Ακούω την εσωτερική φωνή μου να λέει: Όχι η μητρότητα δεν είναι διαγωνισμός ομορφιάς, δεν κάνουμε συγκρίσεις, δεν μαλώνουμε τα παιδιά μας, δεν αισθανόμαστε άσχημα. Και πάντα μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με ενσυναίσθηση.
Όλο αυτό συμβαίνει ενώ βρίσκομαι σε εστιατόριο στο Λουξεμβούργο με οικογένειες και ενώ όλα τα Γαλλάκια, Βελγιδάκια, Λουξάκια, Γερμανάκια κ.λ.π τρώνε χωρίς να κάνουν φασαρία, τα δικά μου τρέχουν, φωνάζουν, γελάνε, χαμογελάνε στους σερβιτόρους, ανεβαίνουν στους καναπέδες, χτυπάνε τα μαχαιροπίρουνα, μας αγκαλιάζουν και φωνάζουν σ’αγαπώ μαμά! σ’αγαπώ μπαμπά και από παντού βλέμματα. Συνήθως ακολουθούνται από δειλά χαμόγελα που το μυαλό μου τα μεταφράζει:
Πώς αντέχεις; Από πού είστε; – από ποιον πλανήτη δηλαδή;
Περιμένω τη στιγμή που θα έρθει ο διευθυντής του εστιατορίου να μας διώξει. Παραδόξως αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Αντιθέτως, βλέπω τα παιδιά των ξένων, να συντομεύουν το φαγητό και να παρακαλούν τους γονείς τους να σηκωθούν από τις καρέκλες για να παίξουν με τα δικά μου. Δειλά-δειλά, η παρέα μεγαλώνει και στο εστιατόριο γίνεται χαμός. Αλλά είναι ωραίος χαμός! Τα παιδιά παίζουν! Γελάνε! Τρέχουν! Και εμείς τρώμε. Μία μαμά με πλησιάζει δειλά:
– Γεια είμαι η Πασκάλ, είμαι από το Βέλγιο. Είστε Ισπανοί;
– Όχι της λέω, Έλληνες. “Α το κατάλαβα ότι μάλλον είστε μεσογειακοί, είστε ζωντανοί άνθρωποι”.
Την κοίταζα και σκεφτόμουν: Εσύ δεν το ξέρεις, αλλά μόλις μου έδωσες την έμπνευση για να γράψω κάτι γι’ αυτό. Ξεκίνησα λοιπόν να κάνω μία λίστα με αυτά που κάνουν ή δεν κάνουν οι ξένες μαμάδες, βασισμένη βέβαια σε προσωπικές μου εμπειρίες.
Όλα έχουν κοινή αφετηρία: την απεριόριστη αγάπη που νιώθει κάθε μαμά για το παιδί της. Είτε Ελληνίδα είτε ξένη.
Ο σκοπός της λίστας δεν είναι σε καμία περίπτωση να συγκριθούν οι Ελληνίδες μαμάδες με τις ξένες, ούτε το αντίστροφο. Είναι μία απλή καταγραφή παρατηρήσεων με σκοπό να αναδειχθεί ότι στη μητρότητα τίποτα δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο, είναι απλά διαφορετικό.
Κατηγορία: Φαγητό
Ποτέ δεν άκουσα μία μη Ελληνίδα μαμά να πιέζει το παιδί της να φάει. Θυμάμαι όταν κατέβηκα στην Ελλάδα με τη δεύτερη κόρη μου 3 μηνών, μία γνωστή, καλοπροαίρετα θέλω να πιστεύω, μου είπε:
Να σου ζήσει το μωράκι σου, αδυνατούλικο ε; θηλάζεις; μήπως να της δώσεις και σκόνη γάλα;
Πού να καθίσω να εξηγήσω… Είναι ολόκληρη φιλοσοφία και αλλαγή στον τρόπο που έχουμε μάθει να βλέπουμε τα πράγματα: μωρό με δίπλες υγιές, μωρό χωρίς δίπλες, μη υγιές. Φυσικά βλέπω σιγά-σιγά νέες μαμάδες στην Ελλάδα σε αυτό το θέμα να είναι πολύ μπροστά! Επίσης, έχω συνειδητοποιήσει μετά από αρκετές συνομιλίες με ξένες μαμάδες ότι δεν τις πειράζει αν τα παιδιά τους δεν έχουν κάθε μέρα μαγειρεμένο φαγητό στο τραπέζι.
Αντιθέτως, το δικό μου μόνιμο άγχος ως εργαζόμενη μητέρα είναι να υπάρχει φρέσκο, υγιεινό φαγητό στο σπίτι για την οικογένεια. Η Ελληνίδα μαμά θέλει και προσπαθεί να μαγειρεύει για την οικογένειά της.
Από την άλλη, οι περισσότερες νέες ξένες μαμάδες που έχω συναντήσει ακολουθούν τη μέθοδο baby lead weaning όταν το μωρό τους ξεκινάει τις στερεές τροφές. Δηλαδή δίνουν στο μωρό τους τροφές σε μικρά κομμάτια για να τα πιάσει με το χεράκι του, να πειραματιστεί, να μυρίσει, να δοκιμάσει, να το πετάξει στο πάτωμα και γενικώς να έχει εκείνο την πρωτοβουλία στο φαγητό. Όταν το δοκίμασα με τη δεύτερη κόρη μου, η γιαγιά της έπαθε μία μικρή συγκοπή όταν την είδε, 8 μηνών, να κρατάει το φρούτο και να το τρώει μόνη της.
Κατηγορία: Νοικοκυριό
Μία ξένη μαμά δεν αγχώνεται καθόλου για το αν το σπίτι της είναι τακτοποιημένο ή όχι όταν έχει 2-3 παιδιά, ιδιαίτερα σε μικρή ηλικία να τρέχουν μέσα στο σπίτι. Θα καλέσει τις φίλες της και εκείνες θα πιουν τον καφέ τους μέσα σε ένα χαμό. Σε ωραίο χαμό όμως από άποψη χαλάρωσης και κουβεντούλας… Γιατί όταν είσαι μωρομάνα και ίσως εργάζεσαι κιόλας, θέλεις απλά να χαρείς τον καφέ με τις φίλες σου. Τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία. Δεν έχουν επίσης καμία εμμονή με το να είναι καλές σε όλα, καλές μαγείρισσες, καλές νοικοκυρές, καλές στη δουλειά κλπ. γιατί πολύ απλά ξέρουν ότι δεν γίνεται. Σημαντικό ρόλο παίζει ότι στο Λουξεμβούργο -όπου μένω εγώ- σχεδόν όλες οι μαμάδες έχουν γυναίκα για τις δουλειές του σπιτιού. Να σημειώσω εδώ ότι το να έχεις καθαρίστρια εδώ, δεν θεωρείται πολυτέλεια αλλά κάτι απολύτως φυσιολογικό και χρήσιμο καθώς οι μισθοί βρίσκονται σε άλλα επίπεδα.
Συνήθως, η Ελληνίδα μάνα θα αναλάβει όλες τις δουλειές του σπιτιού. Της βγάζω το καπέλο! Η Ελληνίδα μάνα, θα ανοίξει το σπίτι της, θα καλέσει κόσμο, θα περιποιηθεί τους καλεσμένους της. Η μη Ελληνίδα μαμά δεν θα το ανοίξει ούτε εύκολα, ούτε τακτικά.
Διαβάστη τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα
