Κάθε φορά που συναντώ μαμάδες, αρχίζουμε τις γνωστές μαμαδοκουβέντες. Δεν θα υποδυθώ την έξυπνη και την ενδιαφέρουσα, μια χαρά μιλάω κι εγώ για το δικό μου παιδί, τα κατορθώματά του, τις αγωνίες μου και συμμετέχω με ενδιαφέρον στην συζήτηση. Απλώς από ένα σημείο και μετά, όταν πια έχουμε τελειώσει τον καφέ και κουνάμε μόνο τα παγάκια στο άδειο ποτήρι, όταν έχουν στεγνώσει πια οι γλώσσες μας, δεν έχουμε τι άλλο να πούμε.
Και κάπου εκεί αρχίζω να βαριέμαι εγώ αυτές κι αυτές εμένα και να σκέφτομαι “χάθηκε να πούμε τώρα και τίποτα άλλο;”
Γιατί ακόμα και στο τεράστιο κεφάλαιο “παιδιά και οικογένεια” που’ναι ανεξάντλητο, οι μαμάδες συνηθίζουμε να γυρνάμε γύρω από συγκεκριμένα θέματα που τα’χω εντοπίσει και πλέον αποφεύγω να τα βάζω στην κουβέντα, μπας και τελικά πούμε και κάτι άλλο βρε αδερφέ.
1. Οι επιδόσεις στο σχολείο και οι δραστηριότητες του χειμώνα
Αφού αναλύσουμε τι τάξη πάει το κάθε παιδί της καθεμιάς, περάσουμε από ψιλό κόσκινο τον κάθε δάσκαλο / καθηγητή περιγράφοντας γλαφυρά διάφορα περιστατικά από το σχολείο που συνέβησαν στην καθεμία, πιάνουμε το θέμα γλώσσες και δραστηριότητες. Όλες έχουμε άγχος που θα τα πρωτομπουκώσουμε τα δόλια τα παιδιά μας τον χειμώνα. Αγγλικά, Γαλλικά, “Ρώσικα είπε η μία”, “Κινέζικα” είπε η άλλη και αφού κάναμε τον γύρο του πλανήτη από ξένες γλώσσες, πιάσαμε τα σπορ. Τι χοροί, τι ποδόσφαιρα, τι πόλο, τι ιππασίες, τι κιθάρες, πιάνα, βιολιά παρελαύνουν κάθε φορά από μπροστά μου δεν λέγεται. Κι αφού τελειώνουμε μ’όλο αυτό το χειμωνιάτικο στούμπωμα, μετά καταλήγουμε όλες μαζί, κουνώντας το κεφάλι μας δεξιά αριστερά “ότι τα παιδιά δεν παίζουν πια κι είναι κρίμα”.
2. Μόλις τελειώσουμε με τα σχολικά θέματα πιάνουμε τα κατορθώματα των παιδιών μας,
όσον αφορά την σπιρτάδα, το μπρίο, τις ατάκες και το αστείρευτο χιούμορ μας. Εμείς δεν μεγαλώνουμε παιδιά, μεγαλώνουμε σταντ απ κομίντιανς. Τι είπαν στον παππού, τι είπαν στη γιαγιά, τι αντιγύρισαν στον πατέρα τους, σ’εμάς τις ίδιες, στην αδερφή τους, στον κολλητό τους. Και αφού γελάμε όλες με την καρδιά μας λέγοντας “βρε το άτιμο τι πήγε και σκέφτηκε” και συγχαίρουμε η μία την άλλη για τα ετοιμόλογα παιδιά που βγάλαμε, πάμε να κάνουμε και καμιά βουτιά.
