Τα μέλη μιας οικογένειας κάθονται όλοι μαζί στο τραπέζι κι η εικόνα είναι η εξής:
Άλλος σκαλίζει το κινητό του, άλλος διαβάζει κάτι στο ipad του, άλλος ακούει το iPod του και μπροστά τους υπάρχουν πιάτα με φαγητό.
Σας φαίνεται ακραίο; Κι όμως, για τις περισσότερες οικογένειες το συνηθισμένο είναι να κλείνεται ο καθένας στον εαυτό του και να βιάζεται να τελειώσει για να επιστρέψει στις δραστηριότητές του.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Που πήγε το μικρό σας παιδάκι που δε σταματούσε να μιλάει;
Το πιο πιθανό είναι ότι εσείς δίνετε το σήμα να μη μιλάει!
Απαντήστε με ειλικρίνεια:
Μήπως είστε μονίμως πολύ κουρασμένοι;
Μήπως βαριέστε;
Μήπως βλέπετε τη ζωή σας σαν μία μονότονη ακολουθία των ίδιων πραγμάτων;
Μήπως έχετε χάσει το κέφι και τη ζωντάνια σας;
Μήπως, λόγω δουλειάς, ασχολείστε με τα ηλεκτρονικά σας γκάτζετ την ώρα του φαγητού;
Αν απαντήσατε «ναι» έστω και σε μία από τις παραπάνω ερωτήσεις, έχετε την απάντηση.
Πώς μπορείτε, λοιπόν, να βοηθήσετε το παιδί σας να ξαναβρεί τη «φωνή» του και να συζητάει μαζί σας;
1. Τεντώστε τα αυτιά σας:
Εκμεταλλευτείτε οποιαδήποτε ευκαιρία σας δώσει το παιδί για να ξεκινήσετε μια συζήτηση (ειδικά όταν το παιδί είναι 7+).
Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να παρατήσετε αυτό που κάνετε για να δώσετε την κατάλληλη απάντηση. Επειδή φυσικά μια οποιαδήποτε άσχετη απάντηση δεν αρκεί! Ο τρόπος με τον οποίο, όμως, θ’απαντήσετε στο άνοιγμα που κάνει το παιδί είναι καθοριστικός για το πόσο κοντά συναισθηματικά θα έρθετε στη συνέχεια.
Ειδικά οι γονείς των εφήβων που συζητάνε μαζί τους, αποδίδουν το γεγονός αυτό στο ότι οι ίδιοι είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι για συζήτηση με το παιδί τους ανά πάσα ώρα και στιγμή. Κάτι το οποίο είναι αντικειμενικά δύσκολο, ειδικά αν έχετε και άλλες επαγγελματικές ή οικογενειακές υποχρεώσεις. Όμως, οι έφηβοι που νιώθουν ότι οι γονείς τους έχουν άλλες προτεραιότητες, στα δύσκολα στρέφονται σε άλλα πρόσωπα και όχι σ’αυτούς. Απ’την πλευρά του παιδιού, η αντίδρασή σας αποτελεί ένδειξη για το πόσο μπορεί να βασιστεί πάνω σας όταν σας χρειάζεται. Ρωτήστε με αληθινό ενδιαφέρον και μη δώσετε διάλεξη ή αρχίσετε να μαλώνετε το παιδί.
2. Κάνετε συγκεκριμένες ερωτήσεις, χωρίς καμία υποψία κριτικής ή επιθετικότητας, οι οποίες απαιτούν αληθινές απαντήσεις.
«Πες μου ένα ωραίο πράγμα που έγινε στο σχολείο σήμερα», «Συζητάτε για το Χ ή το Ψ ζήτημα με τους φίλους σου;», «Πώς πήγε ο αγώνας;», «Ξέρω ότι διάβασες πολύ για το διαγώνισμα, τι ερωτήσεις σας έβαλαν;», κλπ. Αποφύγετε πάση θυσία τις ερωτήσεις που ξεκινάνε με το «Γιατί», επειδή παραπέμπουν σε ανάκριση ή σε κριτική απ’τη μεριά σας.
3. Ακούστε καλά!
Μη προσφέρετε άμεσα συμβουλές και λύσεις! Οι περισσότεροι γονείς αισθάνονται υποχρεωμένοι να δώσουν λύσεις και συμβουλές στα προβλήματα του παιδιού τους. Προσοχή όμως! Το παιδί σας, ειδικά στην εφηβεία, καθόλου δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Συγκεκριμένα, τα παιδιά θέλουν να ξεσπάσουν, να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να βγάλουν από μέσα τους αυτά που τα βαραίνουν. Ίσως με ενθάρρυνση, το παιδί χρειάζεται την ευκαιρία να βρει μόνο του τις λύσεις σ’όσα το απασχολούν, έτσι ώστε ν’αποκτήσει αυτοπεποίθηση και ικανότητα.
4. Συνδεθείτε με το κάθε παιδί σας, ξεχωριστά συναισθηματικά σε καθημερινή βάση, ακόμα και για πολύ λίγο χρόνο.
Έχετε τη δυνατότητα να είστε σπίτι όταν τα παιδιά επιστρέφουν από το σχολείο; Έχετε τη δυνατότητα να τηλεφωνήσετε στο παιδί σας την ώρα που γυρίζει απ’το σχολείο για να μάθετε τα νέα του; Η στιγμή της επιστροφής στο σπίτι είναι μια πολύ καλή στιγμή για να συγχρονιστείτε με το επίπεδο ενέργειας του παιδιού σας. Επίσης, στο τέλος της μέρας, καλό είναι να βρείτε λίγο χρόνο μόνοι σας με το παιδί σας. Με τα μικρά παιδιά είναι ο χρόνος της βραδινής ανάγνωσης. Με τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά είναι χρόνος για αγκαλίτσα στον καναπέ. Με τους εφήβους μπορεί να είναι ένα καθημερινό τελετουργικό, όπως να πίνετε ένα αφέψημα παρέα πριν τον ύπνο. Και βέβαια μην περιμένετε ότι κάθε φορά το έφηβο παιδί σας θα σας ξανοιχτεί και θα μιλήσει για ευαίσθητα ζητήματα και συναισθήματα! Όμως, αν έχετε συχνές ευκαιρίες να είστε μαζί, θα έρθει και η ώρα των εξομολογήσεων!
5. «Ραντεβουδάκι» με το παιδί σας.
Έτσι το αποκαλούν οι κόρες μου! Το ραντεβουδάκι μας δεν είναι τίποτε άλλο απ’τον σπέσιαλ χρόνο που περνάω με το κάθε παιδί, μία φορά την εβδομάδα. Μπορεί να είναι οτιδήποτε: μια βόλτα στο σούπερ μάρκετ, μια βόλτα για καφέ ή μεσημεριανό. Οτιδήποτε μας δίνει χρόνο να βρεθούμε τετ-α-τετ και να τα πούμε. Η ιδέα του ραντεβού μπορεί να ξεκινήσει από πολύ νωρίς, ήδη από 3-4 ετών.
Διάβασε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα
