Αυτό με τα κακά των βρεφών που θηλάζουν έχει παραγίνει.
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Για πολλές δεκαετίες επαγγελματίες υγείας και κοινή γνώμη έχουν σχηματίσει μια συγκεκριμένη αντίληψη για το τι είναι φυσιολογικό στα κόπρανα των βρεφών, που απορρέει από την κουλτούρα του μπιμπερό και την σίτιση με ξένο γάλα. Πιο απλά, γενιές μητέρων έχουν γαλουχηθεί να πιστεύουν ότι τα βρέφη πρέπει να κάνουν κόπρανα κάθε μέρα ίδια ή παρόμοια, ελαφρά σχηματισμένα μη νερουλά σαν πάστα, τα κακά δηλαδή της σίτισης με ξένο γάλα.
Σήμερα ξέρουμε ότι όπως και η σίτιση με ξένο γάλα δεν είναι το στάνταρ στην βρεφική διατροφή, έτσι και αυτά τα πάντα ίδια “εργαστασιακά” κακά δεν είναι το στάνταρ, το φυσιολογικό στα βρεφικά κακά.
Τα κόπρανα στο στάνταρ, που είναι ο μητρικός θηλασμός, έχουν φυσιολογικά μεγάλη ποικιλία, πολύ μεγαλύτερη από αυτή του ξένου γάλακτος. Σε συχνότητα, μπορεί να είναι φυσιολογικό θηλάζοντα βρέφη να κάνουν κακά πολλές φορές τη μέρα ή μια φορά τη βδομάδα – μετά το μήνα. Σε χρώμα, μπορεί να είναι φυσιολογικό να είναι κίτρινα ή μουσταρδί ή καφετί ή πορτοκαλί ή λαχανί ή που και που σκούρα πράσινα. Σε σύσταση, μπορεί να είναι εντελώς νερουλά χωρίς σποράκια, νερουλά με σποράκια, πιο σχηματισμένα, κολλώδη ή με βλέννα.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν από μόνα τους ότι το μωρό έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, και δεν είναι η πρώτη απάντηση σε οτιδήποτε διαφορετικό στα κόπρανα να το παθολογικοποιούμε – να μετατρέπουμε το φυσιολογικό σε παθολογικό – μετατρέποντας μια θηλάζουσα μητέρα σε μάρτυρα που δεν τρώει τίποτα όλη μέρα εκτός από μήλο αχλάδι και πατάτα γιατί τις έχουν απαγορευθεί όλες οι άλλες τροφές.
Βλέννα στα κόπρανα σε θηλάζον βρέφος δεν σημαίνει από μόνο του τίποτα.
Μπορεί να είναι κάτι τελείως φυσιολογικό – μηχανισμός να καθαρίζει το εντεράκι του από νεκρά κύτταρα και μικροοργανισμούς, μηχανισμό που δεν έχει αν σιτίζεται με ξένο γάλα. Βλέννα μπορεί να υπάρχει περισσότερη όταν καταπίνει πολλά σάλια λόγω έκφυσης δοντιών ή πάνω σε ιώσεις όταν καταπίνει μύξες. Βλέννα στα κόπρανα δεν σημαίνει νομοτελειακά αλλεργία στην πρωτεΐνη του γάλακτος.
Επιτέλους, ποιος είπε ότι εμείς οι ενήλικες έχουμε τα ίδια κόπρανα κάθε μέρα;
Δεν αλλάζουν ανάλογα με αυτά που τρώμε σε σύσταση χρώμα κλπ; Φυσιολογική ποικιλία στα κόπρανα του μωρού σημαίνει φυσιολογική ποικιλία στην διατροφή του μέσω του θηλασμού και της ποικίλης ισορροπημένης διατροφής της μητέρας – αλλά και μέσω πολλών άλλων φυσιολογικών παραγόντων όπως πόσο φουσκωμένο ήταν το στήθος της, τι ώρα της ημέρας έφαγε, αν ήταν από τη μια πλευρά ή και από τις δύο κλπ. Το μη αναμενόμενο είναι τα πάντα ίδια πάστα κακά που επιβάλλει η μονοτονία του πάντα ίδιου ξένου γάλακτος.
Σταματήστε να ψειρίζετε τις πάνες του παιδιού σας, σταματήστε να ανησυχείτε για τα χρώματα των κοπράνων, σταματήστε να φαντάζεστε ανίατες ασθένειες εκεί που δεν υπάρχουν, χαρείτε τα υγιή παιδάκια σας, και μακριά από την αλυσίδα παρεμβάσεων αναίτιων, εξόδων και ταλαιπωρίας που λέγεται υπέρμετρη ιατρικοποίηση και ιατρογενή νοσήματα.
Από την σελίδα του Στέλιου Παπαβέντση
