Για τον θεσμό του γάμου ακούγονται συχνά οι έννοιες της δύναμης και της αδυναμίας. Το πιο συνηθισμένο είναι να βλέπεις ζευγάρια, που ο ένας έχει τον τίτλο του “δυνατού” και ο άλλος τον τίτλο του “αδύναμου”. Η Δύναμη εστιάζεται στους εξής τομείς: στο οικονομικό κομμάτι, στο κοινωνικό και επαγγελματικό status, στην καταγωγή και στο φύλο. Με βάση την παραπάνω παράμετρο, τα 6 μοντέλα γάμου είναι:
1. Ισότιμος (equal marriage):
Οι αποφάσεις σε αυτή τη σχέση λαμβάνονται με διαπραγμάτευση. Έχουν χωριστεί οι τομείς, στους οποίους θα αποφασίζει ο ένας και ο άλλος. Για παράδειγμα, ο σύζυγος θα καθορίζει ποια θα είναι τα έξοδα του σπιτιού για κάθε μήνα, θα πληρώνει τους λογαριασμούς, θα οδηγεί το αυτοκίνητο και η σύζυγος θα αναλάβει το μεγάλωμα των παιδιών, το μαγείρεμα και τα κανονίσματα για εξόδους με φίλους. Οι ρόλοι δεν είναι απαραίτητο να παραμένουν στατικοί, αλλά μπορούν να εναλλάσσονται.
2. Ασύμμετρος (unsymmetrical marriage):
Σε αυτόν τον γάμο δεν είναι ξεκάθαρο, ποιος έχει την δύναμη κάθε φορά και το ζευγάρι είναι άκαμπτο στο να αποκτήσει συμμετρία.
3. Ανδροκεντρικός (androcentric marriage):
Ο άντρας φαίνεται ότι έχει την Δύναμη και την εξουσία, αυτός ορίζει τα πράγματα, τίποτα δεν γίνεται χωρίς τον έλεγχο και την έγκριση του.
4. Γυναικοκεντρικός (gynocentric marriage):
Η γυναίκα παίρνει πάνω της όλη την Δύναμη και τα ηνία του γάμου χρησιμοποιώντας πολλές φορές τα παιδιά ως συμμάχους της. Ο άντρας σε αυτή την περίπτωση πετιέται έξω από τον γάμο.
5. Συμμετρικός (symmetrical marriage):
Σε αυτόν τον γάμο ο καθένας έχει χώρο, όλα τα ζητήματα είναι ανοιχτά, υπάρχει εμπιστοσύνη, χιούμορ και ατομικές απολαύσεις. Υπάρχουν, όμως, και συμμετρικές σχέσεις, που δεν είναι υγιείς. Για παράδειγμα, είναι και οι δύο πολύ δυνατοί, αλλά βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Συνεχώς βρίσκονται σε σύγκρουση, φοβούνται την υποχώρηση, γιατί την θεωρούν κάτι κακό και την μεταφράζουν με όρους αδυναμίας.
6. Γάμος Ψευδοαμοιβαιότητας:
Υπάρχει μία επιφανειακή αμοιβαιότητα, δεν ανοίγονται θέματα εύκολα ανάμεσα στο ζευγάρι, φοβούνται τις συγκρούσεις και δεν ακούγεται η επιθυμία κανενός. Δεν υπάρχει κοινή επιθυμία και ζωντάνια.
Το πιο κοντά στο υγιές από τα μοντέλα γάμου με βάση τις έννοιες της “δύναμης” και της “αδυναμίας” είναι το φαινόμενο “τραμπάλα”. Υπάρχουν, δηλαδή, δυνάμεις και αδυναμίες και στους δύο, αναγνωρισμένες και αποδεκτές και από τους δύο και αυτές ισορροπούν έχοντας το αντίστοιχο βάρος στη σχέση. Το ζήτημα δεν είναι η “τελειότητα”, αλλά η “ισορροπία”!
Αθανασιάδου Μαρία – Ψυχολόγος, psyxologiki-ypostirixi.blogspot.com
