Η Μαριάννα Γουλή είναι μητέρα ενός γλυκού αγοριού, του 7χρονου Σπύρου. Μετά από 20 μέρες νοσηλείας στο Παίδων, ο Στέλιος που έχει 99% αναπηρία, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλει η μητέρα του, βγήκε από τον θάλαμο νοσηλείας του σε μέρα εφημερίας και μεταφέρθηκε σε μποξάκι που συνήθως βάζουν τα μωρά.
Τα όσα καταγράφει η μητέρα σε ανάρτησή της στο Facebook είναι εξοργιστικά:
“Είναι ο Σπύρος εφτά χρονων παιδί; Είναι! Τον έβγαλαν απ το δωμάτιο του και τον πέταξαν στο μποξακι για τα μωρά επειδή απλά είναι ανάπηρος και βολεύει στην εφημερία τους; Ναι! Τον σέβονται σαν οντότητα; Ξεκαθαρα όχι! Ρώτησα τη διευθύντρια κιόλας αν θα έβαζε άλλο εφτάχρονο παιδί εδώ μέσα η έβαλε το δικό μου επειδή βολεύει η φάση με την αναπηρία του και δε ντράπηκε να μου απαντήσει πως όχι δε θα έβαζε άλλο εφτάχρονο εκεί μέσα αλλά οκ βολεύει κ λίγο η φασουλα. Υπομονή μέχρι να γινει καλά κάποιο απ τα αλλά κ καπου θα πατε. Ευτυχώς που δε μας πρότεινε να τον βάλουμε σε κάνα ντουλάπι. Αυτή είναι η μοίρα των αναπήρων αγαπούλες. Μηδέν σεβασμός και τσουβάλιασμα!
(Για την ιστορία είμαστε πραγματικά σε κουτί, χωρίς κουρτίνες να μας διαχωρίζουν απ το δίπλα κουτί, χωρίς μπανιο, χωρίς καν να κλείνει η πόρτα γιατί δε χωράει το αμαξίδιο, χωρίς καν καπου να αφησω τα πράγματα μας εντός δωματίου.).
Update: είμαστε πλέον σε θάλαμο. Όπως πρέπει. Οπως αξίζει σε ένα επτάχρονο παιδί“.
Η μητέρα σε μια νέα ανάρτηση έγραψε κάτι πολύ σημαντικό για όλους μας: “Ο Σπύρος σύντομα θα βγει απ το κουτί και θα μεταφερθεί σε θάλαμο. Όπως αξίζει σε κάθε ασθενή ασχέτως αναπηρίας και ασχέτως ηλικίας. Πριν σας ευχαριστήσω πολύ για το χαμό που κάναμε, τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη, θα ήθελα να σας πω το εξής σημαντικό: ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ!
Όσο επιβαρυμένη κι αν είναι η ψυχολογία σας. Κι αν φοβάστε να το κανετε γιατί νιώθετε μόνοι η ο ένας κούκος που παλεύει να φέρει την άνοιξη, να ρίξετε σήμα να κάνουμε ντου όλοι όπως έγινε και με το Σπύρο προχθές το βραδυ. Δεν είστε μόνοι σας. Δεν είμαστε μόνοι μας και δεν θα είμαστε ποτε όσο κι αν προσπαθούν να μας κάνουν να νιώθουμε έτσι. Για καλή μας τύχη ακόμα εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να μας δώσουν χώρο να ακουστούμε και τη βοήθεια τους. ΜΗ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΣΤΕ. Δε θελουμε πεντακλινα και γυάλινα κουτιά, δε θελουμε υπουργούς που τα βλέπουν όλα πολύ καλά ενώ γιατροί παίζουν τζενγκα προσπαθώντας να βολέψουν ασθενείς σε νοσοκομεία. Δε μας νοιάζει ποιου διοικητή θα ιδρώσει το κ@λ@@ι όταν παίρνουν έκταση τέτοιες καταστάσεις. Μη χαρίζεστε σε κανέναν κάτω από καμία συνθήκη. Μη τους κανετε τη χάρη.
Οι άνθρωποι με βλάβες, οι ανάπηροι λόγω της κοινωνίας, ήταν, ειναι και θα είναι εδώ. Με ίσες υποχρεώσεις και ίσα δικαιώματα σε τούτο το σκατοκοσμο κι εμείς, οι γονείς των μικρών και μετά γονείς-φροντιστές η και σκέτο φροντιστές των μεγαλύτερων θα σας αλλάξουμε τα φώτα μέχρι να το καταλάβετε. Κι ας ματώσει ο λαιμός μας απ τις φωνές, κι ας μαυρίσουν τα σωθικά μας απ τη στεναχώρια που μας φορτώνουν αδιαφορώντας. Εδώ. Παρόντες. Όλοι. Για πάντα.
Ευχαριστώ”.
