Μήπως το παιδί σας είναι ευαίσθητο; Στεναχωριέται εύκολα, κλαίει με το παραμικρό, δυσκολεύεται με τη διαχείριση των έντονων συναισθημάτων; Τα ευαίσθητα παιδιά έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του καθήκοντος. Ανησυχούν μήπως δεν κάνουν κάτι καλά ή μήπως τα μαλώσετε και αγχώνονται με μικρά ζητήματα. Μερικές φορές μάλιστα η ευαισθησία τους, πέρα από τον συναισθηματικό τομέα, μπορεί να επεκτείνεται και σε άλλες αισθήσεις. Ζορίζονται όταν υπάρχουν δυνατοί ήχοι στο χώρο, δεν τους αρέσει η υφή από διάφορα υφάσματα ή φαγητά (πχ δεν ανέχονται κάλτσες το καταχείμωνο, τους ενοχλεί το μάλλινο πουλόβερ, δεν τρώνε συγκεκριμένα φαγητά, κλπ) και, γενικώς, δυσκολεύονται με κάθε είδους αλλαγή στον κόσμο τους ή τη ρουτίνα τους.
Συχνά τα ευαίσθητα παιδιά έχουν κοινωνικές ευαισθησίες, είναι δειλά και δυσκολεύονται να κάνουν νέες φιλίες ή να δοκιμάσουν καινούργια πράγματα. Φοβούνται την αποτυχία και τη ντροπή. Δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και συχνά τα άλλα παιδιά τα βλέπουν ως «το παιδί που κλαίει όλη την ώρα» ή «το παιδάκι που θυμώνει συνέχεια».
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαχειριστείτε το ευαίσθητο παιδί;
Εδώ σας προσφέρουμε 8 τρόπους τους οποίους υποστηρίζει η επιστήμη και αν εφαρμόσετε θα δείτε διαφορά. Το σημαντικό είναι να το υποστηρίξετε και να το καθοδηγήσετε με ήρεμο και μαλακό, αλλά αποφασιστικό τρόπο.
1. Αποδεχτείτε την ευαισθησία του παιδιού σας
Ξεκαθαρίστε ένα πράγμα μέσα σας: το παιδί σας είναι ευαίσθητο από χαρακτήρα. Αποδεχτείτε το γεγονός και μην προσπαθείτε να αλλάξετε το χαρακτήρα του παιδιού σας. Μπορείτε όμως να το βοηθήσετε να μάθει να διαχειρίζεται την ευαισθησία του. Αντί να θεωρείτε ότι το παιδί σας είναι «γκρινιάρικο και κλαψιάρικο», προσπαθήστε να δείτε τα δυνατά του σημεία και τα προτερήματά του και να χτίσετε σε αυτά.
2. Δώστε χρόνο στο παιδί σας για να ξεκουραστεί
Τα ευαίσθητα παιδιά εξουθενώνονται όταν έχουν να επεξεργαστούν πολλές αισθητηριακές πληροφορίες, όπως πολυκοσμία, έντονους ήχους ή φώτα, πληθώρα ερεθισμάτων, κλπ. Χρειάζονται παραπάνω χρόνο ξεκούρασης και ηρεμίας. Δώστε τους το περιθώριο για ένα διάλειμμα και μη βαρυφορτώνετε το πρόγραμμά τους. Αν το παιδί δεν είναι έτοιμο να μεταβεί σε μία άλλη δραστηριότητα, σεβαστείτε το. Δοκιμάστε να έχετε μαζί σας μια τσάντα με καλλιτεχνικά υλικά ώστε, όταν χρειάζεται ένα διάλειμμα από το πλήθος, να μπορεί να ασχοληθεί με κάτι δημιουργικό και αντι-στρες.
3. Θέστε όρια
Πολλές φορές οι γονείς ευαίσθητων παιδιών μπαίνουν στον πειρασμό να μην τηρήσουν τους κανόνες ή να κάνουν τα στραβά μάτια σε αρνητικές συμπεριφορές του παιδιού τους, προκειμένου να μην το στεναχωρήσουν. Στην πραγματικότητα όμως δε βοηθάνε έτσι το παιδί. Φυσικά και είναι καλό να είναι ευέλικτοι οι γονείς, πάντα όμως στο πλαίσιο του ότι κάποιοι γενικοί κανόνες τηρούνται. Αν κανείς βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για το παιδί του, δυστυχώς δεν το προετοιμάζει για τον αληθινό κόσμο του σχολείου και των φίλων και συμβάλλει στο να ζορίζεται ακόμα παραπάνω.
4. Επαινέστε την προσπάθεια
Επαινέστε την προσπάθεια, ενθαρρύνετε τις σωστές συμπεριφορές, γίνεται ο πιο θερμός οπαδός και υποστηρικτής του παιδιού σας! Επαινώντας την προσπάθεια και όχι απαραιτήτως το τελικό αποτέλεσμα, δίνετε στο παιδί το μήνυμα ότι καλά έκανε και προσπάθησε, ότι είναι κάτι σημαντικό και το αναγνωρίζετε. Να θυμάστε ότι είναι πολύ προτιμότερο να πείτε το αυθεντικό «μπράβο, αυτή είναι μια πολύ καλή προσπάθεια, παρόλο που αυτό που κάνεις σε ζορίζει», παρά να πείτε ένα ψεύτικο «μπράβο, τέλεια!» όταν δεν είναι τέλειο. Ξεκαθαρίστε στο παιδί ότι η προσπάθεια και η δουλειά είναι σημαντικά, ακόμα και αν το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι τέλειο. Υπενθυμίστε ότι μόνο με δουλειά και εξάσκηση μπορεί κανείς να τελειοποιηθεί. Επαινέστε το παιδί όταν λέει την αλήθεια, επειδή συχνά τα ευαίσθητα παιδιά καταφεύγουν στα ψέματα για να αποφύγουν το μάλωμα. Τέλος, θυμηθείτε να επαινείτε το ευαίσθητο παιδί όταν:
-είναι “γενναίο”
-δεν έχει ξέσπασμα και
-διαχειρίζεται καλά την απογοήτευση και το καινούργιο.
Διάβασε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα
