Θυμάμαι ότι τότε έμενα Κυψέλη και η ταινία παιζόταν στον κινηματογράφο της γειτονιάς, το θρυλικό “ROXY”. Θυμάμαι ότι ήμουν γύρω στα 11 και ικέτευα τη μαμά μου να με αφήσει να το δω. “Μόνη σου; Ποτέ, θα πάμε μαζί, αν θέλει τόσο πολύ να το δεις”. Και τελικά πήγαμε.
Θυμάμαι ότι είχα μαγευτεί από την ομορφιά της 14χρονης τότε Μπρουκ Σίλντς, την ζωή στο νησί, τα γαλάζια νερά και την αθωότητα των δυο παιδιών που ανακάλυπταν την αγάπη και το σώμα τους. Εκεί ειδικά στην ανακάλυψη του σώματός τους, είχα συγκλονιστεί και παράλληλα ντρεπόμουν που έβλεπα αυτά που τόσο ήθελα να δω μαζί με τη μαμά μου.
Όταν τελείωσε η ταινία, η μαμά μου τη χαρακτήρισε “τεράστια μπούρδα”, εγώ όμως ήμουν συγκλονισμένη. Πέφτοντας πάνω στην ταινία χρόνια μετά, είδα ότι όντως δεν ήταν τίποτα τρομερό, αλλά μπορώ να καταλάβω γιατί με είχε εντυπωσιάσει τότε. Και δεν ήμουν η μόνη.
Θυμάμαι πως τη δεκαετία του 80 το εφηβικό γυμνό των σκηνών είχε σοκάρει την συντηρητική κοινωνία και μάλιστα η ταινία θεωρήθηκε “απαγορευμένη” για πολλές οικογένειες. Από την άλλη προκάλεσε τόσο πολύ το ενδιαφέρον, που η εφημερίδα Καθημερινή της είχε αφιερώσει δισέλιδο με πληροφορίες από τα γυρίσματα και δηλώσεις των πρωταγωνιστών όπως αυτή του Κρις Άτκινς που σε συνέντευξή του είπε πως η «γαλάζια λίμνη» είναι το ιδανικό μέρος για μήνα του μέλιτος και θα έφερνε άνετα το κορίτσι του σε αυτόν τον παράδεισο.
Για την ιστορία, έχουν περάσει 35 χρόνια από τότε που προβλήθηκε για πρώτη φορά «Η γαλάζια λίμνη» με την Μπρουκ Σιλντς και τον Κρίστοφερ Άτκινς.Το σενάριο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χένρι Ντε Βετ Στάκπολ και περιγράφει τη ζωή δύο νεαρών ναυαγών που εκτός από τη μάχη για την επιβίωση, παλεύουν με τις αλλαγές που φέρνει η εφηβεία τόσο στο σώμα τους όσο και μέσα τους. Ίσως να μην γνωρίζετε ότι η συγκεκριμένη ταινία έκανε την εμφάνισή της για πρώτη φορά το 1923 στο βουβό κινηματογράφο, ενώ γυρίστηκε με ήχο το 1949 στα νησιά Φίτζι.
Σήμερα η ταίνια επανακυκλοφορεί σε αποκατεστημένη κόπια και αυτό είναι το νέο της τρέιλερ.
