Θέλετε να εφαρμόσετε την μέθοδο Montessori στο σπίτι σας αλλά δεν ξέρετε από πού να ξεκινήσετε; Χαζεύετε όμορφες φωτογραφίες κάποιου φανταστικού Montessori σπιτιού στο Instagram; Σκέφτεστε: “Αν ήξερα το μυστικό, το σπίτι μου, θα μπορούσε να μοιάζει έτσι”. Επισκεφθήκατε μια τάξη Montessori, όμορφα προετοιμασμένη με τακτοποιημένα ράφια εκπαιδευτικού υλικού; Σκέφτεστε: “Αν μπορούν να το κάνουν με 17 παιδιά, σίγουρα μπορώ να το κάνω μόνο με ένα!”
Λοιπόν, έχω ένα καλό νέο κι ένα κακό. Ξεκινάω με το δεύτερο.
Τα κακά νέα είναι ότι δεν μπορείτε να αντιγράψετε τις φανταστικές φωτογραφίες του Photoshop ούτε την προσεκτικά τακτοποιημένη τάξη. Τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται.
Η μέθοδος Montessori είναι περισσότερο φιλοσοφία για την ανάπτυξη των παιδιών και λιγότερο μια σειρά από πράγματα που πρέπει να κάνετε.
Επιπλέον, θα την εφαρμόσετε στο σπίτι σας – σε συνθήκες, δηλαδή, πραγματικού κόσμου. Προετοιμαστείτε για το χάος που θα επακολουθήσει. Μπορεί το να γίνετε κάτοχος αυτής της φιλοσοφίας να είναι όνειρο ζωής, αλλά υπάρχουν μερικές συμβουλές που μπορείτε να ενσωματώσετε αμέσως για να ξεκινήσετε.
1. Ακολουθήστε το παιδί σας
Δεν είναι τυχαία το νούμερο ένα. Η εκμάθηση νέων δεξιοτήτων δεν θα γίνει αν το παιδί σας δεν ενδιαφέρεται για αυτές. Να ακολουθείτε το παιδί σας σημαίνει να παρακολουθείτε σοβαρά το στάδιο ανάπτυξης του παιδιού σας. Με τι παιχνίδια ασχολείται συνεχώς το παιδί σας ξανά και ξανά; Τι προσπαθεί να κάνει; Μαθαίνει να μπουσουλάει; Χύνει νερό παντού; Ξεφυλλίζει με τις ώρες τις σελίδες ενός βιβλίου; Πηγαίνει στο γιο-γιο για να «παίξει» με αυτό; Πιάνει έντομα συνεχώς; Διαλέγει ένα πουκάμισο για να το φορέσει μόνο και μόνο για να φορέσει ένα άλλο; Δεν μπορώ να σας πω σε ποιες δραστηριότητες πρέπει να επικεντρωθείτε στο Montessori σπίτι σας, επειδή αυτό εξαρτάται απ’το παιδί σας.
Πολλοί δάσκαλοι θα σας πουν ότι δεν μπορούν να σχεδιάσουν ράφια χωρίς να γνωρίσουν πρώτα τα παιδιά και να τα παρατηρήσουν. Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό για εσάς, τον Montessori γονέα, διότι σ’αντίθεση με μια τάξη που είναι γεμάτη με παιδικά, έτοιμα προγράμματα σπουδών, εσείς ενσωματώνετε το παιδί σας σ’ένα οικογενειακό περιβάλλον. Πιθανότατα έχετε περιορισμένους πόρους και χώρο, άρα επικεντρωθείτε στα ενδιαφέροντα του παιδιού σας. Μπορείτε (και θα!) να αλλάξετε το περιβάλλον καθώς το παιδί σας μεγαλώνει και έχει διαφορετικές ανάγκες. Γράψτε μια λίστα με τις τρέχουσες εμμονές του παιδιού σας (π.χ. χτυπάει γλάστρες, πετάει τουβλάκια, ταιριάζει χρώματα) κι αναρωτηθείτε:
“Τι προσπαθεί να μάθει απ’αυτήν τη συμπεριφορά;”
2. Επενδύστε σε ράφια και καλάθια
Παρόλο που είναι σχεδόν απίθανο να το κάνετε αψεγάδιαστο, θέλετε το Montessori περιβάλλον σας να’ναι οργανωμένο. Σε λογικά πάντα πλαίσια. Επίσης, κρατά το σπίτι σας απ’το να γεμίσει παντού με παιδικά πράγματα, επειδή δεν μπορείτε να τα τακτοποιήσετε σε λίγα ράφια, όπως μπορείτε σ’ένα μπαούλο παιχνιδιών ή κάποιους κάδους. Μπορείτε να βρείτε πολύ φθηνά και καλά ράφια. Αν μπορείτε να το αντέξετε οικονομικά, επενδύστε σε αρκετά ράφια και ΠΟΛΛΑ καλάθια. Θυμηθείτε, δεν χρειάζεται να πάρετε τα πάντα με τη μία. Ξεκινήστε με καλάθια και ράφια. Δεν θα απογοητευτείτε.
