Η Ελιάνα Χρυσικοπούλου μαζεύει σκόρπιες σκέψεις που έκανε την Κυριακή γύρω από την πατρότητα και φωτογραφίες διάσημων μπαμπάδων που της φέρνουν έναν κόμπο στο λαιμό…
1. Γιατί το να γίνεις μπαμπάς είναι μια απόφαση.
Τα αρσενικά, από την φύση τους, δεν διαθέτουν το αξεσουάρ «βιολογικό ρολόι» που τους δείχνει τον δρόμο της πατρότητας εκεί γύρω στα 30. Οπότε το να γίνουν πατέρες είναι μια απόφαση, κάτι που με ψυχραιμία επιλέγουν για τη ζωή τους, χωρίς να βρίσκονται υπό την επήρεια ορμονών (για ουσιών δεν παίρνω και όρκο). Δεν ισχύει για όλους φυσικά, όπως δεν ισχύει και για όλες τις γυναίκες ότι ακούν το βιολογικό τους ρολόι να χτυπάει Dolby Surround. Προσωπικά και να χτυπούσε το δικό μου, ήμουν κουφή.
2. Γιατί το να είσαι παρών ως πατέρας δεν είναι κάτι που έρχεται ενστικτωδώς.
Οι μπαμπάδες δεν παθαίνουν πανικό αν βρίσκονται για πολλές ώρες μακριά από το παιδί τους, όπως οι περισσότερες μαμάδες που ξέρω. Ή, ας πούμε, όταν το μωρό κλαίει μέσα στη νύχτα, το μάτι της μάνας ανοίγει αυτόματα, σε αντίθεση με το μάτι του πατέρα που μένει επτασφράγιστο. Οπότε το να σηκωθεί εκείνος για να δώσει την πιπίλα μοιάζει να έχει διπλή αξία. Στην πραγματικότητα, βέβαια, όταν και οι δύο γονείς δουλεύουν, αυτό το μοίρασμα ευθυνών θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Έλα όμως που δεν είναι.
3. Γιατί όσο σοβαρός, βαρύς και ασήκωτος να είναι ένας άντρας, χαζεύει την πρώτη φορά που θα του χαμογελάσει το παιδί του.
Ο Tony Curtis δεν κρύβει τη χαρά του
4. Γιατί οι ανθρωπομπαμπάδες είναι καταπληκτικοί συγκριτικά με άλλους μπαμπάδες.
Ο μπαμπάς-λιοντάρι τρώει πρώτα εκείνος το θήραμα και αφήνει τα μικρά να πεθαίνουν της πείνας. Ο μπαμπάς-λαβράκι τρώει τα νεογέννητα λαβράκια του. Το ίδιο και ο μπαμπάς-αρκούδα. Και εγώ φωνάζω στον Νικόλα που γυρίζει αργά από τη δουλειά.
5. Γιατί – μιας που είπα δουλειά- το άγχος τους για την οικονομική εξασφάλιση υπερπολλαπλασιάζεται όταν γεννιέται το παιδί τους.
Ο John F. Kennedy στον πιο σημαντικό ρόλο της ζωής του, αυτόν του πατέρα
Και περνούν το υπόλοιπο της ζωής τους να προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για εκείνο (ΟΚ, όχι όλοι, υπάρχουν και τεμπέληδες και τζογαδόροι και απατεώνες, αλλά ας μην χαλάσουμε το συγκινητικό κλίμα ετούτου εδώ του post να μιλάμε για αχρείους).
Διαβάστε τη συνέχεια στο missbloom.gr
