Κάθε χρόνο βλέπω τα παιδιά μου μεγαλύτερα. Πριν λίγους μήνες, τα κοίταζα που έπαιζαν στη θάλασσα και είχα την αίσθηση πως τα τελευταία χρόνια κύλησαν σαν την χρυσαφένια άμμο μέσα από τα δάχτυλα μου. Φέτος τα βλέπω μεγαλύτερα πια, 10 και 6 χρονών, τα καμαρώνω και συνειδητοποιώ ότι κάθε ένας χρόνος που είμαι η μαμά τους είναι και ένα ξεχωριστό μάθημα:
1. Τα παιδιά μεγαλώνουν πραγματικά πολύ γρήγορα.
και τα πιο ευχάριστα χρόνια είναι όσο τα έχεις μωρά. Σε λατρεύουν χωρίς όρους, τα πας όπου θες, τους φοράς ότι θες και αν εξαιρέσεις το αρχικό τρέξιμο, τα ξενύχτια και τους μαύρους κύκλους, η ζωή σου μυρίζει ταλκ και μωρουδιακό αφρόλουτρο. Αν το ήξερα θα είχα χαρεί ακόμη περισσότερο την κάθε στιγμή.
2. Όταν ανησυχείς για το αν είσαι καλός γονιός, το πιθανότερο είναι πως ήδη είσαι.
Θα εμπιστευόμουν περισσότερο το ένστικτό μου και θα ακολουθούσα ακόμη λιγότερες συμβουλές.
3. Ότι και να κάνεις, τα παιδιά διαμορφώνουν τις δικές τους μνήμες.
Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να τα κάνεις όλα τέλεια. Η κόρη μου από όλα τα πάρτι που της έκανα όλα τα χρόνια, θυμάται ένα που εγώ είχα 40 πυρετό και σερνόμουν στον καναπέ.
4. Τα παιδιά προσαρμόζονται ευκολότερα από εμάς.
Αν εμείς καλωσορίζουμε τις αλλαγές, το ίδιο θα κάνουν και εκείνα.
5. Τα παιδιά δεν κάνουν ποτέ ότι τους λες.
Κάνουν ή ό,τι κάνεις ή ακριβώς το αντίθετο. Πολλές φορές λέω μαύρο για να επιλέξουν άσπρο.
6. Δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση να μην σου πούνε ψέματα.
Προσπαθώ να κρατώ χαμηλό σκορ στη συχνότητα και την ποιότητα και να γίνομαι καλύτερο λαγωνικό γιατί είναι και τρομεροί ηθοποιοί.
7. Υπάρχουν μόνο συμπεριφορές που είναι καλές, κακές, επιτυχημένες ή άθλιες.
Τα παιδιά μου είναι παραπάνω από ότι μια συμπεριφορά τους. Δεν τα κρίνω και δεν τους βάζω ταμπέλες που τα κυνηγούν.
8. Όσο περισσότερους προσωπικούς μου στόχους πετυχαίνω, τόσο καλύτερη μαμά γίνομαι.
Δεν ξερνώ τα απωθημένα μου και δεν χρεώνω τις αποτυχίες μου στα παιδιά.
9. Δεν παίρνω προσωπικά τα δικά τους μειονεκτήματα ή αποτυχίες.
Έχουν τη δική τους ζωή και τα δικά τους μαθήματα να πάρουν. Το πιο δύσκολο είναι να τα αφήνω να φάνε τα μούτρα τους, ενώ είμαι δίπλα τους.
10. Δεν είμαι φίλη τους και δεν θέλω να γίνω ποτέ.
Θέλω να είμαι ο άνθρωπος που μπορούν να μοιραστούν τα πιο σκληρά, δύσκολα ή βαθιά ευτυχισμένα κομμάτια τους, αλλά θα έχουν δικούς τους φίλους να κάνουν τα υπόλοιπα.
Γράφει η Κατερίνα Δημητρακοπούλου
