Η Kelly Dirkes, μια μαμά καθημερινή, έκανε μια δημοσίευση στην προσωπική της σελίδα στο Facebook με ένα κείμενο που άγγιξε πολλές μαμάδες.
Η Kelly ψώνιζε στο super market έχοντας την κόρη της πάνω της, σε μάρσιπο, όταν μια γυναίκα την κατηγόρησε ότι «κακομαθαίνει το παιδί» και ότι με αυτόν τον τρόπο «δεν θα γίνει ποτέ ανεξάρτητο». Η Kelly απλά χαμογέλασε, φίλησε το κοριτσάκι της και, τελικά, την προσπέρασε. Γι’ αυτό, όταν επέστρεψε σπίτι, έγραψε μια επιστολή που της εξηγεί αυτό που κάθε γονιός θέλει να πει στους άγνωστους, επικριτές του: «Αν ήξερες μόνο, όσα ξέρω εγώ…».
Αγαπητή μαμά στο πολυκατάστημα,
Το έχω ακούσει και από άλλους, ξέρεις. Ότι «κακομαθαίνω το μωρό μου». Ήσουν σίγουρη ότι με αυτόν τον τρόπο δεν θα μάθει ποτέ να είναι ανεξάρτητη. Σου χαμογέλασα, φίλησα το κεφαλάκι της και συνέχισα να ψωνίζω.
Αν ήξερες μόνο, όσα ξέρω εγώ…
Αν ήξερες μόνο ότι πέρασε τους πρώτους δέκα μήνες της ζωής της εντελώς μόνη, μέσα σε μια μεταλλική κούνια χωρίς τίποτα να την παρηγορεί, εκτός από το πιπίλισμα των δακτύλων της.
Αν ήξερες μόνο πώς ήταν το πρόσωπό της τη στιγμή που η υπεύθυνη του ορφανοτροφείου την έβαλε στην αγκαλιά μου για να την νανουρίσω – ήταν γαλήνια και ταυτόχρονα τόσο τρομαγμένη... Κανείς ποτέ δεν την είχε κρατήσει έτσι και δεν είχε ιδέα για το τι έπρεπε αν κάνει.
Αν ήξερες μόνο ότι, αφού ξυπνήσει, μπορεί να μείνει για ώρες στην κούνια της χωρίς να κλάψει –αφού, μέχρι τώρα, ακόμη κι αν έκλαιγε κανείς δεν θα ανταποκρινόταν στο κλάμα της.
Αν ήξερες μόνο ότι το άγχος είναι ένα σταθερό κομμάτι της ημέρας της, και γι’ αυτό χτυπάει το κεφάλι της στα κάγκελα της κούνιας και κουνιέται ρυθμικά ώστε να νιώσει μόνη της ασφαλής και ήρεμη.
Αν ήξερες μόνο ότι αυτό το μωρό στον μάρσιπο είναι σπαρακτικά «ανεξάρτητο» και ότι θα περάσει ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια προσπαθώντας να βγάλει από το μυαλό της τις έννοιες «τραύμα» και «επικίνδυνο».
Αν ήξερες μόνο, όσα ξέρω εγώ.
Αν ήξερες μόνο ότι αυτό το μωρό πλέον κλαψουρίζει όταν πας να το αφήσεις από την αγκαλιά σου, ενώ μέχρι τώρα κλαψούριζε μόλις την έπαιρνες αγκαλιά.
Αν ήξερες μόνο ότι αυτό το μωρό πλέον προσπαθεί να επικοινωνήσει όποτε χρειάζεται να την πάρουν αγκαλιά ή να της αλλάξουν πάνα.
Αν ήξερες μόνο ότι αυτό το μωρό πλέον επιδιώκει να κοιμάται μόνο στην αγκαλιά της μαμάς ή του μπαμπά.
Αν ήξερες μόνο ότι αυτό το μωρό έκανε τους πάντες να κλάψουν εντελώς αυθόρμητα, την ημέρα που κατάφερε να νιώσει επιτέλους λίγη ζεστασιά.
Το να «κακομαθαίνω αυτό το παιδί» είναι το πιο σημαντικό έργο που είχα ποτέ -και είναι ένα προνόμιο. Θα την κουβαλάω πάνω μου για λίγο περισσότερο καιρό –ή για όσο θα θέλει εκείνη- επειδή τώρα μαθαίνει ότι είναι ασφαλής. Ότι ανήκει κάπου. Ότι την αγαπούν.
Αν ήξερες μόνο…
Babyradio – Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
Διαβάστε επίσης:
Η σκοτεινή πλευρά της μητρότητας
Μήπως είσαι «κακός» γονιός και δεν το ξέρεις;
