Μπορεί πριν γίνεις μαμά να μην είχες ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά. Να σε ενοχλούσαν ακόμα. Να μην ήξερες πώς να τους μιλήσεις ή να ήταν εντελώς αδιάφορα όταν περνούσαν από δίπλα. Αλλά όταν έγινες μαμά, όλο αυτό άλλαξε. Ξαφνικά αγαπούσες όλα τα παιδιά του κόσμου. Τα παρατηρούσες, χαμογελούσες όταν τα κοίταζες στην παιδική χαρά, ήθελες να τα αγκαλιάσεις ακόμα κι αν τα έβλεπες στην τηλεόραση.
Η μαμά γεννιέται όταν γεννιέται και το παιδί της και η αγάπη που έχει για αυτό το μικρό πλάσμα πολλαπλασιάζεται. Γιατί γίνεται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της για να γίνει καλύτερη για το παιδί της. Για να έχει την αγάπη και τη φροντίδα που αξίζει. Κι αυτή η αγάπη γίνεται αγάπη για τον εαυτό της, για τον κόσμο, για το περιβάλλον, για όλα τα πλάσματα.
Όπως αγαπάς όλα τα πλάσματα, ας αγαπάς και τις άλλες μαμάδες. Ναι, κουραζόμαστε, εξαντλούμαστε. Ναι, έχουμε κάποιες απόψεις για την ανατροφή των παιδιών μας που δεν ταιριάζουν με των άλλων. Αλλά την κατανόηση που δείχνεις στο παιδί, δειξ’ την και στη μαμά. Σταμάτα να συγκρίνεις, να κριτικάρεις, να είσαι απόλυτη.
Θέλει να κάνει συγκοίμηση μετά τα 8… εντάξει! Θέλει να θηλάζει μέχρι τα 3… εντάξει. Θέλει να αφήνει το παιδί στη γιαγιά και να πηγαίνει γυμναστήριο και πολλά άλλα. Ξέρω ότι δεν θα τα έκανες εσύ και για αυτό σου φαίνονται περίεργα. Ξέρω ότι θέλεις (για κάποιο λόγο) να την πείσεις να το κάνει με τον δικό σου τρόπο (νομίζεις ότι είναι καλύτερος). Ξέρω γιατί έχεις τόσο πάθος. Γιατί πιστεύεις ότι εσύ κάνεις ό,τι καλύτερο για το παιδί σου και θέλεις όλες οι μαμάδες να κάνουν το ίδιο. Το καλύτερο για τα παιδιά τους.
Γιατί τα παιδιά μας είναι οι πολίτες του αύριο. Γιατί τα παιδιά τους θα κάνουν σχέσεις με τα δικά σου, θα είναι συνάδελφοι των παιδιών σου, θα τους συναντήσουν στον δρόμο. Και θέλεις όλα να είναι τέλεια στο μέλλον του παιδιού σου. Για να είναι, όμως, ξεκίνα από εσένα. Δείξε στο παιδί σου ότι μπορείς να κάνεις εσύ την αλλαγή. Να δείχνεις κατανόηση στις απόψεις των άλλων, να δέχεσαι το διαφορετικό, να προβληματίζεσαι, να βλέπεις τις δικές σου ευθύνες και τα δικά σου λάθη. Να βοηθάς χωρίς να θέλεις να αλλάξεις τον άλλο. Να ακούς πραγματικά. Να ενημερώνεσαι. Να διαβάζεις. Να προβληματίζεσαι με μια διαφορετική άποψη. Να δέχεσαι ότι “όλοι οι καλοί χωράμε”. Και να το κάνεις αυτό με αγάπη, με ευγένια, με φροντίδα.
Μαζί με τα παιδιά σου, αγάπα όλα τα παιδιά του κόσμου αλλά και τις μαμάδες τους. Κι αυτές είναι σαν εσένα. Προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο μέσα από τα παιδιά τους. Κι είναι η πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου.
