Είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την ελληνική κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της. Εικόνες σαν αυτές της 14χρονης στη Γλυφάδα να δέχεται χτυπήματα από συνομήλικες ενώ την ίδια στιγμή δεκάδες έφηβοι παρακολουθούν με απάθεια, θα πρέπει να μας προβληματίσουν και να μας παρακινήσουν να λάβουμε μέτρα. Ήδη ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, ανακοίνωσε μία σειρά μέτρων ώστε να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Θα πρέπει ο καθένας μας να αναλάβει τις ευθύνες που έχει απέναντι στη νέα γενιά. Ως γονέας, ως εκπαιδευτικός, ως απλός παρατηρητής. Απέναντι σε μία γενιά, που αντί να δημιουργεί και να ονειρεύεται – όπως οφείλει – αναλώνεται στη βία, η οποία επιφέρει ανεπανόρθωτες βλάβες, όχι μόνο σωματικές αλλά και μακροπρόθεσμα στην ψυχοσύνθεση του εκάστοτε νέου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος αδιαφορίας και συναισθηματικής ανωριμότητας, με αποκορύφωμα φυσικά φαινόμενα ανάλογα με αυτά που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Το MissBloom.gr μίλησε με την Κοινωνική Λειτουργό, και Ομαδική & Οικογενειακή θεραπεύτρια, κα. Χριστίνα Γαλανοπούλου, για τις αιτίες αύξησης των κρουσμάτων νεανικής βίας, αλλά και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Γιατί παρατηρείται αύξηση της βίας των ανηλίκων τα τελευταία χρόνια; Μήπως απλά τώρα δίνουμε μεγαλύτερη σημασία σε αντίστοιχα περιστατικά ή όντως τα ποσοστά έχουν αυξηθεί;
Πράγματι υπήρχε και στο παρελθόν βία στις ανθρώπινες σχέσεις. Παλαιότερα το φαινόμενο της βίας ήταν αποδεκτό μέσα στην οικογένεια και στο σχολείο. Για παράδειγμα λεγόταν μεταξύ σοβαρού και αστείου: “Δείρε τη γυναίκα σου το πρωί, χωρίς κάποιο λόγο….αυτή ξέρει….”. Πατριαρχικές απόψεις θα λέγαμε, καθώς οι γυναίκες και τα παιδιά ήταν κάτω από την κυριαρχία και εποπτεία των ανδρών μπαμπάδων, παππούδων κτλ. Ή επίσης στο σχολείο ο δάσκαλος μπορούσε να δείρει τους μαθητές του για πολλούς λόγους συμπεριφοράς των μαθητών ή γιατί ήταν αδιάβαστοι ή απεριποίητοι. Σήμερα με την εξέλιξη των ανθρωπιστικών επιστημών, την εκπαίδευση, με τα κινήματα ισότητας των δύο φύλων, πλέον η βία καταγγέλλεται. Οι γονείς, οι δάσκαλοι, όλοι μας γενικότερα έχουμε πρόσβαση σε πληθώρα πληροφοριών, βιβλία, σεμινάρια, εκπαίδευση, σε ομάδες ψυχοεκπαιδευτικές, με στόχο την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση πάνω στα θέματα αυτά που ανοίγουν τους ορίζοντές μας για μία ισότιμη συμπεριφορά και αποδοχή της διαφορετικότητας.
Διάβασε όλη τη συνέντευξη στο MissBloom.gr
