Τα παιχνίδια εμπιστοσύνης σε μια τάξη ή στο σπίτι αποτελούν βασικό πυλώνα των διαπροσωπικών σχέσεων και της αλληλοκατανόησης των παιδιών. Μπορεί σε κάποιους τα παιχνίδια αυτά να φαίνονται τετριμμένα ή χιλιοειπωμένα αλλά είναι σημαντικό να υπάρχουν κάπου στον χώρο του σχολείου ή του σπιτιού σαν υπενθύμιση πως είναι κρίσιμο τα παιδιά της προσχολικής ή πρωτοσχολικής ηλικίας να γνωρίζουν τον διπλανό τους, να τον εμπιστεύονται ώστε να μπορέσουν να δημιουργήσουν τις πρώτες τους φιλίες.
Παρακάτω θα δούμε κάποια απλά παιχνίδια εμπιστοσύνης τα οποία μπορούν να παιχτούν από παιδιά 4 ετών και άνω. Επίσης δεν χρειάζεται εξοπλισμός ή κάποιος ειδικός χώρος, αρκεί μια τάξη ενός σχολείου, η αυλή ή ακόμα και ένα δωμάτιο.
Α) Οδηγός τυφλών
Σε αυτό το παιχνίδι τα παιδιά γίνονται ζευγάρια όπου ο ένας θα είναι ο τυφλός και ο άλλος ο οδηγός του. Τα παιδιά έρχονται στο κέντρο και ζητάμε από τα παιδιά που θα κάνουν τους τυφλούς να κλείσουν τα μάτια τους. Οι οδηγοί τους, ακουμπάνε το χέρι τους στον ώμο των τυφλών και τους οδηγούν με ασφάλεια στην αίθουσα. Θα μπορούσαμε να βάλουμε ένα απαλό τραγούδι αφήνοντας τα παιδιά να περπατήσουν στο χώρο και όταν το σταματήσουμε τα παιδιά να αλλάξουν ρόλους.
Β) Ο Καθρέφτης
Σε αυτό το παιχνίδι τα παιδιά χωρίζονται σε ζευγάρια. Στέκονται το ένα απέναντι στο άλλο με τις παλάμες τους να ακουμπούν η μια την άλλη. Στη συνέχεια λέμε στα παιδιά πως ο απέναντι σας είναι ένας καθρέφτης και θα κάνει την κίνηση που και εσείς κάνετε. Μόλις δώσουμε το σύνθημα το ένα παιδί αρχίζει να κάνει κινήσεις (απλές στην αρχή) και ο απέναντι του να μιμείται το ζευγάρι του. Όταν αποφασίσουμε πως έχουν γίνει αρκετές κινήσεις αλλάζουμε ρόλους στα παιδιά.
Γ) Άκου με!
Στο συγκεκριμένο παιχνίδι τα παιδιά θα χωριστούν σε ζευγάρια ή μεγαλύτερες ομάδες. Αφού κάνουν μια μικρή σύσκεψη, θα συμφωνήσουν σε έναν ήχο που θα έχει η ομάδα (κραυγή, ήχος πουλιού ή άλλου ζώου). Στη συνέχεια η ομάδα απλώνεται στον χώρο, κλείνει τα μάτια της και με ανοιχτά τα χέρια κάνοντας τον ήχο που έχει οριστεί προσπαθεί να βρει τα άλλα μέλη της. Το παιχνίδι τελειώνει όταν η ομάδα βρεθεί και αγκαλιαστούν όλοι μαζί.
Δ) Το κουβάρι
Σε αυτό το παιχνίδι τα παιδιά θα πρέπει να πουν μια ιστορία. Μπαίνουν σε μια σειρά όλα μαζί και ο πρώτος που κρατά το κουβάρι προχωρά λίγο λέγοντας «Μια φορά και έναν καιρό ήταν…» δίνοντας στα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας τον ήρωα του παραμυθιού. Ο επόμενος ξετυλίγει το κουβάρι συνεχίζοντας την ιστορία π.χ «βρήκε έναν βάτραχο στο δάσος». Στόχος του παιχνιδιού δεν είναι να βγει μια ιστορία με συνοχή και συγκεκριμένο μοτίβο. Στόχος είναι τα παιδιά να αποδεχτούν την ιδέα του προηγούμενου παιδιού και να χτίσουν πάνω σε αυτή την ιδέα μια ομαδική ιστορία.
Υπάρχουν δεκάδες παιχνίδια εμπιστοσύνης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανάλογα την περίσταση. Αν έχουμε μια ζωηρή τάξη, αν θέλουμε να διευκολύνουμε την συμβίωση των παιδιών στο σχολείο ή στο σπίτι ακόμα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και στην αρχή της χρονιάς ώστε να χτίσουμε τις βάσεις για μια υγιή προσαρμογή στο νέο περιβάλλον των παιδιών. Πάνω απ’ όλα όμως τα παιχνίδια εμπιστοσύνης εκμεταλλεύονται των αυθορμητισμό των παιδιών που μπορούν να γεννήσουν χιλιάδες ιδέες στον κόσμο της φαντασίας που θα βοηθήσουν εμάς, τους ενήλικες, να τα καταλάβουμε καλύτερα φτιάχνοντας γερούς συναισθηματικούς δεσμούς.
Ιωάννης Γλωσσόπουλος, oneirovates.com
