Η σχολική αποτυχία είναι πολύ επώδυνη για ένα παιδί, έστω κι αν κάνει πως δεν το νοιάζει (ίσως τότε υποφέρει ακόμα πιο πολύ). Μην επιδεινώνετε την κατάσταση ενοχοποιώντας το, βρίζοντάς το ή υποτιμώντας το!
Ποιοι είναι οι λόγοι της αποτυχίας;
Μην πιστέψετε ποτέ ότι το παιδί σας είναι κοντό, ανίκανο, αδύνατο, σκράπα στα μαθηματικά ή οτιδήποτε άλλο. Κάτι το εμποδίζει να μάθει αυτή τη στιγμή, αυτό είναι όλο. Μένει να βρείτε τι είναι αυτό πού το εμποδίζει. Μήπως πρόκειται για ένα άλλο παιδί που τον επιβάλλεται ή το δέρνει; Για έναν δάσκαλο άδικο, αυστηρό, ψυχρό ή απλώς ακατάλληλο; Μήπως υπάρχει κάτι πού δεν τον λέτε στην οικογένεια; ‘Ενας γονιός άρρωστος ή καταθλιπτικός; Μήπως βρίσκεται σε διαμάχη με τον αδελφό του ή τη μητέρα του; ‘Η πάλι με τις ασυνείδητες προσδοκίες τον πατέρα του; Κι εδώ, το να το ακούσετε είναι το πρώτο βήμα.
Σε ό,τι αφορά το σχολείο, οφείλετε να υπερασπιστείτε το παιδί σας, να πάρετε αποφασιστικά το μέρος του στις συναντήσεις σας με τους δασκάλους. Παίζεται ολόκληρη η ζωή του. Δεν είναι μικρό πράγμα να σε θεωρούν μηδενικό στην πρώτη δημοτικού ή στην πέμπτη! Θα είναι δύσκολο να διορθωθεί η κατάσταση αργότερα.
Είναι βασικό να εξηγήσετε στο παιδί ότι δεν είναι ένα μηδενικό.
Αν δεν τα καταφέρνει, υπάρχουν σοβαροί λόγοι:
♦ Το μυαλό τον είναι μπλοκαρισμένο από τις έγνοιες, δεν υπάρχει χώρος για να μάθει.
♦ Ο δάσκαλός τον δεν μπόρεσε να βρει τον τρόπο πού του ταιριάζει για να μάθει. Προσέξτε να μην ψυχαναλύετε υπερβολικά ένα παιδί με το πρόσχημα ότι είναι δυσλεξικό ή απλώς πιο οπτικός τύπος από τον δάσκαλό του!
♦ Πλήττει!
♦ Για να ενδιαφερθεί για το σχολείο, θα έπρεπε το εκπαιδευτικό ίδρυμα να ενδιαφερθεί γι’ αυτό. ‘Εχει ανάγκη να νιώθει υπεύθυνο για τον εαυτό του, για τις επιλογές του. Σε όλες τις περιπτώσεις, το παιδί έχει μέσα του συναισθήματα που δεν μπορούν να εκφραστούν και που αλλοιώνουν τις σχολικές τον δεξιότητες.
Ακούστε το, βοηθήστε το να εκφράσει με λόγια τα συναισθήματα και τις σκέψεις που το απασχολούν, ώσπου να ελευθερωθούν οι ικανότητές του και να επανέλθει το ενδιαφέρον του
