Τελικά μήπως έχουν δίκιο οι μανάδες μας; Μήπως φορώντας ζακέτα αρρωσταίνουμε πιο σπάνια; Έχει σημασία η προστασία από το κρύο;
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αυτό που λέμε “κρύωσα ” ή αλλιώς “κοινό κρυολόγημα” είναι πάντα ίωση. Συνήθως είναι ένας ρινοϊός αλλά υπάρχουν σχεδόν 200 ιοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα.
Με λίγα λόγια δεν γίνεται να κρυώσεις εάν δεν έρθεις σε επαφή με έναν ιό τον οποίον θα στον μεταδώσει κάποιος ο οποίος πάσχει. Τα συμπτώματα είναι τα γνωστά και συνήθη. Έχουμε μπούκωμα, τρέχει η μύτη μας, φταρνιζόμαστε συχνά, κλαίνε τα μάτια μας, βήχουμε.
Και γιατί τότε αρρωσταίνουμε κυρίως τον χειμώνα;
Η επιστήμη έχει βρει την απάντηση και σ’ αυτό.
1. Όταν ο καιρός είναι κρύος βρισκόμαστε πολύ περισσότερο σε χώρους που δεν αερίζονται σωστά και συγχρωτισμένους με περισσότερους ανθρώπους οπότε αυτό αυξάνει υπέρμετρα την έκθεση μας σε μικρόβια .
2. Φαίνεται πως οι ιοί ζουν περισσότερο χρόνο σε συνθήκες κρύου και σε κρύες επιφάνειες. Πχ ο ο ιός της γρίπης αν φταρνιστούμε στο χέρι μας, ζει περισσότερο χρόνο στο χερούλι της πόρτας που θα ακουμπήσουμε παρά πάνω στο χέρι μας που είναι πιο ζεστό.
3. Τα ανοσοποιητικό φαίνεται πως δρα καλύτερα σε υψηλότερες θερμοκρασίες και πιο τεμπέλικα σε χαμηλότερες . Αφενός έχει βρεθεί πως τα κύτταρα του επιθηλιου της μύτης μας που είναι τα πρώτα που υποδέχονται τον ιό με την εισπνοή αντιδρούν λιγότερο στους ιούς που εισβάλλουν καθώς στεγνώνουν οι μεμβράνες τους με την έκθεση στον κρύο αέρα, αφετέρου τα κύτταρα σε χαμηλότερη θερμοκρασία φαίνεται πως παράγουν λιγότερες ιντερφερόνες, ουσίες δηλαδή που προειδοποιούν τον οργανισμό για τον εισβολέα εχθρό.
Τελικά να φοράμε ζακέτα ή όχι;
Η απάντηση είναι πως αν δεν νιώθει να κρυώνει κάποιος δεν χρειάζεται, αλλά και να νιώθει έτσι, χωρίς να συναντηθεί με κάποιον άνθρωπο που έχει ίωση δεν πρόκειται να “κρυώσει”.
Πολύ πιο σημαντικό λοιπόν από την ζακέτα είναι πχ να φοράμε μάσκα καλύπτοντας τη μύτη και το στόμα μας ή να πλένουμε συχνά τα χέρια μας αποφεύγοντας ταυτόχρονα να τα φέρνουμε συχνά στη μύτη μας ή τα μάτια μας. Η χρήση αντισηπτικού με 70 % αλκοόλη μπορεί να βοηθήσει ή τα αλκοολούχα μαντηλάκια.
Επίσης δεν φταρνιζόμαστε ποτέ στις παλάμες μας αλλά στον αγκώνα μας και φυσικά αν είμαστε “κρυωμένοι” αποφεύγουμε τις κοινωνικές επαφές ιδίως με ευπαθείς ομάδες συνανθρώπων μας και τους κλειστούς χώρους.
Τελικά γιατρέ δεν μας απαντάς με ένα ναι ή ένα όχι. Να φοράμε ζακέτα;
Δεν σας απαντώ γιατί ακόμα και τότε θα μείνουν αναπάντητες εξίσου σημαντικές παρακλήσεις των μανάδων μας όπως ” Φάε τίποτα. Πετσί και κόκκαλο έχεις μείνει.” “Βάλε κάλτσες, πάλι ξυπόλητος είσαι;”. “Όταν φτάσεις να με πάρεις τηλέφωνο”.”Μην πατάς εδώ, έχω σφουγγαρίσει”. “Πάρε τηλέφωνο τη θεία σου να πεις χρόνια πολλά.” και “Μην βγεις έξω λουσμένος”.
Γράφει ο Αντώνιος Δαρζέντας, Παιδίατρος – Νεογνολόγος
Μπορείτε να δείτε περισσότερα άρθρα του, στο www.darzentasantonios.com
