Όλοι γνωρίζουμε ότι οι καθημερινές είναι δύσκολες καθώς γονείς και παιδιά (Τετάρτης και Έκτης Δημοτικού αντίστοιχα) ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Για να είναι λοιπόν τα πάντα σε μια ισορροπία και να κυλήσει η εβδομάδα ομαλά, υπάρχουν μερικά πράγματα στα οποία οι γονείς είμαστε «αδιαπραγμάτευτοι» τις καθημερινές. Έτσι, το παιδί μαθαίνει να είναι υπεύθυνο και πως κάποιοι κανόνες πρέπει να τηρούνται.
Φυσικά και σε μερικά πράγματα υπάρχει διαπραγμάτευση και συζήτηση, υπάρχουν ωστόσο κάποια άλλα τα οποία τις καθημερινές τηρούνται με ευλάβεια.
Θα ήθελα να πω κάπου εδώ ότι στα 4 “όχι” που ακολουθούν είχαμε δοκιμάσει το “ναι” ή είχαμε δείξει μια κάποια ελαστικότητα. Στην πορεία είδαμε ότι χάθηκε η μπάλα και γι΄αυτό και το “όχι” παρέμεινε οριστικό και αμετάκλητο εις τους αιώνας των αιώνων, ή μάλλον μέχρι να τελειώσουν το δημοτικό.
1. Όχι στις αναβολές.
“Να διαβάσω αργότερα”, “να ακυρώσουμε τα αγγλικά και να τα κάνουμε αργότερα”, “να κοιμηθώ αργότερα”. Οτιδήποτε δεν τηρείται με το ωράριο που το παιδί έχει συνηθίσει το βγάζει από το προγραμμά του και το κουράζει. Το “να διαβάσω αργότερα” μας έχει διδάξει ότι έχει φτάσει βράδυ και τα μαθήματα έχουν παραμείνει κλειστά με εμάς τους γονείς να γκρινιάζουμε διαρκώς “μήπως πρέπει να διαβάσεις τώρα γιατί πέρασε η ώρα;”. Αυτό φέρνει έναν εκνευρισμό σε όλους, επηρεάζει την ξεκούρασή τους και φυσικά τον ύπνο τους, ο οποίος μετατίθεται κι αυτός για αργότερα. Και όποτε έχει γίνει και αυτό, την επόμενη μέρα ξυπνούν σαν ζόμπι και δεν μπορούν να αποδώσουν στο σχολείο.
2. Όχι σε πράγματα που μπορούν να κάνουν μόνα τους.
Αρνούμαστε να φέρουμε νερό/πορτοκαλάδα κ.λ.π να προετοιμάσουμε τσάντες, να ψάξουμε που είναι πεταμένα τα πουλόβερ, τα παπούτσια ή οι άπλυτες κάλτσες. Κάθε παιδί είναι υπεύθυνο για τα πράγματά του και αν θέλουν νερό, όλοι ξέρουμε που είναι η κουζίνα.
3. Όχι στο να φάνε διπλή δόση σε οτιδήποτε περιέχει ζάχαρη.
Δεν χρειάζεται να απαριθμήσω τις καταστροφικές ιδιότητες της ζάχαρης. Τις γνωρίζουμε όλοι. Αυτό που ίσως ξεχνάμε είναι ότι η ζάχαρη δεν βρίσκεται μόνο στα γλυκά, αλλά σχεδόν παντού: στην κέτσαπ, στο καλαμπόκι, στις σάλτσες ζυμαρικών, στο ψωμί, στα φρέσκα φρούτα, στα δημητριακά κ.λ.π. Καταλαβαίνω την λαχτάρα των παιδιών μου για κάτι αυθεντικά γλυκό, τη λεγόμενη “γουρουνιά” στην οποία επιδιδόμαστε εμείς οι ενήλικες. Την επιτρέπω λοιπόν με τη μορφή ενός τεμαχίου π.χ ένα κομμάτι κέικ (που έχω φτιάξει εδώ), ή 2 σοκολατάκια, ή 1 μπολ κρέμα καραμελέ κ.λ.π. κι αυτό όχι κάθε μέρα φυσικά. Στο αίτημα “θέλουμε κι άλλο” το “όχι” δεν επιδέχεται διαπραγμάτευσης.
4. Όχι στο να παραμείνει το κινητό ή το τάμπλετ στο δωμάτιο το βράδυ.
Είναι γνωστό πως οι συσκευές όπως τα τάμπλετ, τα έξυπνα κινητά και οι κονσόλες για βιντεοπαιχνίδια μπορούν να εμποδίσουν τα παιδιά από το να κοιμηθούν. Ακόμη και αν δεν τις χρησιμοποιούν τα παιδιά (που κακά τα ψέμματα είναι ένας πειρασμός όταν βρίσκεται μέσα στο δωμάτιο) το μπλε φως που εκπέμπεται από αυτές τις συσκευές μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα του ύπνου τους, σύμφωνα με τους ειδικούς. Οπότε δεν τίθεται συζήτηση. Να προσθέσω εδώ ότι η χρήση κινητού η τάμπλετ είναι κάτι που απαγορεύουμε και κατά τη διάρκεια του φαγητού, αφενός για να είμαστε συνειδητοί όταν τρώμε και αφετέρου για να επικοινωνούμε μεταξύ μας (αυτό ισχύει και για τα Σαββατοκύριακα).
Γράφει η Λίνα Παπαδοπούλου
