“Μια γενιά γεμάτη με βαθιά τρυφερούς και στοργικούς γονείς θ’αλλάξει τα μυαλά της επόμενης γενιάς, και συνεπακόλουθα τον κόσμο.” – Charles Raison
Το Peaceful Parenting χωρίζεται σε τρία μέρη:
1. Ο γονέας δεσμεύεται να “ρεγουλάρει” τα συναισθήματά του.
2. Ο γονέας δίνει προτεραιότητα στη διατήρηση κι ενίσχυση της σχέσης/σύνδεσης γονέα-παιδιού, ο οποίος είναι ο μόνος λόγος συνεργασίας των παιδιών.
3. Ο γονέας αγαπάει το παιδί άνευ όρων. Τι σημαίνει άνευ όρων; Δεν ελέγχει, δεν χειρίζεται, δεν μανιπιουλάρει και δεν χειραγωγεί το παιδί ποτέ και σε καμία περίπτωση. Δηλαδή, δεν χρησιμοποιεί τακτικές τύπου: “Δεν σ’αγαπάω πια, επειδή έκανες αυτό…” ή άλλες τεχνικές τιμωρίας ή κι ανταμοιβής ακόμα. Βλέπει, δηλαδή, τον εαυτό του ως προπονητή. Προσφέρει στο παιδί αγάπη και καθοδήγηση. Έτσι το παιδί θα μάθει να διαχειρίζεται το συναίσθημά του κι ως εκ τούτου πως να συμπεριφέρεται.
Παρακάτω ακολουθούν 10 συμβουλές για το πως να αντικαταστήσετε την τιμωρία με το Peaceful Parenting. Αν αναρωτιέστε κατά πόσο είναι καλή ιδέα, η σύντομη απάντηση είναι ότι η τιμωρία υπονομεύει τη σχέση σας με το παιδί σας. Κάνει τα παιδιά να αισθάνονται χειρότερα για τον εαυτό τους (γεγονός που τα κάνει να χειροτερεύουν). Σαμποτάρει την ανάπτυξη της αυτοπειθαρχίας του παιδιού σας. Στόχος σας δεν είναι να βοηθήσετε το παιδί σας να αισθάνεται καλά και να ενεργεί καλύτερα;
1. Το Peaceful Parenting αρχίζει με το να κοντρολάρετε τα συναισθήματά σας,
… έτσι ώστε να μπορείτε να είστε υπομονετικοί, συναισθηματικά γενναιόδωροι γονείς που φιλοδοξείτε να είστε – και που κάθε παιδί αξίζει.
2. Αξιολογήστε όλη τη διδασκαλία με βάση το εάν ενισχύει ή εξασθενεί τη σχέση σας με το παιδί σας.
Η πιο αποτελεσματική στρατηγική πειθαρχίας είναι να έχετε στενό δεσμό με το παιδί σας. Τα παιδιά που αισθάνονται συνδεδεμένα με τους γονείς τους, συνήθως, θέλουν να τους ευχαριστήσουν. Τους βγαίνει με φυσικότητα. Σκεφτείτε την αγάπη ως καθοδήγηση κι όχι ως τιμωρία. Η τιμωρία είναι καταστροφική για τη σχέση σας με το παιδί σας και τελικά δημιουργεί περισσότερη κακή συμπεριφορά. Η αγάπη ως καθοδήγηση θέτει όρια κι ενισχύει τις προσδοκίες όπως είναι απαραίτητο, αλλά με έναν ηθικό τρόπο που βοηθά το παιδί να επικεντρωθεί στη βελτίωση της συμπεριφοράς του κι όχι να σας θυμώνει.
3. Αρχίστε όλη τη διόρθωση επιβεβαιώνοντας τη σύνδεση/σχέση σας με το παιδί σας.
Θυμηθείτε ότι τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα όταν αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους κι απομακρυσμένα από εμάς.
Κατεβείτε στο ύψος του και κοιτάξτε το στα μάτια: “Έσπρωξες τον αδερφό σου γιατί δεν χώραγες να περάσεις. Δεν σπρώχνουμε, όμως. Το σπρώξιμο πονάει. Πες στον αδερφό σου: “Κάνε λίγο στην άκρη, σε παρακαλώ!”
Σηκώστε το: “Θέλεις να παίξεις κι άλλο, αλλά είναι ώρα για ύπνο.”
Κοιτάξτε το στα μάτια με αγάπη: “Είσαι τόσο αναστατωμένος τώρα.”
Βάλτε το χέρι σας στον ώμο του: “Φοβάσαι να μου πεις για το μπισκότο”.
4. Μην διστάσετε να καθορίσετε όρια όπως είναι απαραίτητο, αλλά καθορίστε τα με ενσυναίσθηση.
Φυσικά πρέπει να επιβάλλετε τους κανόνες σας. Αλλά μπορείτε επίσης να αναγνωρίσετε την προοπτική τους. Όταν τα παιδιά αισθάνονται ότι τα καταλαβαίνουν, είναι πιο ικανά να αποδεχθούν τα όριά μας.
“Έχεις πληγωθεί και στενοχωρηθεί πάρα πολύ, αλλά δεν δαγκώνουμε. Χρησιμοποιούμε λόγια και λέξεις για να πούμε στον αδερφό σου πώς αισθανόμαστε”.
«Θέλεις να παίξεις κι άλλο, αλλά είναι ώρα για ύπνο. Ξέρω ότι αυτό σε στενοχωρεί».
“Δεν θες να πω όχι, αλλά η απάντηση είναι Όχι. Δεν λέμε: “Σκάσε!” ο ένας στον άλλο, αλλά είναι ok να είσαι λυπημένος και στενοχωρημένος.
«Φοβάσαι, αλλά λέμε πάντα την αλήθεια ο ένας στον άλλο».
Διάβασε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα
