«Ενώ εμείς προσπαθούμε να τους διδάξουμε πράγματα για την ζωή, τα παιδιά μάς διδάσκουν τι σημαίνει πραγματικά ζωή» – Αντζελα Σουίντ
Τα παιδιά δίνουν χαρά, σκοπό και νόημα στην ζωή μας. Φέρνουν χαμόγελο, αισιοδοξία και ευδιάθετη συμπεριφορά. Και όταν τους δοθεί η ευκαιρία, θα μας διδάξουν και πολύτιμα μαθήματα ζωής.
Σίγουρα, η ανατροφή των παιδιών (σωματικά, κοινωνικά, νοητικά και συναισθηματικά) έδωσε μια νέα διάσταση στο μινιμαλιστικό μας ταξίδι, αλλά δεν θα το ήθελα διαφορετικό. Στην ουσία, πολλά από τα πιο σημαντικά μαθήματα ζωής και μινιμαλισμού τα πήρα παρατηρώντας τα παιδιά μου.
Σκεφτείτε…
1. Ένα γειτονάκι φίλος αξίζει πιο πολύ από ένα υπόγειο γεμάτο παιχνίδια:
Τα παιδιά μου μπορούν να περάσουν αμέτρητες ώρες με τους γείτονες-φίλους τους τρέχοντας από αυλή σε αυλή, παίζοντας κυνηγητό, πιάνοντας ζουζούνια ή κάνοντας κούνια. Μπορούν να περνάνε τ’ απογεύματα και τα βράδια μαζί χωρίς να βαριούνται. Πάρ’ τους μακριά από τους φίλους τους ένα Σάββατο για να παίξουν με τα παιχνίδια τους… και η βαρεμάρα ξεκινά. Η χαρά του παιχνιδιού σ’ ένα δωμάτιο με παιχνίδια γρήγορα ξεφτίζει.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ: Οι σχέσεις με τους άλλους είναι πάντα πιο συναρπαστικές και ικανοποιητικές από τα υλικά αγαθά.
2. Τα ρούχα δεν τα φοράμε για να εντυπωσιάσουμε τους άλλους
Ο γιος μου, που πάει πρώτη δημοτικού, θέλει τα ρούχα του: α) να μπορεί να τα λερώσει και β) να μην σκάσει με αυτά. Δεν έχει φορέσει ποτέ πουκάμισο για να εντυπωσιάσει ένα κορίτσι ή παντελόνι για να εντυπωσιάσει την δασκάλα του. (Φόρεσε πουκάμισο και παντελόνι επειδή του το ζήτησαν οι γονείς του, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Δεν νομίζω πως η ιδέα του να προσπαθήσεις να εντυπωσιάσεις τους άλλους φορώντας την τελευταία μόδα του έχει περάσει ποτέ απ’ το μυαλό του. Δεν νιώθει καμία πίεση να συμμορφωθεί ή να εντυπωσιάσει και άρα είναι απλά ικανοποιημένος μ’ ένα καθαρό φανελάκι και σορτσάκι.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ: Φόρα ρούχα επειδή σε κάνουν να νιώθεις άνετα και όχι επειδή θες να εντυπωσιάσεις τους άλλους.
3. Οι δυσκολίες της ζωής θεραπεύονται καλύτερα μ’ ένα φιλί και μια αγκαλιά… όχι με καινούργια παιχνίδια
Η κόρη μου πέφτει συχνά (όπως τα περισσότερα τετράχρονα). Κι όταν γδέρνει το γόνατό της, θέλει μόνο ένα πράγμα –να την σηκώσει η μανούλα της, να της δώσει ένα φιλί και να της πει πως όλα θα πάνε καλά. Δεν ζητάει καινούργιο παιχνίδι… επιθυμεί μόνο αγάπη και ασφάλεια. Έχει βρει το αντίδοτο του πόνου και δεν το αλλάζει με τίποτα.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ: Μην ψάχνεις σε «πράγματα» ν’ ανακουφίσεις τον πόνο που συναντάς στην ζωή. Αντίθετα, ψάξε για αγάπη, αποδοχή και ασφάλεια.
