Τι είναι «φυσιολογικό» στην συχνότητα που ένα μικρό παιδί περνάει λοιμώξεις;

Λοιμώξεις ή βομβαρδισμός λοιμώξεων;

Πότε επιτέλους θα εκπαιδευτούν στο θέμα των λοιμώξεων και ιώσεων γονείς και ασθενείς; Η απάντηση είναι όταν επιτέλους εκπαιδευτούν και τους πουν σωστά πράγματα οι επαγγελματίες υγείας και εκπαίδευσης με τους οποίους έρχονται σε επαφή.

Μητέρα με δύο μηνών παιδί έχει συμπτώματα κοινού κρυολογήματος – δηλαδή ίωση, όπως όλος ο κόσμος το φθινόπωρο – , πηγαίνει σε παθολόγο που της λέει ότι έχει κρύωμα και αυτό που έχει δεν είναι κολλητικό για το μωρό. Το μωρό της 3 μέρες μετά έχει μύξες και ανησυχία, εκείνη σε καμία φάση δεν έβαλε μάσκα όταν ήταν κοντά του και δεν της είπαν κανένα στοιχειώδες μέτρο προφύλαξης – πχ να πλένει πιο συχνά τα χέρια, να αερίζει πιο συχνά το σπίτι, να χρησιμοποιεί μιας χρήσης χαρτιά για τη μύτη κλπ.

Άλλη μητέρα με τρίχρονο και άλλο μωρό 4 μηνών στο σπίτι στέλνει πρώτη φορά το τρίχρονο στον παιδικό φέτος. Όπως αναμενόταν το μεγάλο έχει κάθε βδομάδα και καινούργια ίωση, μύξα και πυρετό, και αυτά έρχονται και περνάνε στο σπίτι και στο μωρό, που, όπως γίνεται συχνά, παραμένει με μύξες και ταλαιπωρία για πολύ περισσότερες μέρες σε κάθε επεισόδιο. “Πρέπει να κρατήσετε το μεγάλο για πολλές μέρες στο σπίτι, μακριά από τον παιδικό, για να αναρρώσει καλά και το ίδιο, να πάρει τα πάνω της η άμυνά του, να συνέλθει, να σταματήσει η μύξα και ο βήχας πριν ξαναέρθει καινούργιο επεισόδιο, να σταματήσει το κατηφορικό σπιράλ της υγείας του, να φάει καλύτερα, να κοιμηθεί καλύτερα να δυναμώσει“. Στοιχειώδη. “Επίσης και ακόμα σημαντικότερο, για να συνέλθετε όλοι οικογενειακώς και κυρίως το μωρό που θα ταλαιπωρείται δυο φορές παραπάνω από το μεγάλο, πέρα από το ότι μπορούν να αρχίσουν συχνά και τα σπιράλ των φαρμάκων, αντιβιώσεων, κορτιζόνης, εισπνοών και ευαισθησίες διάφορου είδους, όπως υποτροπιάζον βρογχόσπασμος ή ωτίτιδες”. Η απάντησή της “Μα μας είπαν από τον παιδικό ότι δεν πρέπει να κρατάμε πολλές μέρες μακριά τα παιδιά για να μην χάνουν την σειρά τους, να μην ξεμαθαίνουν, γιατί η προσαρμογή τους έτσι γίνεται πιο δύσκολη”. Λες και το τρίχρονο θα χάσει κρίσιμα μαθήματα για τις πανελλήνιες. Καμία πρόβλεψη στην περίπτωση που αυτό το τρίχρονο έχει άτυχο αδερφάκι βρέφος στο σπίτι; Καμία πρόβλεψη για το ότι η άμυνα που πέφτει συνεχώς θα φέρνει το ένα θέμα μετά το άλλο; Φυσικά καλύτερο να της έλεγαν το ανάποδο: ότι αφού έχει νεογέννητο σπίτι καλύτερα να είναι προσεκτικοί και να κάνουν καλά διαλείμματα ανάμεσα στις πολλαπλές ιώσεις και να αναρρώνουν πλήρως πριν κολλήσουν και άλλα παιδάκια.

Τι είναι «φυσιολογικό» στην συχνότητα που ένα μικρό παιδί περνάει λοιμώξεις; Πόσο νωρίς στη ζωή του «πρέπει» να τις περνάει; Πρόκειται για 30-40 ιογενείς κυρίως λοιμώξεις που κάθε μικρό παιδί προβλέπεται να κολλήσει μέχρι να μεγαλώσει, ως μέρος χτισίματος της άμυνάς του, και δεν έχει σημασία πόσο συχνά τις περνάει ή πόσο μικρό;

Η από δίπλα εικόνα δείχνει ένα παράδειγμα φυσιολογικής πορείας λοιμώξεων σε ένα μικρό παιδί (μηνών έως 5-6 ετών).

