Tεράστιο και συχνό φαινόμενο η αναβλητικότητα σε μικρούς και μεγάλους. Συμπεριφορά η οποία δημιουργεί συνέπειες και σ’ αυτόν που την κάνει και σε εκείνους που σχετίζονται μαζί του.
Καταλαβαίνοντας το ΠΑΙΔΙ το ΓΟΝΙΟ την ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η αναβολή είναι ένας τρόπος κοινωνικά αποδεκτός να δηλώσει κανείς: «Δεν θέλω να το κάνω και δεν μπορείς να με κάνεις να το κάνω». Είναι ένας τρόπος να φαίνομαι «καλός» ενώ δεν σκοπεύω να είμαι. Είναι ένας τρόπος εκδίκησης ή αποφυγής καθηκόντων που μοιάζουν δύσκολα. Είναι συχνά μια αυτοτιμωρία. Συνήθως οι άνθρωποι που αναβάλουν δεν ξέρουν το λόγο που κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά αυτή.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1. Επιτρέψτε στο παιδί σας να υποστεί τις συνέπειες της αναβολής του χωρίς να του υπενθυμίζετε τις υποχρεώσεις του.
2. Αν αναβάλει ή ξεχνά και μετά είναι αναστατωμένο με τις συνέπειες ακούστε συμπάσχοντας και μην δώσετε λύση αναλαμβάνοντας μερίδιο ευθύνης. Χρειάζεται πολλές φορές «να πάθει για να μάθει».
3. Μην του επιτρέπετε να ξεπερνά τις συνέπειες με συγνώμες είναι καλύτερα να πείτε: «Με τη συγνώμη δεν θα γίνει η δουλειά γρηγορότερα. Τι θάλεγες να μιλήσουμε για το τι θα αισθάνεσαι αφού κάνεις τη δουλειά σου».
4. Μη ρωτάτε ερωτήσεις που μπορούν να απαντηθούν με «ναι» και «όχι». Είναι καλύτερα να πείτε: «Θα το κάνεις αυτό σε 5 λεπτά ή σε 10;». Έτσι του δίνετε την επιλογή να αναλάβει την ευθύνη του. Κάποιες φορές αυτό και μόνο είναι αρκετό.
5. Όταν λέτε κάτι είναι καλύτερα να το εννοείτε. Αν πάρετε την απάντηση «μετά», μπορείτε να πείτε «Το μετά δεν είναι μια πιθανή απάντηση. Κάντο τώρα και φώναξέ με να δω το πώς το έκανες».
Προτάσεις για το μέλλον
1. Σκεφθείτε μήπως επιβάλετε πολύ συχνά τη γνώμη σας αντί να προσφέρετε επιλογές.
2. Επιτρέψτε του να παίρνει μέρος στον προγραμματισμό.
3. Μη δίνετε εντολές και περιμένετε να γίνουν όταν εσείς λείπετε. Είναι καλύτερα οι δουλειές να γίνονται όταν είστε στο σπίτι για να μπορείτε να ενθαρρύνετε τη προσπάθεια.
4. Ρωτήστε τον αν η αναβολή είναι πρόβλημα και για κείνον και αν χρειάζεται τη βοήθειά σας για να το λύσει. Βοηθήστε στον προγραμματισμό.
Καλό θα είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν πως τα λάθη είναι ευκαιρείες για να μάθουμε και πως δεν χρειάζεται να είναι κανείς τέλειος. Σεβαστείτε τη διαφορετικότητα του καθενός μας. Κάποιος μπορεί απλά να αφίνει κάτι για τη τελευταία στιγμή γιατί λειτουργεί καλύτερα κάτω από πίεση. Δεν σημαίνει πως είναι αναβλητικός.
Γράφει η Ερατώ Χατζημιχαλάκη, Οικογενειακή σύμβουλος
