Έρευνες, site, bloggers, άρθρα, βιβλία που σε συμβουλεύουν πώς να είσαι ή να γίνεις μια καλή μαμά. Σου δίνουν ιδέες, σου προτείνουν λύσεις πώς να διαχειριστείς καλύτερα το χρόνο σου με το καμάρι σου, πώς να το κάνεις να σου ανοίγεται και να σου λέει τα μυστικά του ή πώς να του φτιάξεις νόστιμα κεφτεδάκια λαχανικών, μήπως έτσι το ξεγελάσεις και φάει καμιά βιταμίνη…ή έρευνες που ασχολούνται με την ψυχοσύνθεση των παιδιών, με τα δύσκολα στάδια της εφηβείας ή τη συναισθηματική ανάπτυξη των νηπίων. Έρευνες που μιλούν με στοιχεία και αποτελέσματα και σε βομβαρδίζουν με τόσες πληροφορίες για τη σωστή ανατροφή των παιδιών μας. Είναι τελικά αυτές οι έρευνες η λύση ή μια παρεξηγημένη πανάκεια στις ανησυχίες, τις ενοχές, τους φόβους και τις δεύτερες σκέψεις που κατακλύζουν τη σύγχρονη μητέρα; Άραγε, όμως, οι έρευνες αυτές μπορούν να σταθούν ικανές να αντικαταστήσουν το μητρικό ένστικτο;
Σχεδόν απόλυτα και χωρίς δεύτερη σκέψη θα απαντούσα πως καμία έρευνα δε θα είναι ποτέ ικανή να αντικαταστήσει το μητρικό ενστικτο. Χωρίς να θέλω να μειώσω ούτε στο ελάχιστο την εγκυρότητα, τον κόπο, τη μελέτη και τις ατέλειωτες ώρες παρατήρησης γιατρών, ψυχολόγων, εκπαιδευτικών και όποιων άλλων ειδικών μετέχουν σε αυτές, τίποτα δε μπορεί να λειτουργήσει και να ξεπεράσει το μητρικό ενστικτο. Κανένα μηχάνημα, καμιά μαθηματική εξίσωση, κανένα πείραμα δε μπορεί να μετρήσει, να αξιολογήσει και να εξηγήσει αυτό το μοναδικό μηχανισμό, αυτό τον ιδιαίτερο συναγερμό που λέγεται μητρικό ένστικτο και αρχίζει να λειτουργεί από τη στιγμή που νιώθει μια γυναίκα στα σπλάχνα της να σκιρτά μια καινούργια ζωή ή εκείνη τη μοναδική στιγμή που η μαμά της αγκαλιάς κρατήσει στα χέρια της το παιδί της.
Η μητέρα ψυχανεμίζεται την αναστάτωση της κόρης της ή το πρώτο ερωτικό σκίρτημα του γιου, την ένταση και το αγχος πριν τις εξετάσεις, ένα κίνδυνο που μπορεί να παραμονεύει. Μπορεί να ξυπνήσει ανήσυχη μέσα στα ξημερώματα γιατί το παιδί της στην άλλη άκρη της υδρογείου εκείνη την ώρα αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα. Ένα αλάνθαστο ραντάρ που όσο κι αν προσπαθήσεις να το ξεγελάσεις με δικαιολογίες ή ένα φευγαλέο χαμόγελο, θα ανιχνεύσει ότι κάτι δεν πάει καλά. Ναι, αυτό είναι το μητρικό ενστικτο!
Μήπως, όμως, στις μέρες μας εμείς οι μανούλες έχουμε καταχωνιάσει το μητρικό μας ένστικτο πάνω από την πληθώρα πληροφοριών και ερευνών; Μήπως το έχουμε αφήσει σε παρατεταμένη ‘χειμερία νάρκη’; Μήπως εμπιστευόμαστε νούμερα, στατιστικές, έρευνες και στοιχεία, παρά το πιο απλό, δε θα πω το αλάνθαστο, μα το σίγουρο μητρικό μας ένστικτο;
