Η Ψυχολόγος και Οικογενειακή Σύμβουλος, Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου προτείνει στους γονείς πως να φερθούν με τους φίλους των παιδιών τους.
Ευχαριστούμε τη Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου, Ψυχολόγος – Οικογενειακή Σύμβουλος, www.thepsytrap.gr
«Το παιδί μου έχει φίλους που δεν τους εγκρίνω γιατί νομίζω πως η συμπεριφορά τους τείνει στην παραβατικότητα. Πώς μπορώ να το χειριστώ; Έχουν βάση οι ανησυχίες μου»;
Η Ψυχολόγος και Οικογενειακή Σύμβουλος, Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου προτείνει στους γονείς πως να φερθούν με τους φίλους των παιδιών τους.
Τι τονίζει η ειδικός για τη σχέση των παιδιών με τους φίλους τους
Οι φίλοι για τα παιδιά είναι μία δεύτερη οικογένεια, μία οικογένεια που επιλέγουν. Είναι απαραίτητο σε οποιαδήποτε ηλικία και αν βρίσκεται το παιδί μας να περιτριγυρίζεται από παρέα συνομηλίκων που να μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα και εμπειρίες. Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που δεν μας αρέσουν οι φίλοι του παιδιού μας;
Ο κάθε γονέας επιθυμεί το καλό του παιδιού του και ανησυχεί όταν βλέπει συμπεριφορές στους φίλους του που τον τρομάζουν και δεν τις εγκρίνει. Πώς μπορεί να διαχειριστεί αυτό το θέμα ένας γονιός με τον καλύτερο δυνατό τρόπο χωρίς να ‘’σπάσει’’ τη σχέση του με το παιδί του;
«Το πρώτο και πιο σημαντικό κομμάτι είναι να δείξουμε εμπιστοσύνη στο παιδί μας. Θα αμφέβαλλε για τις επιλογές του, θα αισθανόταν ανασφάλεια και θα απομακρύνονταν αν ένιωθε πως κατηγορούμε τους φίλους του και κρίνουμε αρνητικά την επιλογή του.
Από την άλλη θα βοηθούσε πολύ να ρωτήσουμε το παιδί μας για ποιο λόγο επέλεξε τους φίλους που έχει τώρα στη ζωή του, τι του αρέσουν σ΄ αυτούς και τι όχι, τι τον πληγώνει και τι φοβάται για το μέλλον», τονίζει η ψυχολόγος.
Έπειτα μπορούμε να εκφράσουμε την δική μας άποψη, ακόμα και αν είναι αρνητική, εξηγώντας το γιατί είναι αρνητική. Είναι καλό το παιδί μας να γνωρίζει του φόβους μας. Το να εξηγούμε με λογικά επιχειρήματα τι δεν μας αρέσει και τι φοβόμαστε, είναι κάτι που δίνει στο παιδί ασφάλεια και παράλληλα δεν το καταργεί ως προσωπικότητα.
Αυτό που οφείλει να έχει στο μυαλό του ο κάθε γονιός είναι πως τα παιδιά σίγουρα δεν έχουν τα ίδια κριτήρια με εμάς στις επιλογές τους και ακόμα και αν οι συναναστροφές του παιδιού μας είναι κακές ή παραβατικές, θα πρέπει να διερευνήσουμε τους λόγους που ώθησαν το παιδί μας σ΄ αυτήν την επιλογή, τι κερδίζει, αλλά και τι χάνει μέσα από αυτούς τους φίλους.
«Το να προσπαθούμε να κατανοούμε τη κάθε συμπεριφορά και επιλογή του παιδιού μας, είναι ακόμα ένα βήμα λίγο πιο κοντά σ’ αυτό, λίγο πιο κοντά σε μια υγιής σχέση».
