Αν με ρωτήσουν τώρα πια τι θα πει μητέρα, δε θα απαντήσω εξωραϊσμένα και ρομαντικά. Θα απαντήσω απλά. Θα πω: Μητέρα θα πει να ακυρώνεσαι.
Θα πει να γίνεσαι μία άλλη.
Θα πει μεταμόρφωση.
Θα πει να είσαι άθεη εκ πεποιθήσεως και ξαφνικά, μόλις γεννήσεις, να πηγαίνεις για την ευχή των σαράντα ημερών. Να φιλάς με σεβασμό το χέρι του παπά και να του ζητάς να έρθει να κάνει ευχέλαιο.
Θα πει να θέλεις να δεις τις «Επικίνδυνες Σχέσεις» στο DVD και να βλέπεις τον Νέμο για χιλιοστή φορά.
Να θέλεις να τελειώσεις επειγόντως τη δικογραφία για το γραφείο και να δανείζεις στο παιδί τον υπολογιστή για να δει Πέπα.
Να θέλεις να διαβάσεις Προυστ και να διαβάζεις μεγαλόφωνα Τριβιζά.
Μητέρα θα πει ακύρωση.
Να σιχαίνεσαι το ψάρι και να το τρως επί τούτου μπροστά του για να δώσεις το καλό παράδειγμα.
Να σιχαίνεσαι τη φύση, τα λουλουδάκια, τα δεντράκια-επειδή είσαι παιδί της πόλης-και να φτάνεις να σκαρφαλώνεις σ’όρη και βουνά. Να μαζεύεις λουλούδια και ραδίκια. Να γελάς που βλέπεις το παιδί σου να κάνει βαρελάκια στο λιβάδι με τις μαργαρίτες.
Να μην ξέρεις να μαγειρεύεις ούτε βραστό αυγό και να φτάνεις να κάνεις παστίτσιο επειδή το λατρεύει.
Να είσαι πάρτι-άνιμαλ που κοιμόταν όταν έκλειναν όλα τα κλαμπ, και να ξυπνάς πλέον στις επτά για να φτιάξεις το γάλα με Hemo.
Μητέρα θα πει να ακυρώνεσαι.
Να θέλεις να πας γυμναστήριο αλλά, αντί αυτού, να τρέχεις δίπλα στο ποδηλατάκι του παιδιού σου στο πάρκο.
Να βγάζεις το τάπερ και να ταΐζεις κεφτεδάκια το παιδί, εσύ (ποια; εσύ!) που κορόιδευες όλα αυτά τα μικροαστικά.
Μητέρα θα πει να κυκλοφορείς με τριμμένο στηθόδεσμο και να αγοράζεις την πιο ακριβή αθλητική φόρμα για το παιδί σου.
Θα πει να τρέχεις σε παραλίες απάτητες για να κολυμπήσει σε καθαρά νερά, ενώ το μόνο που θες είναι να αράξεις δίπλα σε μία βρομερή πισίνα.
Μητέρα θα πει ακύρωση.
Να μην δέχεσαι την προαγωγή γιατί δεν αντέχεις να είσαι περισσότερες ώρες μακριά από το μωρό.
Να είσαι κοκέτα, που φορά μόνο ψηλοτάκουνα, που την ξέρουν με το όνομά της όλα τα εμπορικά, και να μεταμορφώνεσαι σε μία γυναίκα που βγαίνει στην αγορά μόνο και μόνο για να βρει αντιλοξιγκική πιπίλα για το μπιμπερό φορώντας το μακό του άντρα της.
Μητέρα θα πει να είσαι εκ φύσεως μηδενίστρια και πεσιμίστρια και ξαφνικά να κάνεις όνειρα για το μέλλον.
Μητέρα θα πει να πιστεύεις πως «τα έχεις δει όλα», πως τίποτα δεν μπορεί να σε ενθουσιάσει, πως τίποτα δεν μπορεί να σε καταπλήξει και, στα ξαφνικά, να ουρλιάζεις από ενθουσιασμό γιατί το μωρό χτύπησε δύο φορές συνεχόμενα την κουδουνίστρα.
Μητέρα θα πει να ακυρώνεσαι. Να γίνεσαι κάποια άλλη.
