Μητέρα με ένα γλυκό κοριτσάκι στην αγκαλιά της περιμένει υπομονετικά στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Πίσω της μια γειτόνισσά της, απ’ ότι καταλαβαίνω από τα συμφραζόμενα, κάνει φάτσες στη μικρή που ξεκαρδίζεται και στη συνέχεια πιάνει κουβέντα στη μαμά. Πόσο χρονών είναι η μικρή τώρα; Πώς τη λένε; Είναι εύκολη στο φαγητό; Στον ύπνο; Στον ξύπνιο; κ.λ.π Αφού της έκανε μια δίλεπτη «ανάκριση» καλυμμένη με ένα πέπλο ενδιαφέροντος, στο τέλος έφτασε και στην επίμαχη ερώτηση «Έχεις άλλο παιδάκι»; Η κοπέλα, ευγενέστατη, της απάντησε ότι δεν έχει και τότε η γειτόνισσα της είπε «ε τώρα ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις τον γιο». Η κοπέλα χαμογέλασε αμήχανα, χωρίς να απαντήσει, πλήρωσε και έφυγε.
Από πού ξεφυτρώνουν όλοι αυτοί οι τυχάρπαστοι που θέλουν να σου κάνουν οικογενειακό προγραμματισμό; Ποιοι είναι τέλος πάντων όλοι αυτοί που ελέγχουν την φουσκωμένη σου κοιλιά; Κρίνουν ότι το ένα παιδί ίσον κανένα, ότι αν έχεις γιο πρέπει να κάνεις κόρη, αν έχεις κόρη πρέπει να κάνεις και γιο ή αν δεν έχεις παιδί σου λένε ότι πρέπει να αποκτήσεις γιατί αυτός είναι ο προορισμός σου ως θηλαστικό;
Αυτοί όλοι οι θρασύτατοι τύποι, που ασχολούνται με τη δική σου ζωή ευδοκιμούν στα πάρκα, στα σούπερ μάρκετ, στα μαγαζιά της γειτονιάς σου. Ξέρουν για σένα τα πάντα, ενώ εσύ δεν τους έχεις πει ούτε «καλημέρα», ή έχεις κάνει το λάθος να πεις. Έχουν άποψη για τη ζωή σου, για τα παιδιά σου, για τον αριθμό των παιδιών σου και για τα πάντα. Το γεγονός ότι δεν ανήκουν στο οικείο περιβάλλον σου, από το οποίο έχεις βαρεθεί να ακούς τις ίδιες σαχλαμάρες, σε κάνει να νιώθεις αμήχανα και να δυσκολεύεσαι να απαντήσεις. Γιατί στη μάνα σου μπορείς να απαντήσεις δεόντως, τι να πεις όμως στην τυχάρπαστη που χώνει τη μύτη της μέσα στο σπίτι σου – για να μην πω τίποτα χειρότερο.
Κάθε ζευγάρι έχει το δικό του ρυθμό, τις δικές του ανάγκες,τα δικά του όνειρα. Ευτυχώς ο κόσμος αλλάζει, και το αν θα κάνεις τον ΓΙΟ που θα συνεχίσει το όνομά σου, μικρή σημασία έχει, εκτός αν είσαι γαλαζοαίματος και σε καίει μην χάσεις τη διαδοχή ή ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Επίσης μικρή σημασία έχει το αν θα κάνεις κόρη, για να σε γηροκομήσει αύριο, να σου φέρει αυτό το περιβόητο ποτήρι νερό, γιατί – θέλω να πιστεύω – πως οι περισσότερες μητέρες πλέον, θέλουν να φέρουν στον κόσμο άξια παιδιά, και όχι τα δεκανίκια τους.
Είτε κορίτσι είτε αγόρι, κάθε παιδί είναι ευλογημένο, μοναδικό και ανεπανάληπτο. Αν είναι μοναχοπαίδι, καμία μάνα δεν χρειάζεται να ακούσει τα γνωστά τσιτάτα «κάντε άλλο ένα για να έχει παρέα», «θα γίνει κακομαθημένο» και τόσες ανοησίες. Όλοι γνωρίζουμε κακομαθημένα μοναχοπαίδια, και κακομαθημένα παιδιά πολυμελών οικογενειών. Αν πάλι μια μητέρα περιμένει αδερφάκι, οι απόψεις που φοριούνται πολύ είναι «καλό είναι να κάνετε παιδί του ίδιου φύλου για να παίζουν και να κάνουν καλή παρέα όταν μεγαλώσουν» λες και μπορεί κανείς να σου διασφαλίσει κάτι τέτοιο. Ή «καλό είναι να μην είναι το ίδιο φύλο, γιατί το ιδανικό είναι ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι», για να ζήσετε την εμπειρία και των δύο φύλων. Παρντόν;
Δυστυχώς η μάλλον, ευτυχώς, δεν υπάρχουν συνταγές. Είτε μοναχοπαίδι, είτε με αδέρφια, είτε αγόρι είτε κορίτσι, το πώς θα εξελιχθεί κάθε παιδί, εξαρτάται από τη «δουλειά» που γίνεται στο σπίτι. Και κυρίως από την αγάπη που παίρνει το κάθε παιδί.
Η γνώμη των τρίτων πάντα θα περισσεύει γι’ αυτό καλό είναι να την κρατάνε για τον εαυτό τους.
Γράφει η Λίνα Παπαδοπούλου
Διαβάστε επίσης:
«Μαμά χτύπησα» – 6 λόγοι που με το Sofargen το παιχνίδι συνεχίζεται
