Όταν η μαμά μου, η γιαγιά των παιδιών μου, ήρθε να μας επισκεφτεί το καλοκαίρι, ήθελε να μας περιποιηθεί. Να με ξεκουράσει, να παίξει με τα παιδιά.
Την παρακολουθούσα όλη την εβδομάδα. Τι έκανε, με πόση χαρά το έκανε και πόση αγάπη.
Μου μαγείρεψε τα αγαπημένα μου φαγητά.
Έπαιζε με τις ώρες με τα παιδιά.
Πήγαινε στο σουπερμάρκετ και πήρε πολλά απορρυπαντικά, κρεατικά και ψάρια (γιατί είναι τα πιο ακριβά της λίστας μας πάντα).
Περιποιήθηκε τα λουλούδια μου.
Καθάρισε τα παντζούρια και αυτά τα σημεία που δεν φτάνει η… σκούπα.
Κατέβασε τις κουρτίνες, τις έπλυνε και τις ξανανέβασε.
Και τα έκανε όλα αυτά δείχνοντας να μην κουράζεται.
Είχε κουράγιο μετά από τις δουλειές, να πάει βόλτα με τα παιδιά για παγωτό και για σινεμά.
Ήρθε μαζί μας στη θάλασσα και μας ρωτούσε εάν βάλαμε αντιηλιακό.
Κι όταν γυρνούσαμε έκανε μπάνιο τα παιδιά, ενώ εγώ ξεκουραζόμουν.
Έκανε τα πάντα μέσα σε λίγες μέρες με τόση χαρά.
Γιατί εγώ δεν κατάφερα ούτε μια μέρα από τότε που έγινα μαμά να έχω τη δική της ενέργεια; Να κάνω δουλειές και μετά να έχω όρεξη για παιχνίδια και παραμύθια;
Γιατί εγώ έλεγα τραγούδια για καληνύχτα στα παιδιά και χασμουριόμουν;
Την ρώτησα, λοιπόν: “Μαμά, γιατί εγώ δεν τα καταφέρνω όπως εσύ; Πάντα μας φρόντιζες χωρίς γκρίνια!”.
Με σταμάτησε απότομα: “Εννοείται κουραζόμουν, απλά δεν το έβλεπες. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να είσαι μαμά και να είσαι γιαγιά.
Πλέον έχω σταματήσει να φροντίζω παιδιά κάθε μέρα.
Εσύ αφιερώνεις κάθε μέρα για να τα φροντίζεις. Να είναι χαρούμε, ασφαλή και υγιή. Τα ξυπνάς, τα ντύνεις, τους μαγειρεύεις, τα πηγαίνεις σχολείο, φροντιστήρια, μπαλέτο. Και μετά πλένεις τα δόντια, τα διαβάζεις, τα κοιμίζεις.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Σκέφτεσαι κάθε μέρα πώς θα γίνεις καλύτερη.
Κάνεις σχέδια, διαβάζεις, ενημερώνεσαι.
Προσπαθείς να βρεις πώς θα τους μιλήσεις για τα άγχη τους και τα προβλήματά τους, πώς θα βάλεις όρια, πώς θα τους μάθεις να είναι σωστοί άνθρωποι.
Κι όταν τελειώσουν όλα αυτά πρέπει να καθαρίσεις και το σπίτι.
Έγω έχω τελειώσει με αυτά. Πλέον κάνω μόνο τα διασκεδαστικά. Όταν τα βλέπω… απλά παίζουμε!
Και που και που, έρχομαι και κάνω για λίγες μέρες όσα εσύ κάνεις κάθε μέρα. Δεν χρειάζεται να τα κάνω, για αυτό τα κάνω με χαρά. Είναι πιο εύκολο να κάνεις κάτι… όταν δεν πρέπει να το κάνεις κάθε μέρα.
Και τότε κατάλαβα… η μαμά μου δεν είναι μόνο γιαγιά των παιδιών μου. Είναι πλέον και μαμά μιας μαμάς. Και ξέρει ακριβώς τι χρειάζεται μια μητέρα.
Σε ευχαριστώ μαμά. Ελπίζω να είμαι έστω και λίγο η μαμά που ήσουν και είσαι. Και μια μέρα να γίνω μια γιαγιά που θα παίζει όλη μέρα με τα εγγόνια της”!
Με έμπνευση από το post της Shower Arguments
