Ο Clint Edwards είναι συγγραφέας και πατέρας. Έχει ένα δικό του blog το οποίο έχει όλο και περισσότερους αναγνώστες καθώς τα θέματα με τα οποία ασχολείται είναι πραγματικά ενδιαφέροντα και οι γονείς ταυτίζονται με αυτά. Την προσοχή μας απέσπασε η περιγραφή ενός περιστατικού το οποίο όλοι έχουμε ζήσει είτε γιατί έχει συμβεί σε εμάς, είτε σε άλλους. Περί τίνος πρόκειται; Για το επικό ξέσπασμα ενός παιδιού σε δημόσιο χώρο και συγκεκριμένα της κόρης του. Η κόρη του Edwards είναι δύο ετών και πριν αρκετό καιρό είχε πάθει κρίση σε ένα εστιατόριο. Ούρλιαζε, κλωτσούσε ενοχλώντας τους πάντες. Ο πατέρας της θεώρησε πως αυτό που θα έπρεπε να κάνει ήταν να την βγάλει έξω από τον χώρον αντιμετωπίζοντας παράλληλα τα επικριτικά βλέμματα των θαμώνων που σε ελεύθερη μετάφραση του έλεγαν. «Αν δεν μπορείς να ελέγξεις το παιδί σου, μη βγαίνεις έξω!».
“Βγήκαμε για φαγητό ως οικογένεια και η μικρή έπαθε αμόκ γιατί η μητέρα της δεν την επέτρεπε να πετάει το φαγητό της κάτω” γράφει στο blog του. “Τότε η μικρή άρχισε να ουρλιάζει και να κλωτσάει Χωρίς δεύτερη σκέψη την έβγαλα έξω από το εστιατόριο και την οδήγησα στο μπαρ. Όσο συνέβαιναν αυτά οι περισσότεροι με κοιτούσαν επικριτικά σαν να σκέφτονταν “καλά, δεν μπορείς να “κάνεις καλά” το παιδί σου”;
Η απάντηση είναι “όχι”. Δεν μπορώ πάντα να την ελέγχω.
Είναι μόνο 2 ετών και έχω αρκετό δρόμο μπροστά μου για της διδάξω πώς να φέρεται κόσμια σε δημόσιους χώρους. Για αρχή αυτό που κάνω είναι ότι την βγάζω έξω από το χώρο και αφού ηρεμήσει προσπαθώ να της εξηγήσω τι είναι λάθος ή σωστό.
Τα μαθήματα αυτά απαιτούν υπομονή και επιμονή. Σίγουρα με την εμπειρία, που είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος για όλους, η μικρή θα καταλάβει. Λυπάμαι πραγματικά που ενοχληθήκατε από τη συμπεριφορά του παιδιού μου, αλλά να ξέρετε, ότι η παρουσία σας εκεί, και τα επικριτικά σας βλέματα αποτελούν μέρος αυτού του μαθήματος και μια αδιάψευστη μαρτυρία ότι αυτό που κάνει είναι ενοχλητικό. Οι γονείς σας ενδεχομένως είχαν και εκείνοι να αντιμετωπίσουν δικά σας ξεσπάσματα όταν ήσασταν μικροί, γι’ αυτό και σήμερα μπορείτε να αναγνωρίσετε ένα παιδί που δεν φέρεται σωστά σε ένα εστιατόριο.
Το καταλαβαίνω. Τα παιδιά είναι ενοχλητικά όταν κάνουν φασαρία σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο. Το ξέρω, κυρίως γιατί το ζω. Ωστόσο, είναι καλό μερικές φορές να σκέφτεστε ότι μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι απαραίτητα δείγμα ενός κακού γονιού, αλλά ένα συμβάν που μπορεί να συμβεί στον καθένα και κατά το οποίο οι γονείς κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να διορθώσουν την κατάσταση και να ξεπεράσουν την κρίση.
