Το να έχουμε παράλογες απαιτήσεις από τα παιδιά είναι εντελώς άστοχο και ενδεχομένως να προκαλέσει ακόμα και ψυχικά τραύματα στα παιδιά. Πόσο μάλλον όταν τους ζητάμε να κάνουν πράγματα ενώ ακόμα δεν βρίσκονται ακόμη σε αυτό το εξελικτικό στάδιο που σημαίνει ότι είναι πρακτικά αδύνατον να κάνουν αυτό που τους ζητάμε.
Ας δούμε μαζί 8 πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν κυριολεκτικά τα παιδιά που είναι κάτω από 8 ετών:
1. Δεν έχουν αναπτύξει καλό έλεγχο του αυθορμητισμού τους, που σημαίνει ότι μπορεί να φωνάξουν, να τρέξουν ή να σκαρφαλώσουν κάπου χωρίς να σκεφτούν το μετά. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να τους πούμε κάτι σαν «ποιο είναι το σχέδιο σου τώρα για να κατέβεις από εκεί; Τι θα μπορούσες να κάνεις λες;»
2. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κάποιος μπορεί να είναι και καλός και να κάνει λάθη. Έτσι, ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε είναι να κατηγορήσουμε τον άλλο γονιό για κάτι μπροστά στο παιδί.
3. Δυσκολεύονται με τη μετάβαση από τη μία δραστηριότητα στην άλλη, όπως π.χ όταν παίζουν και έπειτα πρέπει να ξεκινήσει η διαδικασία του ύπνου. Θα πρέπει από την πλευρά μας να τους ειδοποιούμε σταδιακά με κάποιον τρόπο, ιδανικά με κάποιο διασκεδαστικό τρόπο. Όπως με ένα τραγουδάκι ή με μια φράση δική μας, οικογενειακή όπως π.χ. «μήπως το λαγουδάκι θέλει να πάει τώρα στο κρεβατάκι του;», ώστε να μπαίνει σιγά σιγά σε αυτή τη διαδικασία.
4. Δεν έχουν την ικανότητα να γίνουν «χειριστικά», έτσι ό, τι κάνουν είναι η προσπάθεια τους να επικοινωνήσουν και να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους και τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Όμως, αν με τη σειρά μας ενδίδουμε στα tantrums τους ή τα δωροδοκούμε, τότε είναι που μαθαίνουν πως το Α οδηγεί στο Β, επομένως επαναλαμβάνουν την ίδια συμπεριφορά.
5. Δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους λεκτικά με επαρκή τρόπο. Έτσι, απλώς εκφράζουν τον θυμό τους με άλλο τρόπο- κλαίγοντας, κλωτσώντας ή κάτι αντίστοιχο. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους προσφέρουμε απλές λέξεις που μπορούν να μάθουν σιγά σιγά να χρησιμοποιούν όπως «βλέπω πως αυτή τη στιγμή είσαι πολύ θυμωμένος», χωρίς βέβαια να προσθέτουμε αρνητική χροιά στη φράση μας, αντιθέτως θα πρέπει να αποδεχόμαστε και τα δύσκολα συναισθήματα με τρυφερότητα και κατανόηση.
6. Δεν έχουν ακόμα καλή αίσθηση του χρόνου. Για παράδειγμα αν τους πεις «αυτό πρέπει να τελειώσει σε 5 λεπτά» ή «αυτό θα το κάνουμε αύριο», δεν είναι πολύ εύκολο για τα παιδιά (κυρίως κάτω των 5 ετών) να κατανοήσουν ακριβώς τι εννοούμε, άρα και να ανταποκριθούν στην όποια οδηγία μας. Μπορούμε λοιπόν ή να τους δείχνουμε βάλουμε μια αντίστροφη μέτρηση χρόνου π.χ στο κινητό ή να τους λέμε απλά πράγματα όπως «αυτό θα γίνει αφού φάμε το πρωινό μας» ή «μόλις βραδιάσει και είναι σκοτάδι έξω».
7. Δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν την οπτική ενός άλλου. Γι’ αυτό και νομίζουμε ότι φέρονται εγωιστικά, εντύπωση που είναι βέβαια λανθασμένη. Μπορούμε λοιπόν να τους πούμε «νιώθω άσχημα όταν με χτυπάς γιατί πονάω και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό». Επίσης role playing παιχνίδια βοηθούν τα παιδιά να εξελίξουν αυτή την ικανότητα σταδιακά.
8. Δεν μπορούν να προβλέψουν τις συνέπειες των πράξεων τους. Μπορούμε, λοιπόν, να τα βοηθήσουμε κάνοντας τους σχετικές ερωτήσεις, όπως για παράδειγμα «τι πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει αν αφήσεις τα παιχνίδια σου έτσι στο πάτωμα;».