3. Επιλέξτε μερικά από τα ωραιότερα παιχνίδια του παιδιού σας
Τα παιχνίδια είναι καλά όταν η ποιότητα και η ποσότητα είναι όσο πρέπει. Αν πρόκειται να αγοράσετε παιχνίδια, επιλέξτε αυτά που αγαπά το παιδί σας. Που εμπνέουν και καλλιεργούν δεξιότητες. Κι (αν είναι δυνατόν) είναι όμορφα και κατασκευασμένα από φυσικά υλικά. Ομοίως, απομακρύνετε όσο το δυνατόν περισσότερο τα φανταχτερά, θορυβώδη παιχνίδια που λειτουργούν με μπαταρία. Εστιάστε στα παιχνίδια που προκαλούν τη φαντασία του παιδιού σας. Τα υπόλοιπα παιχνίδια μην τα πετάξετε. Κρατήστε τα, όμως, μακριά από τα ράφια του παιδιού σας. Κρύψτε οπουδήποτε έχετε χώρο. Σε μια ντουλάπα, στο υπόγειο, στο πλυσταριό. Οι γιγάντιες πλαστικές δεξαμενές αποθήκευσης είναι εξαιρετικές για τέτοιες περιπτώσεις, όπως και οι μαύρες τσάντες σκουπιδιών. Αρκεί να φέρουν την ένδειξη “όχι σκουπίδια”! Και αν αποκτήσετε τεράστιο αριθμό παιχνιδιών, μια καλή ιδέα είναι να τους τα δίνετε ένα-ένα.
4. Περιορίστε την ποσότητα
Αν το παιδί σας είναι μικρό, πιθανότατα δεν θα χρειάζεται όλα τα 286 τουβλάκια που υπάρχουν στο κουτί. Μπορεί να χρειάζεται περίπου 50. Φτάνουν για να φτιάχνει πυργάκια και να τα γκρεμίζει. Βάλτε τα σ’ένα καλάθι κι αποθηκεύστε τα υπόλοιπα. Επίσης, δεν χρειάζεται να υπεργεμίζετε τα ράφια σας. Τοποθετήστε τα καλάθια στα ράφια, ώστε να είναι προφανές πού πάει το καθένα. Αναρωτιέστε πόσα παιχνίδια μπορείτε να βγάζετε κάθε φορά;
Αυτό δεν μπορώ να σας το πω, γιατί θα σας το «πει» το παιδί σας. Αν το παιδί σας είναι κάτω των 3 ετών και τα κάνει όλα μαντάρα και δεν γίνεται να καθαρίζετε κάθε φορά ή αν είναι 4 και δυσκολεύεται να τακτοποιήσει τα πράγματά του, αυτό σημαίνει ότι έχετε πάρα πολλά παιχνίδια. Μπορεί, επίσης, να θέλετε να επιλέξετε έναν τύπο παιχνιδιού και ν’ασχοληθείτε μ’αυτήν κατηγορία. Παράδειγμα: Αν έχετε πολλά παζλ ή διαφορετικά σετ με τουβλάκια, βγάλτε μόνο 1-2 και τα υπόλοιπα αφήστε τα προς το παρόν.
5. Ζητήστε υποστήριξη
Δεν μπορείτε να κάνετε αυτό το ταξίδι μόνοι σας. Χρειάζεστε βοήθεια! Ξεκινήστε με τις/τους συζύγους σας ή άλλους που συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή του παιδιού σας, όπως οι παππούδες και γιαγιάδες.
Στόχος είναι να έχετε ένα κοινό όραμα σχετικά με την μέθοδο Montessori στο σπίτι σας.
Μπορεί να χρειαστεί να κάνετε κάποιες δύσκολες, εκ των βαθέων συζητήσεις. Ειδικά αν η/ο σύντροφός σας δεν είναι και πολύ ένθερμος οπαδός – αλλά είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Προχωρήστε, όμως. Απευθυνθείτε σε φίλους και σε άλλους γονείς. Μιλήστε μαζί τους για το τι κάνετε, ακόμα κι αν δεν είστε απόλυτα σίγουρες/οι γι ‘αυτό. Στην πραγματικότητα, μιλώντας γι’αυτό, θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα τη δική σας προοπτική. Επίσης, θα διαλύσετε το αίσθημα της απομόνωσης που είναι τόσο συνηθισμένο στην ανατροφή.
Απόδοση και επιμέλεια: Έλενα Θάνου
Διαβάστε επίσης:
