Mια έρευνα της HSBC που έγινε σε 48 χώρες, επιβεβαίωσε κάτι που ίσως λίγο έως πολύ υποψιαζόμασταν για τους έφηβους της Ολλανδίας: ότι είναι οι πιο ευτυχισμένοι του κόσμου.
Η Ολλανδία φιγουράρει στην κορυφή της λίστας των χωρών του ΟΟΣΑ με τα πιο χαρούμενα παιδιά στις ηλικίες των 12-16 ετών. Το εκπαιδευτικό μοντέλο της δίνει απλόχερα χρόνο και χώρο για παιχνίδι, μειώνει τους ανταγωνισμούς των επιδόσεων και ταυτόχρονα το μπούλινγκ στα σχολεία.
Σύμφωνα με τις μελέτες, δύο είναι οι παράγοντες που θωρακίζουν τους εφήβους απέναντι στην πίεση και το άγχος της δύσκολης και τόσο απαιτητικής αυτής ηλικίας: αφενός το σχολείο κι αφετέρου η οικογένεια. Όπως σημειώνει ο βρετανικός Guardian, στο ολλανδικό σχολείο τα παιδιά δεν πιέζονται πολύ καθώς το εκπαιδευτικό περιβάλλον φροντίζει να μην προάγει τον -ενίοτε σκληρό, παιδικό- ανταγωνισμό.
Το ολλανδικό εκπαιδευτικό μοντέλο
Το ολλανδικό εκπαιδευτικό μοντέλο βασίζεται στο δικαίωμα του παιδιού να έχει ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι. Έτσι, μέχρι τα 10 τους χρόνια, τα παιδιά έχουν από ελάχιστες έως καθόλου εργασίες για το σπίτι, με το σύνολο της μαθησιακής διαδικασίας να επιτυγχάνεται εντός σχολείου. Παράλληλα, το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια δεν στηρίζεται σε μεμονωμένες εξετάσεις που αγχώνουν και εξουθενώνουν το παιδί, αλλά αντίθετα το κατευθύνει στη σωστή επιλογή, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις δεξιότητές του από την ηλικία των 12 ετών.
Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί στην Ολλανδία περνούν από συνεχή προγράμματα επανεκπαίδευσης και αξιολόγησης, όπου μαθαίνουν να αξιολογούν και να προσεγγίζουν ψυχολογικά τα παιδιά.
Τέλος και οι γονείς με την σειρά τους «διδάσκονται» να μην είναι απαιτητικοί με τις επιδόσεις των παιδιών τους και να μην περιμένουν πολλά, επιβαρύνοντας τη ζωή τους με επιπλέον υποχρεώσεις.
«Στην Ολλανδία, τα παιδιά είναι πιο ελεύθερα να επιλέγουν τα μαθήματα που θα ακολουθήσουν, τους φίλους, το πότε θα διαβάσουν. Μαθαίνουν από πολύ νωρίς να αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους και αυτό τα κάνει πιο ώριμα», τονίζει ο καθηγητής Ρούουτ Φεενχόβεν, διευθυντής του World Database of Happiness.
«Εμείς εδώ δεν λέμε ποτέ τη φράση “είσαι καλό παιδί, καλός μαθητής”, λέμε μόνο “μπράβο” για να επιβραβεύσουμε κάποιον. Νομίζω πως έχω αρκετή ελευθερία», σημειώνει με την σειρά του ο 14χρονος Τιάλινγκ Απελχοφ από το Άμστερνταμ.
Μάλιστα, όπως σημειώνει η έρευνα, η χρήση κάνναβης και αλκοόλ παρουσιάζει μείωση στη χώρα αυτή, στις ηλικίες 12-16. Επίσης, οι Ολλανδοί έφηβοι είναι οι λιγότερο παχύσαρκοι και τα περιστατικά μπούλινγκ, ενώ σίγουρα υπάρχουν, εντούτοις είναι σαφώς περιορισμένα σε σχέση με παιδιά άλλων χωρών.
«Αν συγκρίνω την κατάσταση σε σχέση με άλλες χώρες, ο σχολικός εκφοβισμός είναι πολύ περιορισμένος εδώ. Αν κάποιος μου κάνει μπούλινγκ, απλώς τον αγνοώ», επισημαίνει ο 16χρονος μαθητής λυκείου Ντάνι Κάρεμανς.
Ο ρόλος της οικογένειας
Μια προ ετών αντίστοιχη έρευνα της UNICEF ανέδειξε επίσης την σημασία της ολλανδικής οικογένειας στην ανάπτυξη του εφήβου.
Με τους Ολλανδούς ενήλικους/γονείς να κατέχουν υψηλότατες θέσεις κάθε χρόνο στις έρευνες μεταξύ των πιο ευτυχισμένων ανθρώπων παγκοσμίως, προφανώς και τα παιδιά τους θα είναι χαρούμενα. Στην ολλανδική οικογένεια, η γνώμη των παιδιών μετράει εξίσου και οι γονείς έχουν μάθει να τα ακούν και να τα λαμβάνουν υπόψη. Έτσι τα παιδιά ωριμάζουν σωστά, μαθαίνουν και τα ίδια να σέβονται τις απόψεις των άλλων.
Η μελέτη της UNICEF έδειξε πως οι ολλανδές μητέρες ισορροπούν άψογα μεταξύ καριέρας και οικογένειας, επιλέγοντας σε ποσοστό που ξεπερνά το 60% μια εργασία μερικής απασχόλησης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να μοιράζουν το χρόνο τους όπως αυτές επιθυμούν, αφού οι ώρες εργασίας τους δεν ξεπερνούν τις 25 εβδομαδιαίως. Όπως οι γυναίκες, έτσι και οι ολλανδοί άντρες δείχνουν να προτιμούν πιο ευέλικτα ωράρια εργασίας ώστε να περνούν πιο πολύ χρόνο με τα παιδιά τους.
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, έχει θεσπιστεί η «ημέρα του μπαμπά» (papa dag), μια ημέρα μέσα στην εβδομάδα κατά την οποία ο μπαμπάς έχει φροντίσει να πάρει άδεια, αφιερώνοντας την εξ ολοκλήρου στα παιδιά του.