4. Τα φανταχτερά αντικείμενα και ο χαρακτήρας δεν έχουν καμία σχέση
Μ’ αρέσει να βοηθώ την πρώτη τάξη του δημοτικού που είναι ο γιος μου γιατί το νηπιαγωγείο και η πρώτη τάξη ίσως να είναι τα μόνα μέρη πια στον κόσμο που δεν υπάρχουν ταμπέλες. Στην ηλικία των 7, όλοι γίνονται αποδεκτοί και όλοι παίζουν με όλους. Ο καθένας ξεκινάει την ημέρα του επί ίσοις όροις. Κανείς δεν κρίνεται εκ των προτέρων για το σπίτι που μένει ή από τα ρούχα που φοράει. Αχ, μακάρι ο κόσμος μας να άρχιζε να μοιάζει με την πρώτη τάξη του δημοτικού.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ: Κρίνε τους ανθρώπους από την καρδιά και τον χαρακτήρα τους, όχι από τα ανούσιες «προεκτάσεις» της ζωής.
Art: Iwona Lifsches
5. Τα πολλά παιχνίδια στο κουτί εμποδίζουν τα καλά
Ένα περίεργο πράγμα συμβαίνει μετά τις διακοπές. Ένα βουνό από καινούργια παιχνίδια μπαίνει στη ζωή των παιδιών μου. Τα παιχνίδια γίνονται δεκτά με χαρά. Όμως, μετά από δυο-τρεις μέρες, σπρώχνονται στην άκρη καθώς τα παιδιά μου επιστρέφουν στα παλιά καλά παιχνίδια που ξέρανε και παίζανε πριν τις διακοπές. Τα νέα παιχνίδια που πιστεύαμε ότι θα τα κάνουν χαρούμενα δεν το κάνουν. Απλά, μπαίνουν στον δρόμο τους.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ: Συχνά πιστεύουμε πως τα υλικά αγαθά θα φέρουν μόνιμη χαρά στην ζωή μας, αλλά τις περισσότερες φορές απλά μας εμποδίζουν.
6. Με όσα περισσότερα παιχνίδια παίζεις, τόσο περισσότερη ώρα περνάς να τα μαζέψεις
Επειδή συμμαζεύουμε κάθε βράδυ πριν τον ύπνο (ε, σχεδόν κάθε βράδυ), τα παιδιά μας καταλαβαίνουν την απλή εξίσωση. Όσα περισσότερα παιχνίδια βγάλουμε από την ντουλάπα, τόσο περισσότερη ώρα χρειαζόμαστε να τα μαζέψουμε. Και αντίστροφα, περνάμε λιγότερη ώρα απολαμβάνοντάς τα.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ: Όσα περισσότερα υλικά αγαθά έχουμε, τόσο περισσότερη ώρα χρειάζεται να τα φροντίσουμε, να τα καθαρίσουμε, να τα οργανώσουμε και να τα τακτοποιήσουμε.
7. Μια βόλτα στο δάσος είναι πάντα και σε κάθε περίπτωση καλύτερη από ένα βιντεοπαιχνίδι
Τα βιντεοπαιχνίδια δεν μπορούν με τίποτα να ανταγωνιστούν με τα γραφικά και την ολοκληρωτική εμπειρία αισθήσεων και ενδυνάμωσης των οικογενειακών δεσμών που προσφέρει μια βόλτα στο δάσος. Ούτε μπορούσαν ούτε και ποτέ θα μπορέσουν. Και εννοείται πως ούτε και η τηλεόραση μπορεί να το καταφέρει.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ: Κλείστε την τηλεόραση. Βγείτε έξω. Ζήστε την ζωή, μην την παρακολουθείτε απλά.
Ίσως τα παιδιά βρίσκονται σε αυτόν τον κόσμο επειδή εμείς ως ενήλικες έχουμε πολλά να ξαναμάθουμε…
Joshua Becker, 7 Minimalist Lessons I’ve Learned from my Kids, μετάφραση Signora Alba.
Πηγή:newagemama.com
