Το να εξηγούμε σε ένα μικρό παιδί σύνθετες έννοιες δεν είναι πάντα εύκολο. Όπως για παράδειγμα τη διαχείριση των συναισθημάτων του. Κάποιες φορές ένα χειροπιαστό παράδειγμα μπορεί να κάνει θαύματα, καθώς το παιδί το αντιλαμβάνεται πιο άμεσα και γρήγορα.
Μπορούμε λοιπόν να παραλληλίσουμε την ψυχή και τα συναισθήματα μας σαν ένα ποτήρι νερό που γεμίζει μες στη διάρκεια της μέρας. Μικρά πράγματα που συσσωρεύονται και στο τέλος μπορούν να μας οδηγήσουν αναπόφευκτα σε κάποια έκρηξη ή λάθος διαχείριση. Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν;
Μπορούμε να πάρουμε κυριολεκτικά ένα άδειο ποτήρι και να βάλουμε μια κανάτα νερό δίπλα. Εξηγούμε στο παιδί πως για καθετί που το στενοχωρεί ή το αγχώνει να γεμίζει λίγο το ποτήρι του/ της. Για παράδειγμα: δεν τα πήγε καλά σε ένα μάθημα, αισθάνεται κουρασμένο, δεν κοιμήθηκε καλά, κάποιος τον έσπρωξε στο σχολείο, ο κολλητός του δεν του μίλησε για πολλή ώρα, τώρα πρέπει να κάνει κάποια δουλειά στο σπίτι και δεν αντέχει; Σιγά σιγά θα μάθει να παρατηρεί «το ποτήρι του» και να αναζητά λύσεις πριν αυτό ξεχειλίσει.
Τι μπορεί άραγε να αποτελέσει «αντίδοτο»; Απλά πράγματα: μπορεί να αναζητήσει μια αγκαλιά, να βγει λίγο έξω στον κήπο, να πάρει μερικές ανάσες ή να κάνει λίγο stretching, να διακόψει το πρόγραμμά του για να παίξει λίγο και βέβαια να αναζητήσει βοήθεια από τον γονιό ή τον δάσκαλό του αν νιώθει ότι δεν αντέχει άλλο ή ότι το ποτήρι του έχει γεμίσει επικίνδυνα.
Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν τα συναισθήματα και τον ψυχισμό τους, ένα απίστευτα πολύτιμο εφόδιο για τη ζωή.
