένοι είμαστε με μια τροφή τόσο περισσότερο μας αρέσει. Αυτό αποδεικνύεται από πολλά παραδείγματα. Αν το παιδί αρνηθεί ένα φαγητό μια φορά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το προσφέρουμε ποτέ ξανά. Λίγο αργότερα μπορεί να του αρέσει. Όταν παρουσιάζουμε ένα φαγητό τακτικά κάποια στιγμή το συνηθίζουμε και δεν προκαλούνται αντιδράσεις απόρριψης/κινδύνου/αγνώστου.
«Μα, στο σχολείο τα τρώει όλα!»
Ναι. Όταν βλέπεις τους άλλους να τρώνε με ευχαρίστηση σε προκαλεί να τους μιμηθείς. Και στο σπίτι η κατανάλωση των τροφίμων με όρεξη είναι μεταδοτική!
Με πληροφορίες από το βιβλίο «Δεν έχουν χαθεί όλα!» της Ιζαμπέλ Φιλιοζά, εκδόσεις Ενάλιος
ΔΕΣ ΚΙ ΑΥΤΟ!
Εδώ μπορείς να δεις πού οφείλεται η άρνηση του παιδιού να φάει και πώς να το αντιμετωπίσεις.