Πρόκειται συνήθως για βρέφος ή μικρό παιδί που δεν πηγαίνει ακόμα παιδικό σταθμό, έχει φυσιολογικές συνευρέσεις με άλλα πρόσωπα στο οικείο περιβάλλον, περιστασιακές επαφές με παιδάκια σε βόλτες στο εμπορικό κέντρο ή την παιδική χαρά, ή και κάποιες φορές την εβδομάδα κάποιες δραστηριότητες σε βρεφικά γκρουπ με γονείς. Βρίσκεται σε ένα καλό επίπεδο υγείας, κολλάει το πολύ μια ίωση ανά μήνα, ο οργανισμός του εξασθενεί για λίγες ημέρες κατά τη διάρκεια της ίωσης, έχει λίγη παροδική ανορεξία που τελειώνει στην εβδομάδα, τα συμπτώματα όπως συνάχι και βήχας υποχωρούν μέσα σε 7-10 ημέρες και έπειτα αναρρώνει πλήρως, με ζωηράδα και όρεξη για φαγητό, έτσι που η επόμενη ίωση συνήθως το πετυχαίνει σε άριστη κατάσταση υγείας. Αυτή είναι μια φυσιολογική ροή ιώσεων που βοηθάει τον οργανισμό του παιδιού παρά βλάπτει, δηλαδή χτίζει αντισώματα και άμυνα χωρίς να χειροτερεύει ολοένα το γενικό του επίπεδο υγείας, χωρίς να δημιουργούνται υποτροπές, προδιαθέσεις και επιπλοκές.

Αυτή η εικόνα δείχνει ένα παράδειγμα βομβαρδισμού λοιμώξεων σε ένα μικρό παιδί.

Πρόκειται συνήθως για ένα βρέφος από μηνών έως μικρό παιδί 2-3 ετών που ξεκινάει πρώτη χρονιά σε βρεφονηπιακό σταθμό (με επιβαρυντικούς πρόσθετους παράγοντες να είναι μεγάλο ωράριο που βρίσκεται στον παιδικό, κακός αερισμός και συνθήκες υγιεινής, κλείσιμο στους τέσσερις τοίχους χωρίς να προαυλίζονται, πολλά βρέφη στο ίδιο τμήμα, χειμώνας, δεν παραμένει σπίτι αρκετές μέρες για να αναρρώσει από κάθε ίωση κα), ή για ένα βρέφος και μικρό παιδί με μεγαλύτερο αδερφάκι που εκείνο πηγαίνει πρώτη – ή και δεύτερη – χρονιά σε παιδικό σταθμό. Σχεδόν κάθε βδομάδα το παιδί κολλάει μια καινούργια, ιογενή συνήθως λοίμωξη, με τα συνήθη αρχικά συμπτώματα, πυρετό, συνάχι, βήχα, διάρροια κα. Πριν ο οργανισμός του προλάβει να αναρρώσει πλήρως από την πρώτη ίωση έρχεται μια δεύτερη, έτσι που, όπως συχνά αναφέρουν οι γονείς, υποτροπιάζουν συνεχώς τα συμπτώματα βήχα, καταρροής ή πυρετού. Μετά τα 2-3 συνεχόμενα επεισόδια λοιμώξεων το γενικό επίπεδο υγείας του αρχίζει να πέφτει – με κακό ύπνο, ανορεξία, στασιμότητα ή μείωση βάρους. Οι επόμενες ιώσεις θα βρουν την άμυνά του πιο πεσμένη, με αποτέλεσμα να έχουν ακόμα μεγαλύτερο αντίκτυπο, πχ να προκαλέσουν κάποια επιπλοκή, όπως ωτίτιδα, πυώδη αμυγδαλίτιδα, ιογενή βρογχόσπασμο κα. Καθώς ο βομβαρδισμός ιώσεων συνεχίζεται, μπορεί στο 4^ο ή 5^ο επεισόδιο να προκύπτουν σημαντικά θέματα, όπως πνευμονιοκοκκική λοίμωξη, βρογχιολίτιδα, πνευμονία, μηνιγγίτιδα ή εισαγωγή στο νοσοκομείο. Χωρίς ανάσα ο οργανισμός του μπορεί να βιώσει κατηφορικό σπιράλ, ένα φαύλο κύκλο στη δίνη του οποίου η προσβολή από βλαπτικούς παράγοντες γίνεται ολοένα πιο συχνή και εύκολη. Στο τέλος των 4 μηνών και 7 επεισοδίων λοιμώξεων μπορεί να υπάρχει ένα παιδί με υποτροπιάζοντα βρογχόσπασμο και προδιάθεση για άσθμα, ή άπνοιες και διόγκωση αδενοειδών εκβλαστήσεων, ή επίμονη βαρυκοΐα ή επιπλοκή από σοβαρή μικροβιακή λοίμωξη. Ένας από τους λόγους που η γρίπη είναι συνήθως μια πολύ πιο βαριά ίωση από τις άλλες είναι και ότι χτυπάει συνήθως στο τέλος της σεζόν του χειμώνα, Ιανουάριο ως Μάρτιο, όταν η άμυνα ευαίσθητων οργανισμών όπως μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι έχει ήδη εξασθενήσει από την σειρά των προηγούμενων ιώσεων από την αρχή της σεζόν.

Είναι λοιπόν το ίδιο ένα μικρό παιδί να κολλάει ιώσεις σε ρυθμό μία ανά 2-3 μήνες με άλλη περίπτωση που κολλάει μία κάθε βδομάδα; Σαφώς όχι

Διαβάστε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα