To να είσαι γονιός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να γίνει κανείς λιγότερο εγωκεντρικός.
Άξιζε κάθε ανάγκη μου που ανέβαλα ή άφησα στην άκρη.
Ισως υπάρχουν πολλά πράγματα που πιθανόν θα έκανα διαφορετικά αν δεν είχα παιδιά, αλλά θα έκανα τις ίδιες επιλογές ξανά, αν είχα μια δεύτερη ευκαιρία.
Δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο περήφανη για τα παιδιά μου. Δούλεψαν σκληρά για να φτάσουν μέχρι εδώ και έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους. Παρόλο που η τελευταία δεν παρέχει εγγυήσεις, χαίρομαι που είμαι μάρτυρας της εκκίνησης τους. Καθώς αποφοιτούν από το σχολείο εύχομαι να μπορούσα να πάρω κι εγώ τα εύσημα.
Το να είσαι καλός γονιός έχει να κάνει με το να περιέχεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και μετά να κάνεις ένα βήμα πίσω για να δεις τα παιδιά να αναπτύσσονται.
Δεν συμφωνώ πάντα με τις επιλογές τους, αλλά δεν είμαστε ένα και το αυτό πρόσωπο. Φρόντισα να τους παρέχω όρια και καθοδήγηση και να τα βοηθάω όποτε χρειάζεται ενώ προοδευτικά αποσύρομαι για να παρατηρώ με δέος τους ανθρώπους στους οποίους εξελίσσονται.
Το πιο δύσκολο πράγμα όταν είσαι γονιός είναι ότι μαθαίνεις καθ’ οδόν και κάθε φορά που γίνεσαι καλός σε κάτι, τα παιδιά μεγαλώνουν, αλλάζουν, ωριμάζουν και είναι σαν να ξεκινάς ξανά από την αρχή. Και πάνω που έχεις εκπαιδευτεί αρκετά και γίνεσαι ειδικός, η δουλειά σου είναι σαν να τελειώνει. Απ’ την άλλη αισθάνομαι πιο κοντά τους με όλο και περισσότερους τρόπους καθώς περνά ο καιρός και ανεξαρτητοποιούνται. Πάνω που αρχίζω να απολαμβάνω μια ώριμη και βαθιά σχέση μαζί τους, πρέπει να βγουν στον κόσμο και να βρουν τον δρόμο τους.
Nιώθω σαν να πρόκειται να μου επιδοθεί ειδοποιητήριο απόλυσης από την καλύτερη δουλειά που είχα ποτέ.
Όταν γεννήθηκαν μου ήταν αδύνατο να σκεφτώ ότι θα ήταν έτοιμα για το Πανεπιστήμιο μια μέρα. Ακόμα και πριν λίγες μέρες, μου φαινόταν δύσκολο να το σκεφτώ – στα μάτια μου μοιάζουν ακόμη πολύ μικρά.
Eίμαι ενθουσιασμένη και χαρούμενη και περήφανη και κατάπληκτη και πολύ στεναχωρημένη. Δεν θα μπορούσα να είμαι λιγότερο έτοιμη και περισσότερη έτοιμη την ίδια στιγμή. Ήξερα 18 χρόνια ότι θα έρθει αυτή η ώρα και ακόμα είναι ένα σοκ. Ένα εξαιρετικό σοκ αλλά παρόλα αυτά σοκ.
Θα είμαι πάντα η μητέρα τους- θα είμαι εκεί γι’ αυτά με όλους τους μοναδικούς τρόπους που μια μητέρα μπορεί. Και ανεξάρτητα από το πόσο χρονών θα είμαι, θα είναι πάντα τα παιδιά μου. Η βασική δουλειά μου όμως του να τα μεγαλώσω έχει τελειώσει. Και όπως κάθε καινούριο στάδιο μέχρι σήμερα συνεπαγόταν απώλειες και κέρδη – έτσι θα γίνει και μ’ αυτό.
