Όλοι οι γονείς έχουμε μάθει να φοβάμαστε την εφηβεία των παιδιών, προεξοφλώντας πως θα είναι δύσκολη ή εκρηκτική. Όμως, ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για τα παιδιά… μας, τα παιδιά που μεγαλώναμε οι ίδιοι τόσο καιρό και που σίγουρα έχουν πάρει ήδη κάποιες αξίες. Η εφηβεία είναι ακριβώς όμως αυτή η χρυσή εποχή που τα παιδιά όντως μπορούν να ακούσουν και να επεξεργαστούν και πιο σοβαρές πληροφορίες καθώς δοκιμάζουν τις πρώτες τους σχέσεις, χαρές, απογοητεύσεις και ευθύνες.
Εφηβεία: Οι αρνητικοί τύποι “φίλων” και πώς θα τους διαχειριστούν τα παιδιά
Τώρα λοιπόν μπορούμε να τους μάθουμε ακόμη περισσότερα και να τους δώσουμε εφόδια για μία ζωή.
Ας δούμε λοιπόν 5 μαθήματα που μπορούμε να τους προφέρουμε συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους ελπίζοντας πως θα γίνουν καλοί άνθρωποι με ενσυναίσθηση.
1.Τους διδάσκουμε πώς να προβλέπουν τις συνέπειες των πράξεων τους. Συζητάμε μαζί τους για τις διάφορες επιλογές που έχουν και τους καλούμε να μας πουν τι φαντάζονται πως θα συμβεί σε κάθε πιθανή επιλογή τους. Ας πούμε αν ένας φίλος του παιδιού μας του έχει ζητήσει να κάνει κάτι που εκείνο διστάζει. Το ρωτάμε λοιπόν «τι φαντάζεσαι πως θα γίνει αν πεις ναι; Αν πεις όχι;». Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν πώς να επιλύουν τα προβλήματα μόνα τους, χωρίς να είμαστε εκεί κάθε φορά για να τα στηρίξουμε.
2. Τους διδάσκουμε καλοσύνη έμπρακτα. Δεν μπορούμε να ζητάμε στα παιδιά να είναι ευγενικά και καλά χωρίς να είμαστε εμείς. Άρα οι πρώτοι που θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε με καλοσύνη στους γύρω μας είμαστε εμείς. Θα πρέπει λοιπόν να παίρνουμε πρωτοβουλίες, να κάνουμε το καλό για τους συνανθρώπους μας, για τα αδέσποτα, να συμμετέχουμε στα κοινά, να μοιραζόμαστε τα αγαθά που έχουμε και με άλλους, να έχουμε ένα σπίτι ανοιχτό. Όλα αυτά αποτελούν μαθήματα στην πράξη για τους εφήβους μας.
3. Δεν λύνουμε εμείς τα προβλήματα τους. Ως γονείς είμαστε εκεί για να συμβουλεύσουμε τα παιδιά και να τους εξηγήσουμε και να τα καθοδηγήσουμε έτσι ώστε να οδηγηθούν από μόνα τους στη λύση. «Τι πιστεύεις ότι θα λειτουργούσε καλύτερα σε αυτή την περίπτωση;», «τι μέτρα θα μπορούσες να πάρεις;», «τι σύστημα πιστεύεις θα σε διευκόλυνε στο διάβασμά σου;» κ.ά. Αυτή η προσέγγιση ενδυναμώνει την αυτοπεποίθηση τους έτσι ώστε να βρουν μόνοι τους μια λύση.
4. Αναθέτουμε εργασίες με deadlines. Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν από νωρίς πως τα πράγματα θα πρέπει να γίνονται σε συγκεκριμένο χρόνο κι όχι κάπου στον χωροχρόνο. Για παράδειγμα ως προς τις δουλειές του σπιτιού τις συζητάμε μαζί και τις χωρίζουμε, όπως και τα «έπαθλα», αλλά και τις συνέπειες αν δεν γίνουν τα πράγματα στην ώρα τους. Άλλωστε, έτσι συμβαίνει και στη ζωή. Έτσι δεν είναι; Αυτό θα μάθει στα παιδιά να οργανώνουν καλύτερα τον χρόνο τους.
5. Δεν προσπαθούμε να σώσουμε τα παιδιά από τα δύσκολα συναισθήματα που βιώνουν. Αν νιώθουν λυπημένα ή απογοητευμένα αυτό που μπορούμε να κάνουμε ως γονείς είναι να τους συμπαραστεκόμαστε, να είμαστε εκεί για εκείνους, αλλά δεν πρέπει να προσπαθούμε να εξαλείψουμε αυτό που νιώθουν. Μόνο να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι όλα περνάνε και κανένα συναίσθημα δεν μένει για πάντα.
Διάβασε επίσης:
Δεν υπάρχει “βολική” εφηβεία:Το Νο1 tip για να καταλάβεις καλύτερα το έφηβο παιδί σου
