Τι είδουs μητέρα (θέλετε να) είστε; Καθώς είστε κατάκοπες από τη στέρηση ύπνου, καθώς τό μυαλό σας πλέον δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά, καθώς οι δυνάμεις σας, τόσο οι σωματικές όσο και οι ψυχικές, αρχίζουν να σας εγκαταλείπουν, καθώς το μόνο που σκέφτεστε πλέον είναι πώς και πότε θα κοιμηθείτε επιτέλους, καθώς οι αντιστάσεις σας σε όλους αυτούς τους ανθρώπους γύρω σας που σας λένε να αφήσετε το μωρό σας να κλάψει μερικές νύχτες και έτσι θα γλιτώσετε δια παντός από το «πρόβλημα» της αϋπνίας κάμπτονται σιγά σιγά, καθώς είστε στο μέσον μιας θυελλώδους σύγχυσης για τα πάντα, θυμηθείτε ότι αυτό που κυρίως σας λείπει, ώστε να μπορέσετε να αποφασίσετε τι θα κάνετε, είναι η προοπτική.
Για να ανακτήσετε την προοπτική των πραγμάτων, αναρωτηθείτε τα εξής:
1. Πού θα βρίσκομαι πέντε χρόνια από σήμερα;
2. Πώς θα θυμάμαι αυτές τις στιγμές που περνάω τώρα;
3. Θα είμαι περήφανη ή θα μετανιώνω για τον τρόπο με τον οποίο χαρίστηκα τον ύπνο του μωρού μου, τον δικό μου, όλης της οικογένειας;
4. Πώς οι δικές μου πράξεις σήμερα θα επηρεάσουν την προσωπικότητα του μωρού μου στο μέλλον;
Μόνο στο πλαίσιο μιας τέτοιας προοπτικής μπορείτε να θέσετε, με εντιμότητα, ρεαλιστικούς στόχους για τον ύπνο τον μωρού σας και τον δικό σας, γνωρίζοντας ότι χιλιάδες οικογένειες έχουν το ίδιο «πρόβλημα» με εσάς — που ουσιαστικά δεν είναι πρόβλημα του μωρού σας, αλλά πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνικής οργάνωσης.
Δεν είναι πρόβλημα του μωρού σας ότι ανήκει στο ανθρώπινο είδος (που γεννά ανώριμους απογόνους, που χρειάζονται χρόνια πολλά για να φτάσουν σε σημείο να είναι ικανοί να αυτοεξυπηρετηθούν). Είναι πρόβλημα της κοινωνίας που απαιτεί από τα παιδιά των πέντε, τεσσάρων, τριών, δύο ετών ή δώδεκα ή έξι μηνών να έχουν την επίγνωση του εαυτού τους και των σχέσεων μεταξύ των μελών μιας οικογένειας. Και να μπορούν να χειρίζονται τα συναισθήματα και τις ανάγκες τους με αντίστοιχη ωριμότητα.
Μόνο σε τέτοια προοπτική και με αυτές τις γνώσεις μπορείτε να αποφασίσετε πόσες «θυσίες» θα κάνετε στη δική σας άνεση για να μεγαλώσετε το μικρό σας με τον τρόπο που εσείς θεωρείτε καλύτερο.
Μόνο έτσι θα αποφασίσετε αν πράγματι το μωρό σας κι εσείς αντιμετωπίζετε «πρόβλημα». Ή αν αυτό το «πρόβλημα» είναι, απλώς, η γνώμη κάποιων άλλων που δεν είστε εσείς. Είναι βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια δεν θα μπορείτε, πλέον, να θυμηθείτε τις δυσκολίες που θα έχετε αντιμετωπίσει (και θα έχετε λύσει!) τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών σας – όλες αυτές οι στιγμές θα εξαφανιστούν.
Είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή όλα σας τα παιδιά, και εσείς επίσης, θα κοιμάστε ολόκληρη τη νύχτα! Μέχρι τότε, σκεφτείτε και απαντήστε στα ακόλουθα ερωτήματα:
– Είμαι ευχαριστημένη (εγώ, όχι η μητέρα μου ή η πεθερά μου ή οι φίλες μου) με τα πράγματα όπως είναι σήμερα; Ή έχω αρχίσει να απογοητεύομαι, να ενοχλούμαι ή να θυμώνω;
– Οι νύχτες στην οικογένειά μας είναι σχετικά ξεκούραστες (όσο μπορούν να είναι, με ένα καινούργιο μωρό στο σπίτι); Ή μήπως η κούραση έχει αρχίσει να επηρεάζει τον γάμο μου, τη δουλειά μου ή τις σχέσεις μου με την υπόλοιπη οικογένεια;
– Ποιες είναι οι ρεαλιστικές προσδοκίες που πρέπει να έχω για τον ύπνο του μωρού μου σύμφωνα με την ηλικία, το αναπτυξιακό στάδιο, την ιδιοσυγκρασία του και τις συνήθειες της οικογένειας;
– Νιώθω χαρούμενη;
– Οι συνθήκες ύπνου (δηλαδή, τι ώρα κοιμάται το μωρό, πόση ώρα χρειάζομαι για να το κοιμίσω, πόσο ήσυχο είναι κτλ.) είναι ικανοποιητικές; Μπορώ να το μετρήσω ή να το αξιολογήσω αυτό; Οι σκέψεις μου είναι πραγματικά δικές μου ή αντηχούν τις αντιλήψεις των άλλων (συγγενών, άρθρων και βιβλίων, φίλων, «ειδικών»);
– ‘Εχω την υπομονή να επιδιώξω σταδιακές και ήπιες αλλαγές για τον ύπνο του μωρού μου; Τι πιστεύω για το κλάμα; Τι σημαίνει για μένα ένα μωρό που κλαίει; Ενα παιδί που κλαίει; Ένας ενήλικος που κλαίει;
– Τι δικαιώματα πιστεύω ότι έχει το μωρό μέσα στην οικογένεια σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη;
– Τι σημαίνει για μένα αγάπη; Τι μπορεί να σπμαίνει αγάπη για το μωρό μου;
Βρείτε χρόνο να σκεφτείτε με ειλικρίνεια και σοβαρότητα τις απαντήσεις στα παραπάνω ζητήματα, ίσως και να τις γράψετε. Οι σκέψεις σας θα ξεκαθαρίσουν και θα μπορέσετε να αποφασίσετε «τι είδους μητέρα» θέλετε να είστε για το μωρό σας, έχοντας παράλληλα και τα επιχειρήματα να υπερασπιστείτε τις αποφάσεις σας απέναντι στις γνώμες των άλλων.
