“Αγαπητή μαμά μου,
Δε θα θυμάμαι αν είχαμε μεγάλο η μικρό σπίτι, αν νοικιάζαμε η αν το είχαμε αγοράσει.
Δε θα θυμάμαι αν είχες ένα υπέροχο αμάξι η αν έπρεπε να χρησιμοποιούμε το λεωφορείο.
Δε θα θυμάμαι αν το σπίτι μας ήταν καθαρό και αποστειρωμένο η αν ήταν γεμάτο παιχνίδια και ανακατωσούρα που μύριζε ζωή.
Δε θα θυμάμαι καν, αν τα ρούχα μου ήταν μεταχειρισμένα από άλλα παιδιά της οικογένειας η αν ήταν ολοκαίνουρια, ακριβά και της μόδας.
Δε θα θυμάμαι αν ήσουν ντυμένη καλά, αν κυκλοφορούσες με τη φόρμα , με μαλλί μαζεμένο κότσο και με κύκλους γύρω από τα μάτια… Για εμένα ήσουν πανέμορφη.
Δε θα θυμάμαι αν είχες λεφτά ή αν δυσκολευόσουν να τα βγάλεις πέρα.
Δε θα θυμάμαι αν βγαίναμε κάθε μέρα έξω η αν πηγαίναμε ακριβές διακοπές.
Πίστεψέ με δε θα θυμάμαι τις φορές που θύμωσες, έκλαψες και βγήκες από το δωμάτιο για να ηρεμήσεις όσο μπορούσες.
Δε θα θυμάμαι καμία από τις προσδοκίες, τις λίστες ή τα όνειρα που έκανες μονάχη σου εκείνο τον καιρό.
Αγαπητή μαμά μου,
Αυτό που θα θυμάμαι…
Είναι να νιώθω ασφάλεια.
Θα θυμάμαι το ποσό ζέστη ήταν η αγκαλιά σου.
Θα θυμάμαι το νανούρισμα σου τα βράδια.
Θα θυμάμαι το πρόσωπο σου να γελάει και να με καλωσορίζει κάθε πρωί.
Θα θυμάμαι τα γλυκά σου λόγια όταν έκλαιγα δίχως να ξέρω το γιατί.
Θα θυμάμαι την μυρωδιά σου … Και πως εκείνη με έκανε να κοιμάμαι ήσυχος και προστατευμένος.
Θα θυμάμαι το χαμόγελο σου… Μαμά, ήταν ο πρώτος λόγος που με έκανε να γελάσω πίσω.
Θα θυμάμαι τις φορές που κυλίστηκες στο πάτωμα για να παίξεις μαζί μου, όταν ακόμα δε μπορούσα να σηκωθώ όρθιος.
Θα θυμάμαι την αγάπη σου… Να με αγκαλιάζει, να με φροντίζει, να επιμένει, να σηκώνεται κάθε λίγο και λιγάκι τα βράδια, να με ταΐζει σιγουριά, να μου σιγοψιθυρίζει σχέδια για την κοινή μας ζωή.
Θα θυμάμαι πόσο πανέμορφη ήσουν μαμά.
Θα θυμάμαι πόσο ανάγκη σε είχα και πόσο τέλεια σε έβρισκα…
Αυτό που θα θυμάμαι είναι να έχω εσένα μαμά μου… Και να έχω τον κόσμο όλο”.
Υ.Γ : για όλες τις μαμάδες που προσπαθούν να είναι τέλειες… Μην προσπαθείτε άλλο να περιτριγυρίσετε τα μωρά σας με την τελειότητα… απλώς γίνετε αγάπη και… να είστε εκεί…
To διαβάσαμε στη σελίδα Ψυχικές καταδύσεις
