Θυμάσαι τότε που πηγαίναμε πέμπτη Δημοτικού; Ήταν από τότε η δύσκολη τάξη. Ξεκινούσαμε Γεωγραφία, τα Μαθηματικά ήταν πιο δύσκολα και οι δάσκαλοι μας θεωρούσαν “μεγάλους” για να κάνουμε χαζομάρες.
Στο διάλειμμα τα πράγματα ήταν διαφορετικά για εμάς. Στην τετάρτη παίζαμε “αγόρια- κορίτσια”, δηλαδή τα αγόρια μπάλα κι εμείς συζητήσεις για όσα μας απασχολούσαν. Στην πέμπτη παίζαμε κυνηγητό. Βλέπαμε αλλιώς τα αγόρια, αλλά δεν ξέραμε γιατί. Κι έτσι εκείνα μας κυνηγούσαν κι εμείς τρέχαμε γελώντας πίσω από τις βρύσες. Προστάτευε η μία την άλλη και γελούσαμε που τρέχαμε πιο γρήγορα από τα αγόρια. Εκείνα ήθελαν να δείξουν ότι είναι πιο γρήγορα και πιο δυνατά.
Το χειρότερο πράγμα που είχε συμβεί στο σχολείο μου ήταν όταν ένας καθηγητής χτύπησε τον Νίκο. Είχαν μαζευτεί οι γονείς και όλοι είχαμε πάθει σοκ. Γιατί τα πράγματα είχαν αλλάξει κι “οι δάσκαλοι δεν χτυπούσαν πια τα παιδιά“.
Θυμάμαι ένα κορίτσι απεριποίητο που μύριζαν τα ρούχα του. Είχε περιθωριοποιηθεί. Δεν ήθελε κανείς να της μιλάει. Κι οι δάσκαλοι δεν μας είχαν μιλήσει ποτέ για την “ομάδα”, την “αλληλεγγύη”, τη φροντίδα. Μόνες μας είχαμε κανονίσει να την καλέσουμε σε ένα πάρτι. Κι από τότε άρχισε να γελάει κι εκείνη. Κι ας μην άλλαξε ποτέ τα βρώμικα ρούχα της. Ποιος ξέρει τι περνούσε; Εμείς πάντως την αγκαλιάσαμε. Κι ας ήμασταν 10 χρονών.
Θυμάσαι τότε στην πέμπτη Δημοτικού που δεν παίζαμε ξύλο; Κάποιες κλωτσιές επειδή “μου πήρε την μπάλα”. Θυμάσαι που κανένα παιδί δεν είχε πάει στο νοσοκομείο επειδή οι συμμαθητές του το χτύπησαν;
Διαβάσαμε σήμερα ότι στο 9ο δημοτικό Νίκαιας ένα κορίτσι 10 ετών μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Δέχτηκε επίθεση από συμμαθητές της στο διάλειμμα.
Ποιοι γονείς θα υπερασπιστούν τα παιδιά τους που το έκαναν αυτό; Ποιοι θα κοιτάξουν μέσα τους να βρουν τις ευθύνες που τους αναλογούν; Ποιοι θα προσπαθήσουν να καθοδηγήσουν από εδώ και πέρα τα παιδιά τους ώστε να μην γίνουν παραβατικά, ώστε να επιστρέψουν στην παιδικότητα των 10 χρόνων τους; Ποιοι γονείς θα θυμηθούν πώς ήταν εκείνοι στην πέμπτη Δημοτικού; Δεν αξίζουν τα παιδιά τους να παίζουν κι εκείνα κυνηγητό αντί για ξύλο;
