Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι παππούδες που προσέχουν τα εγγόνια τους και δεν λένε «όχι» στο babysitting έχουν ένα ακόμα κέρδος – πέρα από τον ευχάριστο χρόνο που περνάνε μαζί – και αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι μπορεί να κερδίσουν μερικά έξτρα χρόνια ζωής.
Η σχετική μελέτη έδειξε πως όταν οι παππούδες κρατάνε περιστασιακά τα εγγόνια τους, μπορεί να κερδίσουν ακόμη και πέντε έξτρα χρόνια ζωής.
Ωστόσο τα ευρήματα αυτά δεν αφορούν όσους έχουν υπ’ ευθύνη τους την αποκλειστική φροντίδα άλλων ατόμων (ούτως ή άλλως, στην παρούσα μελέτη είχαν αποκλεισθεί οι μόνιμοι φροντιστές και οι κηδεμόνες) διότι αυτή είναι πολύ στρεσογόνος, διευκρινίζουν οι ερευνητές.
Την συσχέτιση περιστασιακής φροντίδας-μακροζωίας εξέτασαν επιστήμονες από τη Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστραλία, οι οποίοι ανέλυσαν στοιχεία από περισσότερους από 500 εθελοντές ηλικίας 70 έως 103 ετών κατά την έναρξη της μελέτης.
Όπως έδειξαν τα στοιχεία, όσοι ηλικιωμένοι φρόντιζαν περιστασιακά τα εγγόνια τους είχαν κατά 37% λιγότερες πιθανότητες να χάσουν τη ζωή τους την επόμενη 10ετία σε σύγκριση με όσους δεν τα φρόντιζαν ή γενικώς δεν φρόντιζαν ποτέ κανένα άλλο άτομο.
Στην πραγματικότητα, έπειτα από δέκα χρόνια παρακολούθησης ήταν ακόμη εν ζωή σχεδόν οι μισοί ηλικιωμένοι που κρατούσαν τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα τα εγγόνια τους, γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Evolution and Human Behaviour.
Στην ουσία το babysitting έρχεται να γεμίσει τον ελεύθερο χρόνο που αφήνει η συνταξιοδότηση και δίνει στις γιαγιάδες και τους παππούδες καινούργιες «υποχρεώσεις», κίνητρο για ζωή, ευχάριστες ευθύνες και μία όμορφη ρουτίνα, που τόσο έχουν ανάγκη.
Πρέπει όμως –για να αυξήσουν τις πιθανότητες για τη μακροζωία- να προσπαθήσουν να κρατήσουν τις ισορροπίες ώστε να μην φτάσουν να αγχωθούν υπερβολικά από τις πολλές ευθύνες και την καθημερινή πολύωρη ενασχόληση με τα παιδιά.
«Ασφαλώς η φροντίδα άλλων ατόμων δεν είναι πανάκεια για τη μακροζωία, αλλά τα υπάρχοντα στοιχεία συνηγορούν πως η προσφορά χείρας βοηθείας ασκεί θετικές επιδράσεις στην υγεία», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ραλφ Χέρτβιγκ, από το Ινστιτούτο Ανθρώπινης Ανάπτυξης Μαξ Πλανκ, στο Βερολίνο.
Ας ζητάμε, λοιπόν, πού και πού τη βοήθεια από τους γονείς μας αλλά να προσέχουμε να μη τους επιβαρύνουμε σε καθημερινή βάση. Αν πάλι μένουν μακριά, ας τους χαρίζουμε μικρές πολύτιμες στιγμές με τα εγγόνια τους όσο πιο συχνά μπορούμε. Είναι σαν να τους δίνουμε ένα μικρό δώρο ζωής!
