Μήπως νιώθεις ότι δεν πήρες αρκετή αγάπη από τους γονείς σου;
«Πάντα αναρωτιόμουν τι δεν πηγαίνει καλά με εμένα και δεν μπορώ να κερδίσω την αγάπη της μητέρας μου. Θυμάμαι πάντα να προσπαθώ να την ικανοποιήσω, όμως όλες μου οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό. Πάντα θα έβρισκε κάτι να μου προσάψει. Ποτέ δεν ήμουν αρκετά καλή. Ποτέ δεν ήταν τρυφερή μαζί μου… Σε αντίθεση με το πώς ήταν με τον μικρότερο αδερφό μου. Όταν γεννήθηκε και είδα πόση αγάπη του έδινε, πως του μιλούσε, πώς τον αγκάλιαζε, ήταν σα να με πλάκωνε μια τεράστια ταφόπλακα… Μα γιατί δεν είναι έτσι και με μένα; Τι μου λείπει άραγε; Γιατί δεν αξίζω την αγάπη της; Δεν μπορούσα όμως να πω κάτι… Γιατί πολύ απλά δεν ήξερα τι να πω… δεν δικαιούμουν να ζητήσω κάτι, αφού ήδη ένιωθα ανάξια… Απλά, προσπαθούσα να γίνω όπως φανταζόμουν ότι περίμενε, μήπως και κερδίσω κι εγώ λίγη από εκείνη την αγάπη…» Αυτά είναι τα λόγια της Ελένης, 35 ετών.
«Οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους». Πόσο δεδομένη μάς ακούγεται αυτή η φράση; Κι όμως, δεν είναι τόσο δεδομένη όσο νομίζουμε…
Το παιδί που νιώθει ότι δεν το αγαπούν, σκέφτεται ότι δεν αξίζει την αγάπη. Ο παιδικός εγωκεντρισμός και η παιδική αθωότητα, δεν μπορούν να ερμηνεύσουν την συμπεριφορά αυτή του γονέα, διαφορετικά… Για όλα φταίει εκείνο… Αν δεν το αγαπούν δεν αξίζει αγάπη, αν το αγαπούν νιώθει άξιο να αγαπηθεί. Πόσο πραγματική είναι όμως αυτή η ερμηνεία;
Ποτέ μα ποτέ δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Όλα τα παιδιά είναι άξια αγάπης, θαυμασμού και φυσικά δικαιούνται την τρυφερότητα, την κατανόηση, την στήριξη, την στοργή, την φροντίδα και την επιβράβευση.
Γιατί όμως κάποια παιδιά νιώθουν ότι δεν εισπράττουν αγάπη; Αυτό είναι ξεκάθαρα μια ευθύνη του γονέα και των άλυτων θεμάτων που κουβαλάει από τα δικά του παιδικά χρόνια… Πώς όμως να το ξέρει αυτό ένα μικρό παιδί και πώς να το κατανοήσει; Πώς να νιώσει κάτι τέτοιο;
Διαβάστε τη συνέχεια στο missbloom.gr
