Σκεφτόμουν ότι είναι αδύνατο να γίνεις κάποτε μια σωστή μαμά, αν δεν θυμηθείς πρώτα κι αν δεν θυμάσαι διαρκώς, τι σόι παιδί υπήρξες.
Πώς ένιωθες όταν σε μάλωναν. Όταν σου άστραφταν χαστούκια (ελπίζω όχι). Όταν σου απαγόρευαν το παγωτό μες στον Χειμώνα. Το ξενύχτι μετά τις έντεκα. Τη φλυαρία στο τηλέφωνο και την κολλητή που δεν τους γέμιζε το μάτι. Πόσο επαναστατούσες όταν έκαναν ότι τα ήξεραν όλα. Όταν σε κοιτούσαν με θυμό κρατώντας τον έλεγχο. Όταν έμπαιναν στο δωμάτιο χωρίς να χτυπήσουν. Όταν, καπνίζοντας, σου έκαναν κήρυγμα για το κακό που προκαλεί το τσιγάρο.
Τις κοπάνες τις θυμάσαι; Γιατί λοιπόν τρελαίνεσαι όταν σε παίρνουν τηλέφωνο από το σχολείο;
Τα σκονάκια; Σου λένε τίποτα; Γιατί λοιπόν πέφτεις από τα σύννεφα μπροστά σε μια μηδενισμένη κόλλα;
Τον πρώτο σου έρωτα τον θυμάσαι; Τα πνιχτά γέλια και τα πνιχτά κλάματα; Γιατί λοιπόν ο γιος σου ή η κόρη σου είναι πολύ μικροί στην ίδια ηλικία για να ερωτευτούν;
Πόσο βαριόσουν να διαβάσεις, θυμάσαι;
Να επισκέπτεσαι θείους και θείες στις γιορτές;
Να τους συνοδεύεις σε γάμους, βαφτίσια και βαρετές συνάξεις μεγάλων;
Πόσο σιχαινόσουν φασολάδες, φάβες και φακές; Ε; Πόσο είχες βαρεθεί να ακούς για το καλό που κάνουν;
Πώς νύσταζες κάθε πρωί που εκλιπαρούσες για άλλα πέντε λεπτά;
Θες να πάμε και στα πιο σοβαρά;
Πόσο ήθελες τη γνώμη τους – θυμάσαι; – σε όσα δεν τολμούσες να τους πεις;
Πόσες βλακείες έκανες ακριβώς επειδή δεν τους είπες;
Πόσο ντρεπόσουν όταν σε πρόσβαλαν μπροστά σε φίλους;
Πόσο θλιβόσουν όταν σου απαντούσαν ”γιατί έτσι”;
Ή όταν δεν σου απαντούσαν καθόλου;
Όχι. Δεν σου λέω να μην κάνεις αυτό που πρέπει. Γιατί ασυγχώρητη θα ήσουν και τότε. Να το κάνεις αλλιώς, όμως. Εξελίσσεται, βλέπεις, και ο τρόπος που μεγαλώνει κανείς παιδιά. Αρκεί να το παιδέψεις λίγο στο μυαλό σου. Αν θυμηθείς πώς αντιδρούσες εσύ, θα βρεις σίγουρα τον καλύτερο δρόμο για να κάμψεις τις αντιδράσεις.
Για αυτό σκεφτόμουν ότι είναι αδύνατον να είσαι μια καλή μαμά όταν διαλέγεις να μην έχεις και μνήμη καλή.
Όχι γιατί ξεχνάς τι σόι παιδί υπήρξες.
Αλλά γιατί αυτό το παιδί, χωρίς να το θέλεις, μεγαλώνοντας το έβγαλες πέρα για πέρα λάθος.
Διαβάστε επίσης:
Μεγαλώνοντας παιδιά που τα καταφέρνουν στα δύσκολα
Στο παιδί σου αξίζει ο καλύτερος εαυτός σου, όχι ό,τι έχει απομείνει από σένα
