Όπως και να το κάνουμε, οι προηγούμενες γενιές και οι γενιές πριν από αυτές μεγάλωσαν τις επόμενες με τα σωστά τους, αλλά και τα λάθη τους. Παρ’ ολ’ αυτά, υπάρχουν πρακτικές που ακολουθούσαν, οι οποίες, στην εποχή μας, δεν θεωρούνται και τόσο πετυχημένες, τουλάχιστον από τους ειδικούς, γι’ αυτό καλό θα ήταν να αποφεύγονται από κάθε νέο γονιό χωρίς δεύτερη σκέψη.
«Ασ’ το να κλάψει, δεν παθαίνει τίποτα»
Η βολική αυτή συμβουλή πηγάζει από μια σειρά λανθασμένες παραδοχές που εκλαμβάνουν το παιδί ως πιο ανεξάρτητο απ’ ότι θα μπορούσε ποτέ να είναι, πιο χειριστικό απ’ ότι θα μπορούσε ποτέ να είναι και πιο ανθεκτικό απ’ ότι θα μπορούσε ποτέ να είναι. Προφανώς, αν αφεθεί μόνο του θα κουραστεί και θα σταματήσει. Η εξάρτησή του, όμως, απ’ τους γονείς, και ειδικά απ’ τη μητέρα, είναι πολύ πραγματική κι η ανάγκη του να αισθανθεί εμπιστοσύνη και ασφάλεια δεν πρέπει να παραμελείται, ακόμη κι αν η βρεφική του γκρίνια αποδεικνύεται ενίοτε «αβάσιμη» από ενήλικη σκοπιά. Μεγαλώνοντας, άλλωστε, θα μάθει να ζητά πιο καθαρά αυτό που θέλει κι εσείς θα μπορείτε να αξιολογήσετε με σιγουριά πια αν πρέπει ή όχι να ικανοποιήσετε την επιθυμία του.
«Αν φάει και καμιά ξυλιά στον ποπό δεν παθαίνει τίποτα»
Έρχονται στιγμές που η συμμόρφωση του επίμονου μικρού σας διά της βίας μοιάζει ως η πιο γρήγορη λύση και τα παραπάνω λόγια των μεγαλύτερων συχνά σκεπάζουν τις ενοχές σας. Και όμως, παρά το προσωρινό όφελος για εσάς, η χρήση βίας μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο παιδί. Το ρήγμα στην εμπιστοσύνη του, η γνωριμία με τον φόβο και την ραγδαία άνευ εξηγήσεων τιμωρία, η αίσθηση ότι ασκείτε επάνω του μία αδιαμφισβήτητη «εξουσία» και η απότομη ακύρωση της επικοινωνίας που είχατε εδραιώσει, δεν είναι καλοί σύμβουλοι για έναν άνθρωπο που ακόμη διαμορφώνει αντίληψη για το πώς λειτουργεί ο κόσμος, το τι είναι σωστό και τι λάθος. Αφήστε που, με ξυλιές, κανείς δεν πείστηκε ότι η χειροδικία είναι απαγορευμένη.
«Θα πουντιάσει! Φόρεσέ του κανένα ρουχαλάκι ακόμα»
Αυτό που σήμερα γνωρίζουν όλοι οι γονείς απ’ τον παιδίατρό τους, ότι ένα ρούχο παραπάνω απ’ όσα φοράς εσύ είναι ένας καλός εμπειρικός κανόνας για να νιώθεις ότι το καμάρι σου δεν θα εκτεθεί στο κρύο, δεν είναι αρκετό στους παλιούς, που δεν αντέχουν να βλέπουν παιδί έξω απ’ το σπίτι, χειμωνιάτικα, και να μην είναι ντυμένο σαν κρεμμύδι. Είναι αλήθεια ότι το μικρό σας δεν μπορεί να ρυθμίσει τη θερμοκρασία του όπως ένας ενήλικος και το κρύο δεν του αρέσει ιδιαίτερα, αλλά, πέρα από ζεστό, για να προστατευτεί σωστά πρέπει να μείνει και στεγνό, κάτι που σημαίνει ότι δεν το βοηθά καθόλου ν’ αρχίσει να ιδρώνει μέσα σε μία «πανοπλία» από ζακέτες, και φούτερ.
«Όλο να το φάει! Θα το πάρει σε μπόι»
Ένα πιτσιρίκι πρέπει, πρωτίστως, να τρέφεται σωστά και να παίρνει όλα εκείνα τα θρεπτικά συστατικά που σχετίζονται με την ανάπτυξη και την θωράκιση της υγείας του. Ο καθένας πια μπορεί ν’ αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται για μικρές μηχανές που αλέθουν φαγητό και το μετατρέπουν σε «μπόι» ή «δύναμη», οπότε η ποσότητα δεν παίζει το ρόλο που η παραπάνω χιλιοειπωμένη «ατάκα» θέλει να της προσδώσει. Το παιδί σας είναι καλό να τρώει όσο χρειάζεται χωρίς παραπάνω πίεση και εξαναγκασμό, αφού, όταν πεινάσει, ξέρει τον τρόπο να σας ειδοποιήσει και δεν είναι καθόλου χρήσιμο ν’ αρχίσει ν’ αποστρέφεται τη διαδικασία του φαγητού επειδή, όπως έκαναν κάποτε, το ταΐσατε με το ζόρι.
