Ο πυρετός είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού σε μια λοίμωξη και γενικά σε οποιαδήποτε φλεγμονή.
Η μελέτη της φυσιολογίας του ανθρώπινου οργανισμού έχει δείξει πως τα μικρόβια αντιμετωπίζονται καλύτερα με τον πυρετό, δηλαδή σε μια λοίμωξη με την βοήθεια του πυρετού, ο οργανισμός σκοτώνει ευκολότερα τον ιό ή το βακτήριο που τον προσβάλει.
Έτσι ο πυρετός σε μια ίωση αντίθετα από ότι πιστεύεται, είναι φίλος μας και όχι εχθρός μας.
ΠΡΟΣΟΧΗ. Ο φόβος των γονιών ότι ο ψηλός πυρετός θα προκαλέσει σπασμούς είναι αβάσιμος καθώς οι πυρετικοί σπασμοί αφενός συμβαίνουν σε παιδιά που συνήθως υπάρχει οικογενειακό ιστορικό αλλά επιπροσθέτως οι πυρετικοί σπασμοί όποτε συμβούν, τους βλέπουμε συνήθως στην πρώτη άνοδο του πυρετού όταν ο γονιός δεν έχει πάρει καθόλου είδηση πως το παιδί είναι άρρωστο.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ : Συνεπώς δεν χρειάζεται να χορηγούμε συνέχεια αντιπυρετικά και να κυνηγάμε τον πυρετό από πίσω δίνοντας συνεχώς δόσεις αντιπυρετικών φαρμάκων που μπορεί αθροιζόμενες να κάνουν περισσότερη ζημιά από την λοίμωξη.
Επίσης σημαντική επισήμανση είναι πως όταν δώσετε αντιπυρετικά πριν ανέβει τελείως ο πυρετός, αυτός θα συνεχίσει να ανεβαίνει στο επίπεδο που είναι να φτάσει εξαιτίας της λοίμωξης.
Κάθε φορά που δίνετε αντιπυρετικό δώστε του χρόνο για να δράσει. Ιδίως στον ψηλό πυρετό μπορεί να αργήσει πολύ να τον ρίξει , έως και δύο ώρες, έως ότου να πιάσει τα ανώτερα επίπεδα στο αίμα το φάρμακο.
Υπάρχει επίσης περίπτωση να μην ρίξει καθόλου τον πυρετό ή να τον ρίξει λίγο. Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρειάζεται πανικός. Την ώρα του ρίγους που ανεβαίνει ο πυρετός σκεπάστε καλά το παιδί. Μην το κάνετε μπάνιο εκείνη την στιγμή.
Τα αντιπυρετικά που συνήθως δίνουμε είναι:
1. Η παρακεταμόλη δηλαδή το DEPON με συνήθη δόση που είναι το μισό του βάρους σε ml ανά δόση. Δηλαδή ένα παιδί 5 κιλά παίρνει περίπου 2,5 ml, ένα παιδί 10 κιλά : 5 ml, 20 κιλά 10 ml. Μπορείτε να το δώσετε σε κάθε παιδί πάνω από δύο μηνών ή 4 κιλά. Δώστε το έως 4 φορές την ημέρα και όχι περισσότερο γιατί η αθροιστική του δράση μπορεί να βλάψει το συκώτι.
2. Η ιβουπροφένη ή ALGOFREN που είναι πιο δυνατό και γενικά με δράση που διαρκεί περισσότερο, σε συνήθη δόση το ένα τρίτο του βάρους σε ml και εφόσον το παιδί είναι οπωσδήποτε πάνω από 3 μηνών και τουλάχιστον 5 κιλά. Η συνήθης δόση του είναι το ένα του βάρους σε ml, δηλαδή ένα παιδί 10 κιλά περίπου 3,3 ml, ένα παιδί 15 κιλά 5ml κλπ. Συνήθως το χορηγούμε έως 3 φορές την ημέρα, το πολύ 4, δηλαδή ανά 6ωρο. Είναι συνήθεις οι στομαχικές διαταραχές.
Το πονστάν που δίναμε έως πρόσφατα περιέχει μια ουσία που μοιάζει με το Αλγκοφρέν και με συνήθη δόση το μισό του βάρους σε ml παρόλα αυτά τείνει να αντικατασταθεί στην καθημερινή πρακτική από το Αλγκοφρέν.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ : Αν δώσετε το ένα αντιπυρετικό πχ Ντεπόν τότε μπορείτε να ξαναδώσετε άλλο αντιπυρετικό πχ Αλγκοφρέν σε 3 ώρες. Προσπαθείστε, όταν ο πυρετός είναι υψηλός και επίμονος να εναλλάσσετε τα αντιπυρετικά με πιο κοντινή χορήγηση το τρίωρο. Έτσι ελαχιστοποιείτε την πιθανότητα της τοξικότητας από αθροιστική δράση.
Και τελειώνοντας κάτι εξίσου σημαντικό. Χορηγώντας αντιπυρετικά δεν κάνουμε καλύτερα το παιδί, δεν αντιμετωπίζουμε την λοίμωξη, άλλωστε όπως είπαμε παραπάνω ο οργανισμός αντιδρά καλύτερα στον εισβολέα με τον πυρετό, απλά κάνουμε το παιδί να νιώθει πιο άνετα.
Γι αυτό το λόγο δεν χρειάζεται να κυνηγάτε τον πυρετό από πίσω και να πανικοβάλλεστε σε μη πτώση του ή σε επιμονή του. Χορηγήστε τα φάρμακα με τους παραπάνω κανόνες και μην τρέχετε στα νοσοκομεία με τον παραμικρό πυρετό διότι είναι πολύ πιθανό πως θα υποβληθείτε σε άδικη ταλαιπωρία ιδίως αν ο πυρετός είναι στο πρώτο του 24ωρο.
Αντώνιος Δαρζέντας, Παιδίατρος – Νεογνολόγος
Μπορείτε να δείτε περισσότερα στο site www.darzentasantonios.com
