Η Σάντυ Κουτσοσταμάτη αναλύει πώς πρέπει να διαχειριστεί ένας γονιός τις «εκρήξεις» ενός παιδιού
Οι περισσότερες μαμάδες το έχουμε παρατηρήσει. Μόλις θα γυρίσουμε στο σπίτι τα παιδιά θυμούνται τα πάντα: τι τους ενοχλεί, τι τους πονάει, τι δεν θέλουν, τι θέλουν, γκρινιάζουν, αντιδρούν και γενικά, μοιάζει σα να βγάζουν τον «κακό» εαυτό τους. «Μα μέχρι να έρθεις ήταν πολύ ήσυχα», είναι η φράση που ακούμε όταν θα επιστρέψουμε στα παιδιά.
Τι θα πει όμως «κακός εαυτός». Υπάρχει κακή και καλή συμπεριφορά σε ένα παιδί; Υπάρχει επιθυμητή και μη επιθυμητή;
Οι γονείς τείνουμε να σκεφτόμαστε ότι κάποιες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές, ενώ αντίθετα επιζητούμε κάποιες άλλες. Κάποιοι μου λένε:
«Μα χοροπηδάει στους καναπέδες, δεν διαβάζει όπως πρέπει, φωνάζει, δεν πάει για ύπνο στην ώρα του. Πρέπει να τον αφήσω;»…
Και η λίστα με αυτά που κάνει το παιδί και δεν αρέσουν στους γονείς δεν σταματά. Άραγε το παιδί ήρθε στον κόσμο για να κάνει αυτά που μας ικανοποιούν; Άραγε το παιδί δεν είναι «καλό παιδί», αν δεν κάνει αυτά που βολεύουν εμάς τους μεγάλους; Στο τέλος, βέβαια, οι ίδιοι γονείς θα πουν:
«… και δεν έχει καθόλου αυτοπεποίθηση».
Μα, αν οι γονείς επικεντρώνονται στο τι κάνει λάθος το παιδί, φυσικό επακόλουθο είναι το ίδιο να νιώθει ότι δεν είναι αρκετά καλό…
Όταν, λοιπόν, το παιδί μένει για κάποιες ώρες με κάποιον φροντιστή (γιαγιά, παππού, θεία, νταντά) συνήθως, δεν δείχνει τα αληθινά του συναισθήματα, δεν είναι αυθόρμητο και δεν εκφράζει τις επιθυμίες και τις ανάγκες του εύκολα. Είναι συγκρατημένο.
Βασική, όμως, προϋπόθεση για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού είναι να είναι ο εαυτός του, χωρίς περιορισμούς. Το παιδί πρέπει να ενθαρρύνεται να είναι αυθόρμητο, να ζητάει χωρίς ενοχές και να δείχνει αυτά που νιώθει. Μα πώς αλλιώς θα γνωρίσει και το ίδιο τον εαυτό του; Πώς θα μάθει να αγαπάει αυτό που είναι; Αν, λοιπόν, είσαι μαμά και βιώνεις αυτήν την πραγματικότητα, απλά να ξέρεις ότι κάτι κάνεις σωστά. Το παιδί σου με σένα είναι ο εαυτός του και δείχνει τα αληθινά του συναισθήματα.
Μόνο σε κάποιον που νιώθουμε πολύ κοντά μας θα δείξουμε όλες τις πτυχές του εαυτού μας.
Επίσης, μην ξεχνάς ότι ο προσδιορισμός «κακό παιδί» δεν αξίζει ποτέ μα ποτέ σε ένα παιδί. Δεν μπορεί ποτέ ένα παιδί να είναι κακό.
- Μπορεί κάτι να το ενοχλεί και να μην ξέρει πώς να το εκφράσει,
- μπορεί κάτι να χρειάζεται ή κάτι να του φταίει,
- μπορεί να θέλει περισσότερη προσοχή ή απλά να είναι κουρασμένο και η συμπεριφορά του να είναι μοιάζει «μη επιθυμητή».
Το παιδί με τη συμπεριφορά που δεν μοιάζει «επιθυμητή» κάτι μας εκφράζει.
Δείτε περισσότερα άρθρα από τη Σάντυ Κουτσοσταμάτη, στο missbloom.gr
