Κάποιες φορές μας είναι δύσκολο πάνω στη ροή της καθημερινότητας να συνειδητοποιήσουμε ακόμη και τα πιο απλά πράγματα. Όπως γιατί ρωτάμε διαρκώς τα παιδιά μας «γιατί το έκανες αυτό;». Και μάλιστα δεν πρόκειται για μια ουδέτερη ερώτηση, αλλά στην ουσία για μία μικρή, τόση δα λόγχη με την οποία σκουντάμε τα παιδιά όποτε κάνουν λάθος.
Όμως, ούτε και τα ίδια γνωρίζουν γιατί κάνουν ό,τι κάνουν την ίδια στιγμή που το κάνουν! Αν το καλοσκεφτούμε ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να απαντήσουμε για όσα κάνουμε εμείς. Για παράδειγμα αν ένα παιδί ξέφυγε την ώρα που ζωγράφιζε ξέφυγε από το χαρτί του και ζωγράφισε και πάνω στο τραπέζι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να τους πούμε «μα γιατί το έκανες αυτό;». Γιατί το πιθανότερο είναι βέβαια ότι δεν το έχει κάνει επίτηδες, απλώς του ξέφυγε. Ή όταν ένα θυμωμένο παιδί αρχίσει να ξεσπάει και να χτυπάει τον αδερφό του δεν είναι ακριβώς εκείνη η στιγμή που θα είναι σε θέση να μας δώσει να καταλάβουμε τον λόγο.
Εκείνο που είναι προτιμότερο να κάνουμε και μπορεί να οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα είναι να προσφέρουμε λύσεις ή συμβουλές στα παιδιά, εργαλεία για να διαχειριστούν καλύτερα μια κατάσταση την επόμενη φορά. Στο παράδειγμα της ζωγραφικής μπορούμε να πούμε στο παιδί πως «ξέρεις έχουμε πολλά χαρτιά που μπορείς να χρησιμοποιήσεις ή αν θες μπορούμε να κόψουμε την άλλη φορά μεγαλύτερο χαρτόνι για να σου φτάσει ώστε να φτιάξεις αυτό που σκέφτεσαι.
Όταν το κάνουμε κυριολεκτικά εικόνα, πραγματικά φαίνεται παράλογο.
Δείτε το παρακάτω βίντεο:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