Να είσαι γκότθικ τύπος, και ξαφνικά να φοράς παστέλ και μπαλαρίνες, γιατί το «μαύρο» αγριεύει το μωρό.
Να είσαι μποέμ, αντισυμβατική, χαριτωμένα τρελή και, μόλις γίνεις μάνα, να γίνεσαι συνετή, ορθολογίστρια, λεπτολόγος, τελειομανής.
Να είσαι συνετή πριν και μετά να κάνεις τρέλες. Να δίνεις όλο τον μισθό σου για να αγοράσεις το τελειότερο καρότσι. Να φωτογραφίζεις κάθε λεπτό το παιδί. Να χτυπιέσαι στις κερκίδες με την ντουντούκα στη διαπασών, επειδή έβαλε ένα καλάθι.
Να ακούς ροκ, παλιά, και τώρα να χορεύεις με το νέο γελοίο χιτ που ακούει η κόρη σου.
Να είσαι φανατική καπνίστρια πριν και να κόβεις μαχαίρι το κάπνισμα, μετά.
Να σιχαίνεσαι τους γιατρούς και τις προληπτικές εξετάσεις και μετά να τρέχεις για μαστογραφίες και παπ τεστ γιατί:
– Τι θα γίνει το παιδί αν εσύ πάθεις κάτι;
Μητέρα θα πει να ακυρώνεσαι και να ανακαλύπτεις έναν καινούργιο εαυτό σου.
Θα πει να σιχαίνεσαι τα μαθηματικά και να φτάνεις να λύνεις όλο το βράδυ ασκήσεις γιατί το παιδί σου έχει αύριο διαγώνισμα. Να χάνεις το sex and the city γιατί θέλεις να το βοηθήσεις στην έκθεση.
Να είσαι εκ φύσεως ανέμελη και, με το που γεννάς, να αρχίζεις να προγραμματίζεις προσεκτικά το μέλλον. Να σκέφτεσαι χίλιες μελλοντικές πιθανές κινήσεις στο σκάκι της ζωής σου, σαν να είσαι ο Κασπάροφ.
Να «μην φοβάσαι τίποτα». Να «μην ελπίζεις τίποτα». Να είσαι ελεύθερη αλά Καζατζάκη. Και μόλις γίνεσαι μαμά «να φοβάσαι τα πάντα». Να «ελπίζεις τα πάντα» και να μην είσαι καθόλου ελεύθερη, αλλά να λατρεύεις αυτή τη «σκλαβιά».
Μητρότητα είναι να αφήνεις πολλά βήματα πίσω τον εαυτό σου για να προχωρήσει το παιδί σου ένα βήμα μπρος.
Μητέρα θα πει ν’ακυρώνεις τις παλιές σου πεποιθήσεις και τις αγαπημένες σου συνήθειες. Τα παλιά σου «θέλω», τις ανάγκες σου και την ανεξαρτησία σου.
Θα πει να πηγαίνεις να κοιμηθείς και να ακούς: ξύπνα, δεν νυστάζω. Θα πει να γελάς ενώ θες να κλάψεις. Θα πει να δείχνεις δυνατή και σίγουρη ενώ δεν είσαι καθόλου. Θα πει να απαντάς σε ερωτήσεις στις οποίες ούτε εσύ δεν έχεις βρει τις απαντήσεις. Τί είναι Θεός, τι είναι έρωτας, τι είναι θάνατος;
Μητρότητα σημαίνει να ακυρώνεσαι. Σημαίνει να εφευρίσκεις έναν νέο εαυτό.
Να είσαι ένας ολόκληρος πλανήτης πριν και μετά να γίνεσαι ένας ταπεινός δορυφόρος.
Να είσαι ο Αδάμ και μετά να γίνεσαι το πλευρό του Αδάμ – παιδιού σου.
Μητέρα θα πει να ξεχνάς τον αγαπημένο εαυτό σου.
Μητέρα θα πει να σε ρωτήσουν:
– Δίνεις τη ζωή σου για να ζήσει μία μόλις μέρα παραπάνω το παιδί σου;
και να απαντήσεις χωρίς δισταγμό:
– Ναι!! Χίλιες φορές, ναι!
